High School ✅

14

Het is ondertussen donderdag en we hebben bijna vakantie. De lessen zijn net afgelopen en ik ben nu bij cheerleader training. Alleen morgen nog les en daarna ga ik Tom ophalen van het vliegveld. Echt zo leuk dat hij komt. 

We hebben niet heel veel meer gebeld, omdat we het allebei best druk hebben. Maar hij komt nu hierheen dus dan hebben we genoeg tijd. Lexi en ik zijn wat opwarmingsoefeningen aan het doen, terwijl we wat praten. Tot ik opeens word weggetrokken naar de zijkant van het veld. 

'Waar kom jij nou weer vandaan?' vraag ik lachend aan Joshua. 

'Niet uit Nederland, maar uit het kleedlokaal.' zegt hij op een duh-toon. 

Ik rol lachend mijn ogen en Josh zegt: 'Wat ik dus wilde zeggen. Vanavond gaan we eerst ergens eten en dan naar een feestje bij Jay, oké?' Ik knik en zeg sarcastisch: 'Als het moet dan oké.' 

Josh kijkt me raar aan, waarschijnlijk weet hij niet zeker of het sarcastisch is. 'WAAR IS NORA!?' hoor ik opeens Liv schreeuwen. 'Het was een grapje, maar ik moet gaan tot vanavond.' zeg ik nog snel tegen Joshua. 

Hij knikt lachend en schreeuwt nog: 7 uur!' Iedereen kijkt me raar aan, maar ik ga snel weer bij Lexi staan. 

'Wat is er om 7 uur?' vraagt Lexi lachend aan mij. Josh had me dinsdag gevraagd of ik vandaag met hem op date wilde. Dus dat gaan we vanavond doen. 

'Geen idee waar je het over hebt.' zeg ik lachend tegen Lexi. Ze gaat hier sowieso weer een heel punt van maken en ik weet niet of het dat is. 

'Nee, dus je gaat niet met hem op een date vanavond?' zegt Lexi alsof ze er alles van weet. Wacht wist ze dit al? 

'Hoe weet je dat?' vraag ik. Verbaasd kijkt ze me aan en zegt: 'Girl, iedereen weet het. Hij is populair weet je nog.' Ik wist niet dat dit zo snel rondging. Ach ja het zal wel. Waarschijnlijk is toch de halve school op dat feest van Jay vanavond. 

'Ga jij ook naar dat feest bij Jay?' vraag ik aan Lexi. Ze schudt haar hoofd en zegt: 'Maar maandag geef ik mijn verjaardagsfeest. Je moet komen!' Wacht ze is jarig. 

'Tuurlijk kom ik. Ben je dan ook jarig?' vraag ik nieuwsgierig. 'Jaa. Oh en neem die Tom mee die is dan bij jou toch?' zegt ze vrolijk. 'Ja komt goed, wij zijn er sowieso!' zeg ik enthousiast terug. Tom komt morgen en blijft tot donderdag. Dan kan hij ook eens meemaken hoe dat hier gaat. 

Het is half 7 en ik ben me weer eens aan het stressen. El en ik zijn gister wezen shoppen en hebben een leuke outfit gehaald. Die heb ik nu dus aan, maar ik had super leuke schoenen ergens liggen voor bij de outfit. Maar die zijn ineens verdwenen. Voor de rest ben ik wel al helemaal klaar, maar ik moet echt die schoenen vinden. 

Na een tijdje vind ik ze eindelijk in de kast van mijn ouders. Dat gebeurt dus met verhuizen. Maar ik heb mijn schoenen en ik heb nog een kwartier over. Dan word ik opeens gebeld door Ella.

 'Heyy El.' zeg ik tegen haar. 'Heeyy, je wilt niet weten hoe erg Josh aan het stressen is.' zegt ze lachend. Ik grinnik en zeg: 'Hij is niet de enige.' En ik leg haar mijn hele schoenverhaal uit. Ze begint te lachen en zegt: 

'Hij gaat nu weg, veel plezier en ik spreek je straks wel op dat feest.' 

'Komt goed, tot strakss.' zeg ik en ik hang op. 

Na een paar minuten hoor ik de deurbel. Snel loop ik naar de deur toe. Als ik deur open voel ik Josh zijn ogen over mijn lijf gaan. Ik geef hem een duw rol lachend mijn ogen. Jongens. 'Ook hallo.' 

Hij ziet er trouwens echt goed uit. 'Staat je goed.' zegt hij met een glimlach en trekt me dan mee naar zijn auto. Ik ga voorin naast hem zitten en vraag: 

'Waar gaan we eigenlijk eten?' Hij start de auto en rijd weg. 

'Zie je vanzelf wel.' zegt Joshua geheimzinnig. Ik rol mijn ogen en vraag hoe ver het is. 

'Niet lang. Je hebt echt geen geduld.' zegt hij grinnikend. 'Echt wel.' verdedig ik mezelf. Alhoewel het eigenlijk waar is. Josh lacht me uit wanneer ik dit zeg. Na een tijdje komen we aan bij een restaurant. Yess eindelijk eten. 

We zitten al een tijdje in het restaurant en het is echt gezellig. We praten echt over van alles. Het eten hebben we net op. 

'Ik ga betalen.' zegt Joshua terwijl hij opstaat. 

'Wie zegt dat jij alles betaald?' vraag ik. 

'Ik en dat ga ik nu doen.' zegt hij vastbesloten. Ik glimlach en zeg: 'Oké dan.' Want ik weet dat ik hem toch nooit kan overhalen. Net als Josh weg is gelopen gaat mijn telefoon over. 

'Heyy Noor wanneer komen jullie?' hoor ik Jayden in mijn oor schreeuwen. 

'Omg Jay schreeuw niet zo.' zeg ik lachend. 'Maar we komen er zo aan, hoezo?' zeg ik er nog achteraan. 

'Gewoon kom nou maar.' grinnikt hij. 'Jaja, we komen eraan byee.' sluit ik het gesprek af. 

'Tot zo!' roept hij en hij hangt op.