Benimle Misin? (Çevikçi Serisi-3)🇹🇷

35.Bölüm~Çakal Begüm Hanım☪

Bahar'ın öyle ağlaması ile Hamza onu yavaşça yere oturttu ve içini dökmesine izin verdi.

-"Hamza isyan etmek istemiyorum ama neden? Neden yok?"

-"İsyan ediyorsun ama şuan."

-"Etmek istemiyorum ama daha fazla dayanacak gücüm kalmadı. Çok özledim. Toprağına sarılmaktan çok yoruldum."

-"Sen böyle yaparsan Fatoş ne yapsın Bahar'ım. Bak o hala dimdik ayakta. Çok-" Onun sözlerini Bahar bıçak gibi kesti.

-"Dimdik ayakta çünkü olmak zorunda... Çocukları için ayakta olmak zorunda." Hıçkırdı ve tekrar konuşmasına devam etti.

-"Onun bir tesellisi var Hamza. Serkan'dan kalan emanetleri var. Bazen çok kıskanıyorum biliyor musun?" Akan gözyaşlarını silse de yenileri ekleniyordu.

-"Benim hiç emanetim kalmadı. Hatta oturup Yiğit ile evimizde kahve içemedik. Yapacak bir sürü şey vardı ama olmadı. Fatoş'un oldu ama. O evlendi. Düğünleri oldu. İstediği gelinliği giydi. Evlerinde aynı sabaha gözlerini açtılar. Evlerinde ilk kahvaltılarını yaptılar. İlk akşam yemeklerini yediler. Ben hiçbirini yapamadım. Zoruma gidiyor. Bu kadar basit hayallerim vardı benim."

-"Hayallerini yaşaman için her şeyimi verirdim güzelim." Hamza'ya gülümsedi.

-"Biliyorum. Ama bazı şeylerin mümkünatı yok. O geri gelmeyecek. O hayaller onunla kurulmuştu ve onunla beraber o gün toprağa gömüldü."

-"Bana küstün mü sen?" diye konuyu değiştirip ona sımsıkı sarıldı Hamza.

-"Küstüm."

-"Seni kırdıysam özür dilerim."

-"Kırdın."

-"Eşşeklik ettim ben."

-"Evet ettin."

-"Kırma bu kardeşini hadi affet."

-"Sen git bana elin kızının yanında posta koy sonra abla beni affet. Yok öyle yağma."

-"Abla yapma ama ya. Sen büyüksün halden anlarsın."

-"Anlamam ben halden falan. Git başka kapıya. Hem sen niye geldin ya? Ben ne güzel şunun şurasında kafa dinlemeye geldim. Rahat bırak beni." Hamza onu bırakıp yanına oturdu.

-"Bu ıssız yerde seni bırakıp gideceğimi düşünmüyorsun herhalde?" dedi sorarcasına. Fakat Bahar'ın pek umurunda olduğun söylenemezdi. Onun tek derdi yalnız kalıp biraz kafasını dinlemek, ağlamak, özlemini gidermekti.

-"Düşünüyorum valla. Burası bizim mekan. Kimse gelemez."

-"Kendi aramızda bizim mekan dememiz bizim olduğu anlamına gelmiyor."

-"Umurumda mı?" Hamza kolunu onun omzuna attı.

-"Sen bu gece bana çok kırıldın anlaşılan." Bahar umursamazca başını çevirdi.

-"Yoo niye kırılayım ki? Sonuçta Beyza senin sevgilin. Tabi ki onun yanında olacaksın." Hamza onun kırıldığını anladı. Yanağından öptü.

-"Oy benim Cennet Gelinim trip mi atarmış bana. Küsmüş mü? Kıyamam ben ona." Bahar onun kolunu itmeye çalıştı fakat Hamza daha da sert tuttu kaçmaması için.

-"Kırılacağını düşünemedim inan bana. Beyza yanımdayken sen hep ona daha yakın ilgili olmamı isterdin ya bende ondan öyle dedim."

-"Beyza yanındayken de beni göm demedim."

-"Neden böyle yapıyorsun anlat bana." Omuzlarını silkeledi.

-"Çek elini ya." Gözlerin dolduğu için başını yana çevirdi. Fakat Hamza çenesinden tutup yüzünü kendisine çevirdiğinde tuttuğu gözyaşları yanaklarına düştü.