High School ✅

17

Als de deurbel gaat heb ik de deur al geopend. Ik zag Jayden al door het raam aankomen. Ik neem hem mee naar binnen en leg snel uit wat er is gebeurd. Misschien iets te snel, want Jay snapt er niks meer van. Daarom leg ik het wat rustiger uit, terwijl ik eigenlijk gek wordt in mijn hoofd. 

'Jullie hebben bijna weer gezoend!' roept hij als ik klaar ben met mijn verhaal. 

'Jay wat moet ik doen?' zucht ik. 

Hij grinnikt en zegt: 'Wat je wil.' Dus gooi ik een kussen tegen zijn hoofd. 

'Hoe weet ik wat ik wil?' 

'Je bedoelt wie.' verbetert hij me lachend. 

'Sukkel.' lach ik terwijl ik weer een kussen gooi. Hij gooit het terug. 

'Je moet toch iemand leuker vinden.' Ik zucht luid. 

'Ik weet het niet, waarschijnlijk vinden ze mij niet eens leuk.' 

'Waarom vraagt Joshua je dan op date en zoent Noah je?' zegt Jay. 

'Dat is geen bewijs.' zeg ik eigenwijs. '

Wat dan wel?' vraagt hij verbaasd. 'Weet ik veel, maar dat niet.' leg ik uit. 

'Jij bent echt onmogelijk.' lacht Jayden. HA-HA en dat zegt hij.

Na een tijdje komen mijn ouders en Tom weer thuis. Jay en ik zijn een beetje tv aan het kijken. Hij groet mijn ouders en komt dan samen met Tom terug. Ze ploffen naast me op de bank. 

'Dus jij bent Tom?' vraagt Jay aan hem. 'Jupp. Jayden toch?' antwoord hij. 

Jayden knikt en zegt: Noor vroeg of ik kwam. Ze heeft veel problemen.' Ik wil net wat zeggen, maar Tom zegt al weer wat. 

'Vertel mij wat, ik ken haar al heel lang.' lacht hij. Ze doen alsof ze elkaar al jaren kennen.

'Hallo, ik zit er gewoon bij hoor.' zeg ik. Ze kijken me aan en beginnen dan te lachen. 'Zo erg is het ook weer niet.' verdedig ik mezelf niet erg overtuigend. Hierdoor beginnen ze nog harder te lachen. 

Het is bijna nacht en Jay gaat naar huis. We staan nu bij de deur. 'Ik weet hoe ik je kan bewijzen dat Noah en Josh je allebei leuk vinden.' zegt hij ineens. 'Hoe dat dan?' vraag ik nieuwsgierig. Hij lacht geheimzinnig en geeft me nog snel een knuffel. 

'Zie je maandag wel.' En loopt dan weg. 

'Eh oké, doei?' zeg ik meer tegen mezelf, want hij is al weg. Dus loop ik verward weer de woonkamer in. 

Daar zit Tom tegen zijn telefoon te praten. 'Hé, met wie bel je?' vraag ik meteen. 

'Shht ik praat met Mila.' gebaart hij. Ik grijns en pak de telefoon uit zijn hand. 

'Haii Mila leuk je te ontmoeten ik ben Nora.' zeg ik tegen de telefoon. Tom probeert de telefoon terug te pakken, maar ik ren weg. 

'Heyy same, Tom heeft me veel over je verteld.' zegt ze lief. Ze lijkt me echt aardig. 

'Andersom ook. Wist je dat je zijn eerste vriendin bent.' fluister ik lachend. Tom rent nu achter me aan. Ik ren zo snel mogelijk weg en vind onderweg ik kussen die ik naar achteren gooi. 

'Echt? Nee, dat wist ik niet.' zegt ze ook lachend. Ondertussen is Tom heel dichtbij en springt op mijn rug. Ik stort meteen in, want zo sterk ben ik nou weer niet. Dus nu liggen we op de vloer. 

Hij pakt zijn telefoon, zet hem op luidspreker en zegt: 'Wat heeft ze gezegd?' 

Mila lacht en zegt: 'Dat is een geheim.' Nu begin ik ook te lachend, want Tom kijkt echt vreemd.

'Meiden.' zucht hij lachend. 

Ik hoor een vreemd geluid. Langzaam open ik mijn ogen. Het is de deurbel, wacht hoe laat is het? half 7 in de ochtend op een zaterdag. Wie belt er dan nou weer aan? Ik ga snel naar beneden voor nog iemand wakker word. Half slapend open ik de deur. Joshua staat er. Wat doet hij nou weer hier? 

'Hey, wat is er?' vraag ik. 'Ella is gisteravond niet thuisgekomen en ik heb geen idee waar ze is. En ze neemt haar telefoon ook niet op.' zegt hij paniekerig. Ik neem hem mee naar binnen en daar gaan we op de bank zitten. 

'Waar was ze heen dan?' vraag ik. Hij haalt zijn schouders op en zegt: 'Geen idee, ze heeft niks laten weten en mijn ouders weten ook niks.' Raar ik zag Ella vrijdag nog op school, maar ze heeft me niks verteld. Ik pak mijn telefoon en bel Ella. 

Josh zit hoopvol naar mijn telefoon te staren, net als ik. Na een paar keer overgaan hoor ik de voicemail van haar. 'Heyy El, waar ben je? Bel me als je dit hoort.' zeg ik tegen haar voicemail. 

'En nu?' vraagt Joshua weer in paniek. 

'Het komt wel goed. Haar telefoon is vast leeg ofzo.' probeer ik hem gerust te stellen. 

'Luister, je moet wat weten over Ella.' zegt Josh ineens. Vragend kijk ik hem aan. 

'Ongeveer een jaar geleden was El ook weg. Het ging helemaal niet goed met haar. Ze wilde zelfmoord plegen. We hebben haar nog net kunnen vinden en tegen kunnen houden.' legt hij aarzelend uit. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Wow, dit had ik nooit bij Ella gedacht. Ze is altijd zo vrolijk en enthousiast. 

'En je denkt dat dit nu weer gebeurd?' vraag ik voorzichtig. Hij knikt. 

'Heeft ze hulp gekregen daarna?' vraag ik. 

Hij knikt weer en zegt: 'Ze gaat elke week naar een psycholoog, maar ik weet niet zeker of ze dat nog doet.' 

'Weet nog iemand dit?' is mijn volgende vraag. Ik heb zo veel vragen. 'Alleen mijn ouders en ik. En jij nu.' zegt hij. Ik knik en zeg: 'We moeten haar vinden.' Josh glimlacht dankbaar naar me en trekt me in een knuffel. Nu nog bedenken hoe we haar gaan vinden.