Vleugels

03

'Ik kan niet geloven dat dit het is.' Langzaam wordt ik wakker en knipper met mijn ogen. De blond harige jongen zegt: 'Oh kijk, ze wordt wakker.' Ik kijk om me heen. Ik lig in een bed in een soort logeerkamer. Er is nog een ander bed, twee kasten en twee bureau's. Ook zijn er twee deuren. Ik weet niet waar ze naartoe leiden. Dan zie ik naast me een soort fles staan met wit vloeistof erin. De fles is verbonden met een buisje en dat buisje leidt naar... mij? Het is verbonden aan mijn pols. 'Waar ben ik?' vraag ik. De jongen met blond haar antwoord. 'Ik zal alles uitleggen. Ik ben Brayden. Je bent hier in het Hemmelston. Het is een soort huis waar wij wonen. De meeste kamers zijn net zoals deze en de meeste zijn leeg. En ja, wat valt er nog meer te vertellen. Dit hier zijn mijn broer Adam en mijn zus Emma. Verder woont hier momenteel ook Matthew, die de leidinggevende hier is.'

'Oke, ik vind dit een heel leuk verhaal, maar waarom ben ik hier en waarom vielen jullie me aan met een mes? Waarom zit ik aan een fles verbonden met wit vloeistof?' 'Ik kan je alles wel vertellen, maar je zal het toch niet geloven.' zegt Adam. 'Overtuig me maar.' 'Wij zijn niet zoals de rest. Wij zijn geen mensen. Wij zijn wezens die tussen de mensen en de engelen in staan en jagen op wezens uit de hel of wezens die de regels overtreden. Daarom waren wij er met het mes. Het enige wat wij vreemd vonden, is dat we jou tegenkwamen, want jij komt niet uit de hel en hebt ook geen regels overtreden. Daarom hebben we je hier mee naartoe genomen. Je bent niet zoals de rest. Je bent ook niet een van ons. We hebben het getest door middel van een bloedtest. Ieder soort wezen heeft een kleur bloed. Wij hebben paars, demonen zwart, engelen wit en ga zo maar door. Zoals je misschien naast je ziet, is je bloed wit, wat zou betekenen dat je een engel bent. Nu is mijn vraag dus aan jou, wie ben je?'

Dit had ik dus niet verwacht. Maar wat heb ik te verliezen, ze laten me waarschijnlijk toch nooit meer gaan. 'Ik ben Tess, ik ben 17 jaar en ik zit in 5 atheneum. Ik heb een bijbaan bij de Jumbo. Ik woon bij mijn moeder. O ja, en ik geloof niks van jullie verhaal, want ik heb nog nooit in mijn leven een engel of iets gezien, dus hoe kan ik dan een engel zijn?'

'Ik denk dat we Matthew moeten inlichten, ik ga wel naar hem toe.' Emma gaat weg. Daar lig ik dan in een bed met twee jongens die ik niet ken tegenover me. 'En wat nu?' vraag ik. 'Wachten, denk ik.' antwoord Adam.