Hindi rin nagtagal, yung feelings ko, hindi ko na kayang itago. Siguro ganun talaga ako, expressive. Ako kasi yung tipo ng taong kapag importante ka saken, paparamdam ko sa'yo in every way that I can. Mapa maliit man na bagay o malaki, sigurado akong mararamdaman mo yun. Ipaparamdam ko yun sa'yo, yun nga lang, hindi ikaw ang unang nakaramdam na meron na nga akong pagtingin sa'yo. Dapat ikaw na lang e, para mas madali ko ng masabi. Pero hindi.
"Hanggang kailan mo balak itago sa sarili mo yan Ace?"
Nagulat na lang ako sa tanong ni Zack.
"Huh? Pinagsasabi mo? Kumain ka na ba?"
"
Tanga na lang siguro ang di makakahalata sa mga pinaggagagawa mo. Isa pa, observant ako Ace. So, gaano na katagal yung one-sided-love mo para kay Charlotte?"
Nagulat ako, dineklara na lang niya ng ganun-ganun na lang yung nararamdaman ko para sa kay Charlotte, wala akong maisip na pantakas. Kung iitry ko man ideny, sigurado akong papalpak ako dahil hindi ako ganun kagaling magsinungaling.
"Tang ina mo naman pare e, bakit ba sobrang observant mo? Bakla ka ba? Hahahaha!" yan na lang ang nasabi ko para lang malayo yung topic. Pero bigo ako.
"Ulul, don't make this about me. Kelan mo balak ligawan si Charlotte? Mahirap mag pigil par, sinasabi ko sa'yo, pag yan sumabog, sabog pati kaluluwa mo. Pramis."
"Hindi ko kasi alam pre kung pano ko rin sasabihin sa kanya, kaya heto. Pinaparamdam ko na lang in every way that I can. Natotorpe ako pagdating sa kanya e, iba, kakaiba tong nararamdaman ko ngayon."
"Hindi ka naman naging ganyan kay Claire, that I'm pretty sure."
"Pano mo nalaman?"
"Come on dude, you know how girls-in-the-bathroom conversation goes. Hahahaha!"
"Bakit? Nasa C.R. ka ba nila that time nung pinagusapan nila yun? Tsaka sino naman yung kausap niya?"
"Si Calla."
"Ahh, kamusta na nga pala kayo nun?"
"Walang kami nun, wala pa. Teka, don't change topics here men. Ano? When will you make your move? Kapag nawala nanaman siya sa'yo? Kapag narealize ng ibang lalaki na nag eexist siya? Kapag nagkaroon na siya ng iba? Kapag.."
"Stop it! Thinking about her with someone else makes me want to punch somebody. Humahanap lang din ako ng tiyempo pre, alam ko rin naman na hindi ko din matatago ng ganun katagal tong nararamdaman ko. I just have to find the right time for it."
"If you say so, whatever you say Ace."
Ngayon napatunayan ko na gumagaan nga ang loob ng isang tao kapag nalalabas niya lahat ng gusto niyang sabihin. You just have to find the right person to talk about it. Mahirap kasi magtiwala sa ibang tao, halos wala ng totoo ngaoyn, sana nga lang hindi ako nagkakamaling magsabi kay Zack.
——————————————————————-
*Lunch time sa Cafeteria"
"Ikaw pa lang ang taong nakita ko na sinasabay sa kanin ang coleslaw ng KFC. Masarap ba talaga?" pagtatanong ko kay Charlotte. Seriously though? Sinong matinong tao ang gagawa naman ng ganung kaweirduhan?
"Gusto mo? Try mo kaya? Oh." pag aalok niya sakin.
"Ayoko, sinubuan mo na yan e. Tsaka parang nakakadiri, di ko maimagine yung lasa." pagtanggi ko.
"Ang arte mo, hahaha. Bahala ka diyan, kumain ka na lang, lahat na lang kasi napapansin mo. Kulang na lang pati tigyawat ko sa mukha bilangin mo."
"Like you have a pimple."
"Che. Uy,?"
"Pinapakaen mo ko ng matiwasay tapos kakausapin mo ko, ano ba yun?"
"Namiss kita. Hihi."
Damn. Why are you being like this Charlotte, don't make it harder for me. I should be the one doing that. Yung pakiramdam ko na gustong gusto na kitang yakapin kanina pa, konti na lang, sasabog na ko.
"As you are to me.(Here it goes) Charlotte, can I ask you a very sensitive question?"
She suddenly drop her spoon and fork, stares right into my eyes and smile, focusing all her attention to me. "I love being asked about anything sensitive. "
"I don't know the right words Charlotte, I think, I'm falling inlove. Err. With you."
Yan, nasabi ko na, it may not show pero nabuhos ko dito yung 100% courage ko para hindi ako mabilaukan, ma stutter. Pero atleast everything went well sa loob loob ko. Nasabi ko ng buong buo.
She sits up straight, looks me in the eyes at sumalum-baba. "Hmmmmmmmmm."
"Yan na lang sasabihin mo Charlotte? I just confessed to you, and I am dead serious about this. And all I got was "Hmmmmmmmm"? Pero okay lang, I know I sound pathetic pero ser.." she cut me mid-sentence, again.
"I knew it." sabay subo ng weirdo niyang pagkain. "But, you have to win me first. Before you can actually take me as I am."
"Wait, so you did acknoweledge this before I even confess to you?!" nagulat kong pagkakatanong
"Oh yes dear. Ramdam ko naman kahit ang liliit lang ng actions na nag bibigay ng proof about dun, besides hinihintay ko lang din naman na may sabihin ka, hindi kasi ako asyumera tulad ng iba."
Naloko na, ganun na ba talaga ako ka obvious? Walanjo.
"How will I ever get you? Wait, I really have a great idea. I think you'll like this too."
"Hmmm, what is it?"
