High School ✅

4

Ik open de voordeur van ons huis en loop naar binnen. Eindelijk thuis. Mijn eerste dag school en de lessen zijn nu al te saai. Verder ben ik wel heel blij dat ik Ella en haar vrienden heb ontmoet. Anders ging ik het nooit overleven hier. 

Ik dump mijn tas in de keuken op de grond. Dan zie ik een briefje liggen op het aanrecht. 'Heyy lieverd. Je vader en ik zijn naar een casting. We zijn rond 6 uur vanavond thuis. Kusjess.' Staat op het briefje. Dus ik ben alleen thuis. 

Mijn telefoon gaat over en ik zie dat het Tom is. 'Haii, hoe is ie?' zeg ik als ik opneem. 

'Gaat goed. En jij hoe ging je eerste schooldag?' vraagt hij. 

'Wel oké, ik heb vrienden gemaakt dus applausje voor mij.' antwoord ik lachend. Hij lacht ook en wil wat zeggen, maar dan gaat de deurbel. 

'Ik loop even naar de deur.' zeg ik tegen Tom, terwijl ik al onderweg ben. Ik kijk door het raam in de deur en zie Noah en Joshua. 

Ik zucht en zeg tegen Tom: 'Ik moet gaan, ik bel je later oke.' Hij zegt me gedag en dan hang ik op. Mijn telefoon stop ik snel in mijn broekzak. 

Met tegenzin open ik deur en kijk de twee voor mijn deur vragend aan. Joshua en Noah zeggen niks en lopen gewoon mijn huis binnen. Is dit normaal hier ofzo?

'En wat doen jullie hier?' Terwijl ik dat vraag loop ik snel achter ze aan.

 'We moeten een project doen, weet je nog?' Joshua kijkt me aan, alsof ik dom ben. 

'Dat weet ik ook wel, maar moet dat nu?' Zucht ik. Ze knikken allebei en Noah zegt: 'We zijn er nu toch.' Ja helaas wel. 

Dus we zitten nu met z'n drieën op onze bank die mijn vader vanochtend heeft opgezet. We hebben die rotte opdracht bijna af, tot Noahs telefoon begint te piepen. Hij pakt zijn telefoon, leest het en typt wat terug. 

'Ik moet echt gaan. Maken jullie dit af? Tot morgen!' En voor ik het weet als hij alweer weg. 

'Ken je hem allang?' vraag ik aan Joshua. 

Hij knikt. '5 jaar nu. We kennen elkaar door Jay.' antwoord hij. 

'Is hij altijd zo?' vraag ik dan. Want ik ben helemaal geen nieuwsgierig type. Hoe kom je erbij?

 'Toen ik hem heb leren kennen was hij niet zo.' vertelt Joshua. Ik kijk hem vragend aan, waardoor hij verder praat. '3 jaar geleden is zijn vader overleden, toen veranderde hij. Maar hij is nog steeds een goede vriend.' vertelt hij. 

'Je woont hier sinds het weekend toch?' vraagt hij dan. Hij klinkt oprecht geïnteresseerd.

Daarom geef ik hem een glimlach en zeg: 'Ja, we zijn zaterdagmiddag vertrokken uit Amsterdam en zondagochtend hier aangekomen.' 

'Waarom gingen jullie weg?' vraagt hij nog steeds oprecht. 

'Een totaal gestoorde reden en je mag lachen, want dat doe ik zelf ook. Mijn ouders willen beroemd worden.' zeg ik terwijl ik begin te lachen, omdat het echt onmogelijk is. 

Hij lacht ook en zegt: 'Ze zijn wel zeker van hun zaak, als ze daarom verhuizen.' 

Ik grinnik. Dat wilt hij niet weten. 

Na iets minder dan een uur zijn we klaar met de opdracht. Ook hebben we nog veel gepraat. Joshua is echt aardig en heel anders dan Noah, merk ik nu al.

Ik klap mijn laptop dicht en zeg: 'Thanks dat je er niet ook vandoor bent gegaan.' 

Hij glimlacht, maar kijkt me dan serieus aan. 'Hij is niet altijd zo.' Lief dat hij het opneemt voor zijn vriend, maar ik weet het niet zo goed. 

Dan begint mijn telefoon die voor ons op tafel ligt te trillen. 

Tommie ;)

Noor

Bel me eens

hallo?

Ik pak snel mijn telefoon van de tafel. 'Tommie wilt dat je hem belt.' zegt Joshua lachend. Sinds wanneer spamt Tom me zo vol?

'Ja dat heb ik door.' antwoord ik. Zou er iets aan de hand zijn?

'Zijn jullie..' probeert hij te zeggen, maar ik praat er al doorheen. Op die manier zou ik Tom nooit zien. Niet dat hij lelijk is hoor, maar we zijn al zo lang vrienden. 

'Nope, Tom is mijn beste vriend.' leg ik hem daarom ook uit. Nou ja er is niet veel uitleg. 

Hij knikt en kijkt op zijn horloge. 'Dan ga ik maar weer eens.' zegt hij. We staan allebei op en lopen naar de voordeur. 

Net als ik de voordeur open zegt Joshua nog: 'Kom morgenavond naar Noah, hij geeft dan een feest.' 

Dan stapt hij naar buiten en ik zeg: 'Ik zal erover nadenken. Byee.' Met die woorden sluit ik de deur en loop ik weer naar binnen. Ik plof weer op de bank en bel Tom. 

'Heyy, wat is er?' vraag ik meteen als hij opneemt. 

'Noor ik heb hulp nodig!' roept hij hysterisch. En hij noemt mij een dramaqueen. 

'Wat is er gebeurd?' probeer ik zonder te lachen. Het mislukt nogal kan ik je vertellen.

'Ik heb Mila gezoend, maar ze liep weg zonder wat te zeggen.' vertelt hij nog steeds hysterisch. Deze jongen moet even een chill pil nemen. 

'Rustig aan dramaqueen, ze was vast gewoon verbaasd.' leg ik hem uit. 

Hij zucht hard en zegt: 'Jij bent de dramaqueen. En wat moet ik nu doen dan?' Zijn jongens zo dom? 

'Wat dacht je van met haar praten?' stel ik wijs voor. Dat had hij zelf ook nog wel kunnen bedenken, toch?

'Okee, en voor wie hing je me nou op daarstraks?' vraagt hij. Hij klinkt al een stuk minder hysterisch.

'Ik moest een opdracht doen voor school met twee jongens.' vertel ik. 

'Vervang je me nu al?' grinnikt hij. 

Ik rol grijnzend mijn ogen en zeg: 'Nee, niemand is zo irritant als jij.' 

'Deze irritante gast gaat ophangen, want hij moet eten.' Zegt hij zogenaamd beledigt. 

'Oke bye, en hou me op de hoogte over Mila.' grinnik ik. 

'Als ik ooit nog met haar durf te praten, dan hoor je het. Doeii.' sluit hij het gesprek af. Wat een sukkeltje is het toch. 

Ik ben bezig met al mijn kleren in te delen in mijn kast (MIJN FREAKING INLOOPKAST), als mijn moeder opeens roept. 

'We zijn thuis en hebben pizza gehaald!' 

Ik storm de trap af, want pizza is gewoon life. Ze zitten al aan de eettafel en ik ga erbij zitten.

'Hoe was je eerste schooldag?' vraagt mijn vader. Ik pak een pizzapunt en zeg: 'Wel oke.' Dan vraagt mijn moeder: 'Al vrienden gemaakt?' 

Ik slik mijn pizza door en antwoord: 'Jaa, maar de lessen zijn echt saai.' Mijn ouders lachen. 'Ik moest vandaag al een opdracht maken.' vertel ik nog. 'Nu al, dat is wel snel.' zegt mijn moeder. 'Ja, maar je komt ook midden in het semester erbij.' zegt mijn vader. Mijn moeder knikt en zegt: 'Dat is waar.' 

Als ik weer op mijn kamer ben besluit ik Netflix te kijken. Ik krijg een berichtje binnen op mijn telefoon. Ik open mijn telefoon en zie een onbekend nummer. Ella is het niet, want die staat al in mijn contacten. Het is van Joshua. Ik zet hem gelijk maar even in mijn contacten.

Joshua:

Weet je al of je komt morgen?

U:

Hoe kom je aan mijn nummer? En ik kom als Ella komt.

Joshua

Van Ella duh. En ja ze komt dus jij ook.

U:

Oke dan. Tot morgen!

Joshua

Tot morgen x.