Bu bölümede demirin tipini koydum. Multimedya
Son dersimiz beden eğitimi ve ben basketbol oynuyorum.
Bu boyla nasıl oynuyorsun acaba duyanda 1,75 falan sanar
Yine mi sen...
Ben hep burdayım
İyi kapat çeneni
İç sesimle kavga ederken topu alıp potaya doğru attım veee basket. Öykü yine mükemmel bir sayı atıyor.
Egusununu sevdiğim potanın altından attın tabi basket olur
Lâ havle... Sinir kırizimi geçiriyim
Geçir ne yapıyım
Tövbe tövbe...
Benim iç sesimle olan kavgamı bölen şey adımın bağırarak söylenmesi oldu. Melis bana bağırdığında arkamı dönücekken kolumdan tutulup geri çekirildim. Tam kolumu tutan kişiye 'ne yapıyon sen be bırak bileğimi' diyecekken burnumun ucunda hıphızlı bir şekilde basket topu geçti. Ben daha olayın şokunu atlatamamışken
-havaya bakıcağına etrafına bak
Dedi demir. Bende sadece teşekkür edebildim. Bişey demeden bileğimi bırakıp gitti. O değilde top kafama çarpsaydı ya azımla burnum yer değiştirirdi yada beynim ye düşerdi.
Demirin dediğinede sinir olmadım değil ama çocuk haklı olduğundan bişey diyemedim.
Zilin çalmasına yakın sınıfa girdim ve sıramın üstündekileri çantama koydum. Ben toplanana kadar zil çalmış herkes çıkmıştı. Kahretsin çok uyuşuğum. Bende melisle rüzgara gitmelerini onlara yetişiceğimi söyledim.
Çantamı omzuma alıp sınıftan çıkıcağım sırada tolga sınıfa girip kapıyı kapattı?!?! Sebep? Sonrada yanıma geldi.
-öykü biraz konuşalımmı
-benim arkadaşlarıma yetişmem gerekiyor
Diyip yanından geçicekken kolumdan tuttu. O nasıl tutuş aq biraz daha sıksaydın. Heralde oda sıkı tuttuğunu anladıki elini gevşetti.
-iki dakika beni dinlermisin
-of tamam bekle
Diyip rüzgara beni beklememesini mesaj attım.
-seni dinliyorum, çobuk söyle
-neden böyle yapıyorsun?
-neyi yapıyorum?
-beni sürekli tersliyorsun
-yok öyle bişey
-karşında çocuk yok öykü
-ne demek istiyorsun tolga
-ben sana yaklaştıkça kaçıyorsun, seninle konuştukça kısa kesiyorsun
-benim öyle bi amacım yok
Diyince kolumdaki elini aşağıya indirip elimi tutacakken elimi çektim.
-bak işte böyle yapıyorsun
-tolga biz daha yeni tanıştık dün bir bu gün iki, yani bence hareketlerim normal
-ya sen anlamıyormusun!
-neyi
Diye sorunca arkasına döndü başını ayaklarına doğru dikip gülmeye başladı. Garip? Sorna ani bir hareket ile kafasını kaldırdı, omzumdan tutup arkamdaki duvara yasladı beni. Gülen yüzünü ciddi bir ifade kapladı.
İlk kez bu kadar yakındı bana. İlk kez gözlerine bu kadar yakından bakıyordum. Azımı açamıyor ve aramızdaki mesafenin şokunu yaşıyordum. Derken biraz daha yaklaştı bir iki santim kalmıştı aramızda.
-sana aşık olduğumu, her zaman seninle olma isteğimi, seni üzen herkesi yakıp geçme isteğimi göremiyormusun öykü. Bunları anlamadınmı güzelim...
