♣Obsession n.h.

♣Bölüm 7 ''Old wedding.''

Niall'la aramızdaki kırgınlık çözüldüğünde sırada Zayn vardı. Ona aslında ne demek istediğimi açıklamak istiyordum. Ve sözlerine kırılmadığımı. Gözlerim doldu evet ama bu Zayn'in sözleri yüzünden değil sadece bana bağırdığı içindi. Bana bağırılmasına karşı zaafım var. Zayn'in bulunduğu odaya giderek kapıyı tıklattım. Arkamda Niall bulunuyordu. Ses gelmedi.

''Niall sen girip bakar mısın?Belki müsait olmayabilir.''Niall başını sallarken odaya girdi. Bana girmem için işaret yaptığında arkasından odaya adımladım. Aww Zayn yatağında uyuyakalmıştı.Niall koşarak Zayn'in üstüne atladığında şaşkınlıkla kalakaldım. Bu acımasızlıktı. Zayn'in tepkisini gördüğümde kendimi yerde kahkaha atarken buldum.Zayn kendine gelmeye başlarken bende ayağa kalkmıştım.Zayn Niall'a kızacak diye beklerken ona sarılmıştı.

''Tam zamanında geldin Nialler.Kabus görüyordum.''Niall hüzünle ona baktığında bu kabusların bir süredir olduğunu anlamıştım.Sanırım Zayn'de yalnız kalma korkusu başlamıştı.

Yalnız kalmaktan korkmuyorum.Zaten yanımda olan bir kaç kişi var.İnsan alışıyor.Ama ilk başta tıpkı ölüm gibi.Kabuslar başlıyor ve uyuyamıyorsun.Ben çığlıklarla uyanıyordum bir ara.

Sanırım aynı şeyleri Zayn'de yaşıyordu. Bir ara bunun hakkında Svetlana ile konuşmalıyım. Nasıl atlatmıştı bunları?Zayn üzgünce bana bakarken çalışma masasının koltuğunu alıp karşısına çekerek oturdum.Niall başka şeylerle ilgileniyormuş gibi yapıyordu.Onun bu tavırlarına gülümseyerek Zayn'e döndüm.Annesinden azar işiteceğini bilen çocuklar gibi yerdeki beyaz halıya bakıyordu.

''Sen beni yanlış anladın Zayn.Ben şimdi güçlü olduğunu söylemedim.Sen normalde çok güçlüsün.Duyduğumu göre herkese karşı gelip Müslüman olduğunu açıkladın ve bunu rahatça söylüyorsun.Sana anti olanlara karşı güçlüsün.Seni yıkmak isteyen hayata karşı güçlüsün ve sadece Perrie için mi güçsüzsün?Tanrı seni güçlü kılmış.Sen bunu da atlatabilirsin.Sadece iste.''Bakışlarını yerden kaldırıp bana diktiğinde gözlerindeki parıltıları gördüm.Atlatabileceğine yavaş yavaş inanıyordu.Psikolog olmalıydım!

''Ve üzülme dediklerin beni kırmadı.Sadece birisi bana bağırdığında böyle tepki veriyorum.Üzülmene gerek yok yani.''Öne atılıp bana sarıldığında şaşırsamda çaktırmamaya çalıştım.Tabi ki de başaramadım.Ben oyuncu değilim.Geri çekildiğinde mahçup bir şekilde gülümsedi.

''Bu sıralar biliyorsun işte..ee''Bu haline kahkaha attığımda gözüm Niall'a takıldı.Üzgün bir şekilde bana bakıyordu.Zayn'in söyledikleri aklıma geldi.O benden hoşlanıyordu ve ben şimdi Zayn ile oturmuş gülüyordum.Bu onun canını acıtıyor olmalıydı.Yerimden kalkarak Niall'a doğru yürüdüm.Niall'ı kolundan çekiştirip salondaki koltuğa oturttum.Zayn arkamızdan gelmediğine göre uykusuna geri dönecekti.Niall'ın masaya bıraktığı Nandos'u alıp yanına getirdim.Ona masum gözlerle bakarken demek istediğimi anladığında kafasını iki yana salladı.Somurtup Nandos poşetindeki her şeyi silip süpürmesini izledim.

''Niall sen doymadın galiba gel kolumu da ye.Al bak canım lafı bile olmaz.''Kolumu ona doğru salladığımda kahkaha attı.Aklına bir şey gelmiş gibi durdu.

''Sen kaç yaşındasın bakalım ufaklık?''Kaşlarımı çattım.Ne ufaklığı ya!

''Ben 5 Mart 1993 doğumluyum 21 yaşındayım. Svetlana'nın dediğine ve benim hatırladığıma göre sen 13 Eylül 1993'te doğmuşsun.Bu da beni senden büyük yapar.''Şaşkınlıkla bana baktığında zaferle sırıttım.Svetlana'nın taktiği işe yarıyordu.O bir şeyleri açıklarken çok hızlı konuşuyordu ve anlaşılması bir kaç dakika aldığından çok komik oluyordu.Yüzünü buruşturdu.

''Ne yani sen benden büyük müsün?'' Kafamı salladım.

''5 aycık.''Sevimlice sırıttım.Benim ay olarak da olsa büyük olmam hoşuna gitmemişti sanırım.