Artık üniversite için bütün işlemler tamamlandı. Göz açıp kapayıncaya kadar zaman geçti.
Zaman geçmişti geçmesine de çocukluğumuz hala geçmemişti.
Artık zamanı geldi. İzmir yolcusu kalmasın!
Muavin Otobüs biletlerini kontrol edip, bize bir isteğimiz olup olmadığını sordu. Biz de hayır dercesine kafamızı salladık.
Ben cam kenarında oturuyordum. Burak ise hemen yanımda oturuyordu. Bu yolculuk benim için çok gergin geçecek gibi duruyor çünkü hemen yanımda Burak var. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Çok heyecanlıyım.
Yolculuğumuz başlayalı 2 saat olmuştu. Her yer karanlıktı bu yüzden uyumayı tercih ettim.
Burak 'tan
Ada hemen uyumuştu. Onu izliyordum. Ne güzel de uyuyordu öyle...
Az sonra başı benim omzuma düştü usulca. Kalp atışım hızlandı. Karnımda kelebek mi vardı benim?
Tel tel düştü koyu kahverengi saçları göğsüme. Uyurken ela gözlerini göremiyordum. İncecik dudakları vardı. Kirpiklerin kıvrımı beni her defasında kendisine hayran bırakıyordu. Minik burnu ne kadar da tatlıydı. Masum bir çocuk gibiydi.
Başını kolumun arasına aldım, boynu ağrımasın diye. Uyanmaması için çok uğraştım. Neyse ki uyanmadı. Bütün bu güzellikleri kollarımın arasındaydı. Usulca saçlarını kokladım. O an hayatımda onun kokusu dışında hiçbir kokuyu koklayamamak istedim. Onu rahatsız etmek istemedim ve başımı geri çektim saçlarından.
Sevdiğim kadın kollarımın arasındaydı. Bu, anlatamayacağım kadar müthiş bir his...
Kulağına eğildim usulca. Kelimeler birer birer döküldü dudaklarımdan.
"Seni seviyorum. Seni, senin düşünemeyeceğin kadar çok seviyorum. Kalbim senindir."
O an benim sessiz haykırışımı duymamış olmasını diledim. Cesaretim yok, karşısına geçip söyleyemem; ben korkağın tekiyim, aşkımı ona hissettiremem...
Gözyaşlarım bir bir döküldü usulca yanaklarımdan. Sevdiğim kadın kollarımın arasındaydı ve ben çaresizdim. Aşkım şimdilik benim kalbimde kilitli kalmalıydı. Doğru vakti beklemeliydim.
Ada'dan
Sessiz itirafını duydum Burak...
Gözyaşlarını hissettim Burak...
Aşkını kalbimle tattım Burak...
Artık her şeyi biliyordum. O büyülü anı bozmak istemedim. Onu utandırmak istemedim ve tıpkı onum yaptığı gibi aşkımı kalbime kilitledim.
Ben de ağlamak istedim o an. Sanki ömrüm boyunca hiç ağlamamış gibi ağlamak istedim ama yapamadım.
Aslında saçlarımı kokladığında uyanmıştım ama ona belli etmeyip uyuma numarası yapmıştım. O sırada ise her şeyi duydum...
Hala ağlıyordu. Ağlamasını istemiyorum. Gözyaşlarına mühür vurmam gerekiyordı fakat cesaretim yoktu.
Biraz bekledim gözyaşlarının durulmasını. Tam da o sırada otobüs ufak çaplı bir sarsıntı yaptı. Bunu bahane ederek uyanmış gibi yaptım.
Ağladığını anlamayayım diye gözlerini sildi. Ben de konusunu bile açmadım.
"Uyandın mı uykucu?"
"Ne kadardır uyuyorum?"
"Yarım saat kadar oldu"
"Az uyumuşum yaa"
Güldü.
Az sonra muavin geldi ve servis ikramı için bize soru sordu.
"İçeceklerimizden hangisini istersiniz?"
"Ice tea Egzotik Aromalı"
Aynı anda söylemiştik. Garipti. Birbirimize bakıp gülümsedik.
Hemen bir kraker de aldıktan sonra yemeye başladık.
Ben de sırt çantasındaki kendi abur cuburlarımızı çıkarttım. Onlar daha lezzetliydi. Çünkü biz seçmiştik.
Yiyeceklerimizi de yedikten sonra çöplerimizi bir kenara koyduk. Vakit çok geç olmuştu. Telefonumdan saate baktığımda 04:32 yazıyordu.
Burak esnemeye başladı. Uykusunun geldiği her halinden belliydi. Birazdan uyudu. Ben de telefonumdan müzik açıp dinlemeye başladım. Otobüsteki herkes uyuyordu. Tabii benim dışımda.
Az önce Burak' ın yaptığını bu sefer ben yapıyordum. Onu izliyordum. Her zerresine aşıktım. Yüzü sanki hiç görülmemiş nadir bir sanat eseri edasıyla karşımda duruyordu.
Yüzünün her bir karışını aklıma kazıdım. Gün olur yüzünü göremem diye. Onun yaptığı sessiz itirafı yapacak kadar cesaretli değildim ama omzuna öpücük konduracak kadar gözü kara bir deliydim...
~~~~~~~~~~~
Bu bölümümüz de bu şekilde bitti. Keyifli okumalar.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Görüşmek üzere...
