11

38 1 3
                                    

"Anong ginagawa natin dito Ace?"


I smiled and said, "We'll place our fate into fate itself Charlotte."


"Hmm, can you please explain to me where is fate in all of these?"


Nasa quantum SM Manila kami, isa sa mga amusement center sa loob ng SMM (Sm manila). Dito kasi ako madalas, hindi madalas, palagi. Dito ang isa sa maituturing kong comfort-place ko. Dito ako nakaakilala ng mga kaibigan, unexpectedly.


"I can't see where is fate in all of these machines Ace?" takang takang tanong ni Charlotte.


"I'll show you."


At nag lakad kami papunta sa isang arcade machine, specifically tekken tag 2 machine.


"You see the players fighting with each other right? Well naiisip mo na ba ang naiisip ko Charlotte?" nakangisi akong tumingin sakanyang takang takang mukha. Ang cute pa din niya.


"Hindi ko pa din makita Ace, niloloko mo ba ako? Wag mong sabihing maglalaro ka nanaman? Di ka ba nagsasawa diyan sa laro na yan? Ano bang napapala mo jan? Ano bang nakukuha mo jan?"


Saka ko na sasagutin lahat ng yan, kapag naging akin ka na. Ngumiti ako sa kanya. "Now I'll explain the mechanics. as you currently see, may dalawang tao ngayon na naglalaro at nakikipag laban sa isa't isa. You see, you just have to trust your instinct and choose whoever will win, sa tingin mo, sino sa dalawang players na yan ang mananalo? Kapag tama ang instinct mo kung sino, kakantahan kita ng live, One-to-sawa, pero kapag ako ang nanalo, well, akin ka na. Deal?"


"Naexcite ako sa idea ng pagkanta mo, sige! Deal! HAHAHAHA. So ito yung sinasabi mong fate ha, let's see! Hmmm, I'll choose him, the one playing Bob."


Sa tagal ko ng naglalaro ng tekken tag 2, hindi ko naman nakilala ang mga bagong mukhang nakikita ko ngayon, pero okay lang, siguro kung matatalo man ako ngayon dito, hindi ko din pagsisisihan kasi courage-enhancer ika nga ang pagkanta ng live. Siguro napakalaki ng mababago sa self confidence ko nito kapag natalo ako, pero ayokong isipin yun, kasi positive ako na mananalo ako at uuwi ako, hawak ang OO niya.


"It will be Lars for me then. Well, here it goes."


At nag simula ng maglaban ang dalawang players, habang kami, kinakabahang naghihintay at nanonood lang sa likod nilang dalawa. Dehado ang player ko at nakikita ko sa gilid ng mata ko na nakangiti si Charlotte na parang aso, hindi pala, pusa na lang, mukha naman siyang pusa sa cute niya e.


"Paano ba yan Ace? Mukhang kailangan mo ng mag tune up sa boses mo, nakakadalawang bilog na yung player ko, e yung sayo? Wala kahit isa. Ano kaya magandang kanta? Hahaha." delikado to, mukhang matatalo nga ako, pero ayokong mawalan ng pag-asa, player din ako at naniniwala ako sa salitang COMEBACK.


"Huwag kang magsalita ng tapos Charlotte, easy ka lang, makakabawi yang player ko, just watch." Nung sinabi ko yun, kumbaga pampalubag loob ko na lang yun.70/30 na kasi yung nakikita kong chance, 70 sa pagkatalo, 30 sa pagkapanalo. Ano ba naman tong player kasi na to, ayaw umatake, sana ako na lang lumaban e, pero hindi, Fate, ikaw na bahala.



Nanalo ng isang bilog ang side ko, so technically 1-2 ang score, the first to get 3 here will be declared as winner of the bout. Kinakabahan pa din ako, not knowing what will happen, we just watched as my player was able to win 2-2. She then broke the silence.



"Na c-cr ako Ace, teka lang ha?" pagkakasabi nya habang nag sisimula ng mag lakad papalayo pero naunahan ko siya at nahawakan ko siya sa braso. Hindi ganun kahigpit pero enough lang para mahold back siya.


"Not so fast dear, we're up to last round here. You should have thought about backing out right before the deal was made. Ha! And here I am, thinking I was going to lose in the first place. May awa talaga Siya." nakangisi kong pagkakasabi sa kanya. Nakabusangot ang mukha niya in a very different, rather cute way, she was really gorgeous.


By that, we both faced the machine to witness the final bout, and as we watched, I slowly reached for her hand and gently slips my finger into the tiny gap of her fingers and suddenly held it tight. By then I faced her, and slowly, she turns at me, smiling and thrilled at the same time.


And as I looked into her face, I gently smiled and kissed her hands in a not so familiar but I know it is romantic somehow. Right after I planted the kiss, with my voice in a very promising way, I said to her, "You are mine."

StillWhere stories live. Discover now