High School ✅

9

Lexi en ik hebben net afscheid genomen en het was echt heel gezellig. Ik wil mijn fiets op springen om naar huis te fietsen, maar bedenk me dan dat ik Joshua echt wil spreken. Hij ging me vertellen wat er was gebeurd, dus nu wil ik het ook weten. 

Ik zoek tussen mijn whatsappgesprekken met Ella, want ze heeft ooit haar adres gestuurd. Als ik het heb gevonden typ ik het in op google maps. Het is maar 5 minuten fietsen dus let's go. 

Aangekomen bij hun huis bel ik aan. Ella opent de deur en kijkt verbaasd als ze mij ziet. 'Hé, wat kom jij doen?' vraagt ze meteen. Ik lach en leg uit dat ik Joshua moet spreken. Ze knikt en trekt me mee de trap op naar boven. 

'Daar is zijn kamer.' zegt ze terwijl ze naar een deur wijst. Ik bedank haar en klop op de deur. 

'Noor, wat doe jij hier?' vraagt hij verbaasd als hij de deur opent. 

'Ik wil weten wat er is gebeurd.' zeg ik en ik loop zijn kamer in. Ik ga op zijn bed zitten en hij komt langs me zitten. Ik hoop maar dat hij me geen enge stalker vind nu. 

'Oké, ik zal het vertellen.' begint hij. 

'Ik ging drinken halen voor ons en Noah stond dus ook in de keuken. Ik vroeg hem wat hij tegen jou had gezegd en hij vertelde dus dat hij had gezegd dat jij niet met ons moest omgaan. Dus vroeg ik hem waarom hij dat had gezegd. Toen zei hij dat jij ons van hem zou inpikken en begon hij dingen over jou te zeggen. Toen werd ik boos en wilde ik hem slaan. Alleen toen kwamen jij en Jay.' 

Het komt nogal stuntelend uit zijn mond, maar dat maakt niet uit. Waarom wilde hij me dit niet vertellen. Zo erg is het toch niet?

Nadat hij dat heeft gezegd kijk ik hem verbaasd aan. 'Dus je wilde hem slaan, om mij?' vraag ik. Hij knikt en kijkt naar de vloer. 

'Dat is zo lief!' zeg ik terwijl ik hem in een knuffel trek. 'Maar waarom vertelde je het niet gewoon?' vraag ik als ik hem loslaat. 

'Ik wilde gewoon niet dat je doet wat Noah zegt.' antwoord hij. 'Pff Noah kan echt optyfen, ik ga echt niet naar hem luisteren.' zeg ik tegen Joshua. 

'Mooi zo.' zegt hij met een glimlach. 'Heb je al gegeten?' vraagt hij dan. Ik schud mijn hoofd en zeg: 'Ik ben nog niet eens thuis geweest.' 

'Je kan hier eten als je wilt. El en ik bestellen wat, omdat mijn ouders weg zijn.' zegt hij. 'Ja isgoed, ik bel mijn ouders even.' zeg ik tegen hem.

Josh, El en ik zitten met z'n drieën voor de tv te eten. We hebben wat besteld en zijn nu een film aan het kijken. 

'Ben je eigenlijk blij dat je bent verhuisd?' vraagt Ella ineens. Typisch Ella ze vraagt echt random dingen. 

'Eigenlijk wel, in het begin wilde ik niet eens mee.' zeg ik lachend. 

'Waarom niet?' vraagt Joshua. 

'Ik moest m'n beste vriend achterlaten en ik had echt geen zin in nieuwe mensen.' vertel ik. 'Tommie!' roept Joshua lachend. Ella kijkt hem vreemd aan. 

'Tom is mijn beste vriend uit Nederland.' leg ik haar uit. 'Nou ik ben blij dat je hierheen bent gekomen.' zegt Ella vrolijk. 'Haha ik ook!' antwoord ik ook vrolijk.

Later op de avond ga ik weer naar huis toe. Ella loopt met me mee naar de deur. 'Waarom moest je Josh eigenlijk spreken?' vraagt ze als we bij de deur staan. 

'Hij heeft me verteld over dat bijna-gevecht.' zeg ik tegen haar. 

'Ahh dat van hem en Noah. Waarom was dat nou?' vraagt ze. 

'Vraag maar aan hem ik moet gaan.' zeg ik lachend tegen Ella terwijl ik naar buiten loop. 'Oké byee! tot morgen!' roept ze nog. 'Tot morgen!' roep ik terug. Na dat gezegd te hebben spring ik op mijn fiets en ga weer naar huis.

'Hey pap, hey mam.' zeg ik als ik thuis ben en op de bank neerplof. Mijn schoenen schop ik ook uit. 

'Hey schat, was het gezellig?' vraagt mijn moeder. 'Ja hoor, waar waren jullie eigenlijk gisteren?' vraag ik. 

'We mogen in een musical spelen!' roept mijn vader vrolijk. Ik ben even in shock hierdoor, maar vraag dan: 'Welke dan en wat voor rol?' Mijn ouders vertellen me alles over de musical en ze hebben een best grote rol gekregen. Ze spelen de ouders van de hoofdrolspeelster. 

'Ik ben zo blij voor jullie!' zeg ik en ik geef ze een knuffel. Gaat mijn ouders vreemde droom misschien toch nog uitkomen. 'Ik ga Tom nog even bellen en dan slapen.' vertel ik mijn ouders en ik loop naar boven. 

'Hey Tommie.' zeg ik als hij opneemt. 'Heyyheyy hoe was het cheerleaden?' vraagt hij. 'Eigenlijk best wel leuk, behalve dan dat Liv de aanvoerder is.' vertel ik. 

'En over het bijna-gevecht?' vraagt hij lachend. 'Hij heeft het me een paar uur geleden verteld.' zeg ik. 'En dus?' vraagt Tom nieuwsgierig. 

'Ik had je verteld over wat Noah allemaal zei toch? Nou dat heeft hij dus ook tegen Joshua gezegd en Joshua heeft gevraagd waarom hij dat zei. Noah vond dus dat ik hun inpikte van hem en heeft dingen over mij gezegd en toen werd Josh boos.' leg ik hem uit. Het klinkt allemaal nogal verwarrend.

'Dus Joshua wilde Noah slaan, omdat Noah dingen over jou heeft gezegd?' vraagt hij verward. 'Ja, zoiets ja.' antwoord ik. 

'En jij en Joshua zijn gewoon vrienden?' vraagt Tom dan. 'Jaa duh, wat anders?' vraag ik verward. 'Wat denk je zelf?' zegt hij. 'We zijn gewoon vrienden.' leg ik Tom uit. 'Jaja, ik moet gaan.' zegt hij. 'Isgoed byee.' eindig ik het gesprek.

Joshua en ik zijn gewoon vrienden toch. Ja. Ik had er zelfs nooit anders over nagedacht. Hij is super leuk, maar niet op die manier. Nee, we zijn gewoon vrienden. Tom zou Noah ook hebben geslagen. Toch?