High School ✅

1

'Nora Fleur Dekker' Schiet nou toch eens op!!' schreeuwt mijn moeder beneden. Ik zucht en rits mijn koffer dicht. 

Mijn gestoorde ouders en ik gaan verhuizen en nu moet ik naar een high school. Hoe komen ze erbij? Nee, het is niet voor werk. Mijn ouders zijn vreemde mensen hoor. We gaan erheen, omdat ze bekend willen worden in de hele wereld. 

Wat ik dus al zei: 'Knettergek.' Maar ja ik ben 17 en zal dus met ze mee moeten. Helaas. Niet dat ik hier veel vrienden had, maar toch. 

Ik ren de trap af met mijn gigantische koffer. 'Nora schiet toch eens op.' zeurt mijn moeder als ze me ziet. Ik rol met mijn ogen en zeg: 'Ja ik ben er toch al.' Ze schudt haar hoofd en loopt naar buiten. Daar staat een grote verhuiswagen met onze spullen en mijn neef Luc, die ons naar het vliegveld gaat brengen. 

Luc is 1 jaar ouder dan mij en we hebben best een goede band. Ik heb alleen geen idee waar mijn vader nou weer uithangt. Ik trek mijn koffer achter me aan en loop naar buiten. Als mijn neef me ziet trekt hij me in een knuffel.

'Heyy Noortje, ik ga jullie wel missen hoor.' 

Ik glimlach naar hem. 'Jaa, ik jou ook. Kun je m'n ouders nog overhalen?' 

Hij schud lachendt zijn hoofd en zegt dat dat onmogelijk is. Als mijn ouders iets willen, gaat het ook gebeuren. 'Weet jij waar mijn vader is?' vraag ik aan Luc. 'Nee hij was hier net nog.' zegt Luc terwijl hij om zich heenkijkt. 

'Ahh daar is ie al.' zeg ik terwijl ik mijn vader aanwijs die achter de verhuiswagen vandaan komt. Hij ziet er net zo gestoord uit als altijd. Zijn donkere haren staan alle kanten op en zoals gewoonlijk draagt hij een zomerse blouse. Die man draagt die dingen zelfs nog wanneer het sneeuwt. Het past wel bij zijn veel te positieve karakter. 

Mijn moeder daarentegen is net zo gestoord, maar dat zie je niet zo aan haar uiterlijk. Ze heeft dezelfde donkerblonde haren en groene ogen als mij. Verder ziet ze eruit als een doodnormale vrouw. Schijn bedriegd.

Na een paar minuten zitten we dan in de auto op weg naar het vliegveld. Ik heb mijn AirPods ingedaan en luister naar muziek. Mijn ouders zijn druk in gesprek over hoe leuk het gaat worden. Ik snap sowieso niet hoe ze denken ineens beroemd te gaan worden. Ik bedoel ze kunnen best zingen, maar ook weer niet zo goed. 

Ja mijn ouders zingen allebei. Zo hebben ze elkaar ook ontmoet echt fantastisch. Ze zijn wel echt lieve mensen hoor. En ik ben heel blij dat ze mijn ouders zijn, maar kom op. High School? Als dat echt zo is, zoals ik altijd in films zie wordt het nog wat. Je weet wel de populaire, de hoge kluisjes en de activiteiten. Nou ja ik zie wel wat er gaat gebeuren.

Als we op het vliegveld zijn aangekomen nemen we afscheid van Luc en gaan we naar binnen. We lopen naar de incheckbalie tot mijn telefoon opeens gaat. 

'Wij gaan alvast in de rij staan, kom je zo.' zegt mijn vader. Ik steek mijn duim op en loop naar een bankje. 

'Noor ik heb een verrassing voor je.' hoor ik door de telefoon. 'Huh wat dan? Ik ben al op het vliegveld, weet je nog?' vraag ik verward. 

'Jaa, i know blijf gewoon even waar je bent.' zegt hij. 

'Oke?' antwoord ik maar. Dan heeft hij alweer opgehangen. Ik vraag me af wat hij bedoeld, maar ik krijg de kans niet om het hem te vragen. Ik bel hem weer terug, totdat ik zijn ringtone opeens voor me hoor. Hoe kan ik dat nu weten? Niemand anders op de hele wereld heeft dezelfde ringtone als Tom.

'Sukkel, wat doe jij nou weer hier?' Lachend geef ik hem een knuffel. 

'Je gaat toch niet weg zonder afscheid te nemen van mij!' zegt Tom. Tom is mijn beste vriend, nou ja mijn enige vriend. Ik ken hem, omdat onze ouders vroeger bevriend waren. Alleen had ik hem al een tijdje niet gezien. We hebben wel gebeld hoor, maar we wonen best ver weg van elkaar en nu dadelijk nog veel verder. 

Hij gaat langs me zitten op het bankje en ik zeg: 'Ik ben zo blij dat je hier bent!' Hij glimlacht en zegt: 'Ja ik ook, maar nu gaan we elkaar heel lang niet zien.' Ik druk mijn handen tegen mijn oren en zeg: 'Nee zeg dat niet, ik ga je zo missen.' 

'Weet ik, ik jou ook.' zegt Tom tegen me. 'Je komt gewoon naar mij toe in de vakantie, dat is vet gezellig! En mijn ouders mogen je dus ze vinden het zeker weten goed.' stel ik voor. 

'Deal, de eerstvolgende vakantie kom ik naar jou.' zegt hij. Ik knik hevig. Toms telefoon die op het bankje ligt gaat af. Voordat hij hem kan pakken heb ik hem al gepakt. 

'Oehh wie is Mila❤??' vraag ik terwijl ik de telefoon in zijn gezicht duw. 

'Niemand.' zegt Tom en hij pakt zijn telefoon uit mijn handen. 'Jaja, vertel nou maar.' zeg ik lachend. 'Gewoon een meisje die sinds een paar weken nieuw is.' probeert hij nonchalant ze zeggen. Wat trouwens totaal mislukt. 

'En jij ziet haar wel zitten. Foto, please?' zeg ik vrolijk. Hij schudt lachend zijn hoofd en draait zijn telefoon naar me toe. Ik pak de telefoon uit zijn hand en kijk naar een foto van een blond meisje die vrolijk in de camera lacht. 'Goedgekeurd?' vraagt hij lachend aan mij. 

Ik lach ook en zeg: 'Al was het een koe, als jij blij bent ik ook.' Tom lacht en wijst dan een richting op. Ik zie mijn ouders heftig naar me zwaaien en me wenken. 

'Ik moet gaan.' zeg ik zielig. 

'Iloveyou,' zegt hij terwijl hij me knuffelt. 'Too, en we bellen meteen als ik ben geland.' zeg ik en ik sta op. 'Komt goed, tot snel!!' roept hij terwijl ik wegloop. Ik zwaai nog en loop dan snel door naar mijn ouders. Nu moeten we echt gaan.

Wat vinden jullie ervan? Let me know.

xoxo