"Bir türlü internet sayfası yüklenmiyor. Ne oldu bu bilgisayara annee?"
Tercih sonuçları açıklanmıştı ama çok fazla giriş olduğu için sistem çökmüştü. Bu yüzden sonuçları göremiyordum, tabii bu da sabah sabah sinirlenmeme neden oldu.
" Buldum" diye irkildim bir anda. Burak' a mesa atıp ona hem soru soracak hem de onunla konuşmuş olacaktım.
Çok zekisin gerçekten
Sana ne içses
-Günaydın Burak, rahatsız etmiyorum umarım
Hemen cevap yazmaya başladı, sanki benden mesaj bekliyormuşcasına. Ne zaman ona mesaj atmaya yeltensem sürekli böyle yapar, onun bu huyunu çok seviyorum. Gerçi onunla ilgili her şeyi seviyorum.
- Günaydın Ada. Bir sorun mu var? Bir şey mi oldu sana yoksa? İyi misin?
Benim için telaşlanıyor canımın içi.
- Ben iyiyim bir sorun yok ne bu telaşın böyle kdxkznxk
- Yok endişelendim sadece senin için
- Neden?
Burak' tan
Neden diye sorma, söyleyemem. Sorma, hissettiremem.
Sorma, seni incitirim.
Sorma, sana deliler gibi aşığım...
- Sabah sabah yazınca merak ettim seni, olamaz mı yani kdmdldmdcs
- Neyse, ben sonuçları göremiyorum sen görebiliyor musun?
- Hayır Ada, bende de gözükmüyor
- Tamam
Onunla konuşmak istiyorum, bu kadarı benim için yeterli değil.
- Nasılsın Ada?
- İyiyim sen nasılsın?
Hep iyi ol sevdiğim...
- Ben de iyiyim, dün gece rahat uyuyabildin mi?
Ben ne yapıyorum böyle ya, kıza ailesiymiş gibi davranıyorum. Umarım beni yanlış anlamamıştır.
- Yok yok sana bir şey olmuş kdndlcnsmc rahat uyudum evet.
15 dakikadan sonra site nihayet açıldı.
- Ada hemen siteye gir, açılmış.
- Hemen bakıyorum, teşekkürler
Karşımda 9 Eylül Üniversitesi yazıyordu, en çok istediğim üniversiteyi tutturmuştum.
Çok mutluyum.
Acaba Ada ne yaptı? Hemen sorayım ona.
- Eee neresi çıktı sana Ada??
- 9 Eylül Üniversitesi çıkmış, zaten orayı istiyordum. Çok iyi oldu yaa. Sana hangi üniversite çıktı??
Aşık olduğum kadınla aynı üniversiteye gideceğim aklımın ucundan bile geçmezdi. İstediğim üniversiteyi kazandığıma değil de Ada ile aynı üniversiteye gideceğim için daha çok sevinmiştim. Neyse Ada' yı bekletmemeliyim.
- İnanmıyorum, bana da aynı üniversite çıkmış...
Ada'dan
Nasıl yani? Sevdiğim kişi ile aynı okulda mıyım? Heyecandan titriyorum. Nasıl ya?
Olmuş işte, daha neyi sorguluyorsun?
Off tamam be bi heyecan yaşatmadın insana!
"Anneee!!!! Koşşş, sonuçlar belli oldu"
"Geldim kızım"
" Ee hangi okul çıkmış, kızım çatlatma insanı"
" 9 Eylül üniversitesi çıkmış anne"
" Oh iyi olmuş, zaten orayı istiyordun bak oldu işte"
Anneme sımsıkı sarıldım. Onun güveni ve sevgisi her şeyden önemliydi.
" Eee benden uzakta, taaa İzmir' e gidiyorsun demek ha?"
" Evet, bir sorun mu vardı?? " dedim gülerek. O da aynı şekilde karşılık verdi.
" Sen yeter ki oku kızım"
" Tamam annee yine başlama"
" Eee Enver' in oğlu Burak ne yapmış?"
" O da benimle aynı okulda anne"
"Kızım sen ciddi misin?"
"Evet anne"
" Zaten onun babasıyla senin baban arkadaşlar, konuyu iyice bir düşünüp taşınalım da belki aynı ev tutarız size. Hem maddi sıkıntı da çekmezsiniz. Mis gibi olur. Ne de olsa çocuğun huyunu suyunu biliyoruz."
Onunla aynı evde mi yaşayacağım, nasıl yani. Rüyada falan mıyım ben yaa?
Rüyaya benzer hali mi var kızım, saçma sapan konuşma.
Bi sus artık iç ses!
" Anne daha işlemleri halletmeden, düşündüğün şeylere bak. Daha benim 1 ay içinde alışverişe çıkmam lazım, eşyalarımı toparlamam lazım yapılacak bir sürü şey var."
" Dur kızım akşam babanla bu durumu konuşayım ben bi"
" Ha sen ciddisin"
" Şaka yapar gibi bir halim mi var?"
Hayır dercesine Kafa salladım.
" Peki Burak istemezse anne, sonuçta o da ev alacak. Belki de tek kalmak isteyecektir"
" Yapmaz öyle şey benim çocuğum, Burak elimde büyüdü benim. Ha eğer istemezse onun evine yakın bir ev tutarız sana da"
" Bak o olur işte anne"
" Neyse kızım benim çıkmam lazım şimdi, işlerim var"
"Tamam anne görüşürüz"
"Kahvaltını yapmayı unutma sakın"
"Tamaaamm"
Burak 'tan
Ekmeklikten çıkardığım tost ekmeklerini özenle dizdim. İçlerine malzemeleri koydum ve tost makinasını çıkarıp özenle yerleştirdim. Çay demlemek için koyduğum su kaynamaya başlamıştı bile. Çayı da demledim. Güzel bir sofra kurdum.
" Buraaak oğlum"
Bu Ada' nın annesi Aycan teyzenin sesiydi.
Evin kapısını açık unutmuşum ve beni uyardı.
" Buyurun içeri geçmez miydiniz?"
" Yok benim işim var gitmem gerekiyor, bu arada hayırlı olsun olulun da az önce Ada söyledi banada aynı okuldaymışsınız"
"Teşekkür ederim, evet aynı okuldayız."
"Hadi sana iyi günler Burakcığım"
"İyi günler"
Kapıyı kapattım ve koltukğa oturup düşündüm, acaba Ada kahvaltısını yaptı mı?
"O üşengeçtir şimdi sabah sabah. Doğru düzgün hazırlamamıştır kahvaltısını."
Kendi kendime konuşma gibi bir huyum var evet.
Telefonumu alıp Ada' yı aradım.
~~~~~~~~~~~~
Dırırım bu bölüm de bitti.
Yorumlarınızı bekliyorum, sizi seviyorum...
