High School ✅

10

Ik open sloom mijn ogen en kijk op mijn wekker. Oh nee! Ik ben door mijn wekker heen geslapen. Super snel kleed ik me aan en doe mijn haar. Dan sprint ik de trap af om snel iets te eten. 

Als ik nu ga fietsen ga ik nooit op tijd komen. Ik zoek mijn ouders, maar die zijn allebei weg naar een repetitie ofzo. Ik heb echt geen flauw idee wat ik nu ga doen. Tot ik door het raam kijk en Noah in zijn auto zie stappen. Ik pak mijn tas en trek een sprintje naar buiten. Ik had nooit gedacht dat ik dit ging zeggen, maar hij is mijn enige redding.

Noah wilt net zijn auto instappen tot ik naar hem schreeuw: 'Wacht kan ik meerijden, please?' 

Hij kijkt me verbaasd aan en vraagt: 'Waarom?' 

Ik zucht hardop. 'Ik sliep door mijn wekker heen en als ik ga fietsen kom ik te laat. Oh en de vorige keer vroeg je het me zelfs.' Ratel ik aan een stuk. 

Hij kijkt me nog steeds verbaasd aan maar zegt dan: 'Oké, stap in.' Ik glimlach en stap in. Ik ben niet de perfecte leerling, maar te laat komen daar heb ik echt geen zin in. Noah zegt verder niks meer dus besluit ik hem te vragen naar de football wedstrijd van vanavond. Ja ik weet dat die er is, omdat ik daar moet gaan cheerleaden. Zo hebben we voor het eerst een best normaal gesprek. 

Als we op school zijn aangekomen parkeert Noah zijn auto en stappen we uit. 'Echt super bedankt!' zeg ik en ik geef hem snel een knuffel en ren dan de school in. Wacht, waarom gaf ik hem een knuffel. Nou ja, het zal wel. Ik zie Jayden en Joshua bij de kluisjes staan en loop erheen.

 'Kwam je nou uit Noahs auto?' vraagt Jayden verbaasd. Hij voelt aan mijn voorhoofd om te meten of ik zie ben ofzo. Gestoord. 

'Jupp ik heb me verslapen, dus ik moest opschieten.' vertel ik droog.

'Je bent vanavond ook bij de wedstrijd toch?' vraagt Joshua. Ik knik en zeg: 'Ik kom jullie aanmoedigen, ik ben cheerleader you know.' 

'Waarom eigenlijk, je bent daar echt niet het type voor.' zegt Joshua. 

'Wat is het type van een cheerleader dan?' vraag ik lachend. 

'Bitchy, zoals Liv.' zegt Jay. 'Er zijn ook leuke cheerleaders hoor.' zeg ik lachend. 

'Huh wie dan?' vraagt Jay. 

Ik geef hem een duw en zeg: 'Lexi en ik natuurlijk!' 

'Ik ken geen Lexi en je bent wel een bitch, want je duwde Jay.' zegt Joshua lachend. 

'En dat mijn vrienden is dus waarom ik bij de cheerleaders zit.' zeg ik met een buiging. Jay en Josh kijken me super raar aan en dan barsten we alle drie in lachen uit. 'Let's go to de les.' zeg ik vrolijk en ik spring op Jayden zijn rug. Nadat ik dat heb gezegd begint Jayden als een gek te rennen naar de les met mij op zijn rug. 

We hebben weer biologie, waar ik dus alleen zit. Nou ja ik zat alleen, want Jayden was er de vorige les niet en komt nu naast mij zitten. Noah en Joshua zitten achter ons. Dit was waar de hel de eerste dag begon met die stomme opdracht. Die moeten we trouwens nog inleveren.

 'Jongens we moeten die opdracht nog inleveren.' zeg ik terwijl ik me omdraai. 'Ik doe het wel.' zegt Noah terwijl hij zijn laptop pakt en erop begint te tikken. Ik kijk Josh verbaasd aan, maar die haalt zijn schouders op. Het zal wel. 

Ik draai me weer om en praat wat met Jayden. Tot onze o-zo-leuke biologieleraar begint te zeuren dat we teveel praten. Ik rol mijn ogen, maar probeer toch op te letten. Waarom levert Noah de opdracht in? Hij is zelfs weggelopen toen we ermee bezig waren. En waarom doet hij alsof hij me niet heeft bedreigd laatst. Hier ga ik zo met hem over praten.

De les is eindelijk voorbij en iedereen loopt het klaslokaal uit. Op naar de volgende les. Ik loop snel naar Noah toe en trek hem naar een gang waar niemand is. We hebben toch nog een paar minuten wisseltijd. 

'Waarom doe je alsof er nooit wat is gebeurd?' vraag ik meteen. 

'Omdat je het zou vergeten.' zegt hij simpel. 

'Noah, waarom moet ik het vergeten?' vraag ik dan. 

'Niemand hoeft te weten dat ik dadelijk helemaal geen ouders meer heb.' zegt hij boos. 

'Dat kan je me toch ook gewoon normaal vragen en als je je vrienden niet wilt verliezen moet je het ze juist vertellen.' zeg ik. 'Het zal wel.' zegt hij terwijl hij weer eens wegloopt. Ik loop ook snel naar mijn volgende les.

Alle lessen zijn voorbij en we zijn met de cheerleaders nog wat aan het oefenen voor vanavond. Het football team is aan het trainen en wij staan langs de zijlijn nog wat dingen te oefenen. Liv heeft besloten dat we klaar zijn en om 7 uur op het veld in onze outfits moeten zijn. 

Lexi en ik gaan samen avondeten en dan weer terug naar school. We gaan naar een restaurantje in de buurt en kletsen veel. Als we terug op school zijn kleden we ons snel om. Het is alleen pas half 7 dus we hebben nog wel even. Lexi stelt voor om alvast naar het veld te gaan en daar op de tribune gewoon nog even te wachten. Dus lopen we naar het veld. 

Er zijn niet echt veel mensen. Het football team is ook niet meer aan het trainen die zijn waarschijnlijk in het kleedlokaal ofzo. Er zitten wel al een paar mensen op de tribune. 

'Kom mee ik ga je voorstellen aan Mick.' roept Lexi, want ze ziet hem blijkbaar. Ze trekt me mee de tribune op. Ze geeft Mick een kus en stelt mij dan voor. 'Ahh jij bent Nora van de telefoon.' zegt hij lachend. 

Ik knik lachend en zeg: 'That's me.' We praten nog even wat met z'n drieën tot het 7 uur is en we naar beneden moeten. Als iedereen er is nemen we het nog een keer door en dan gaat de wedstrijd beginnen.

Er knalt harde muziek uit de speakers wat betekent dat wij het veld op moeten gaan. We doen wat we hebben geoefend en het gaat best goed. Dan komt iedereen het veld op en moeten wij langs de zijlijn gaan staan. Ik ben nog nooit bij zo'n wedstrijd geweest, maar het is erg leuk. 

Bijna aan het eind van de wedstrijd staat het gelijk. Ze hebben echt nog een paar seconden. En de tegenstander heeft de football. Ethan weet hem af te pakken en gooit hem naar Noah die scoort net voor de zoemer gaat. Iedereen schreeuwt en gilt, omdat ze hebben gewonnen. Na de wedstrijd is er blijkbaar een afterparty ofzo. Dat vertelde Lexi me. Dus gaan we ons omkleden om daarheen te gaan.