MALEFİZ | Yarı Texting

32

Sa.

"Siz manyak mısınız sabah sabah ne bağırıyorsunuz?"

"Bora!"

"Miray?"

"Özgür nerede?!"

"Ne oldu kız?"

"Ya özgür bana mesaj atmış 'seni seviyorum ama artık sevgime gerek kalmayacak kimse sevmedi seninde sevmene gerek yok!' yazmış kendine birşey yapacak! "

"Arayalım"

"Denedim salak açmıyor!"

"Onun nerede olduğunu galiba biliyorum, ormanın içinde bir ev vardı muhtelemen orada"

"Gidelim!"

"Hocalar?"

"Bizene ya!?"

Üstümüzü değiştirip çıkmıştık, bora arabayı sürerken şeyma, gökhan ve miray arkada oturuyordu.

Duygu ile akgünü ise diğer arabaya yönlendirmiştik.

Özgürün bir evde olduğumuza inandığımız yoldaydık ve yarım saat falan kalmıştı.

Kaportaya ayaklarımı çıkarırken telefonumu alıp instegramʼda gezmiştim.

Boraya döndüğümde boş elini parmakları ve parmaklarım arasına geçirdim, borada bana kafasını çevirdi.

Gülümsedi, bir dakika yangın çıkıyordu ama kalbimde.

Anonim olayımdan nereye gelmiştik?

××

Eve gelmiştik ve kapkaranlıktı, götüm korksada boranın belimdeki eli iyi hissettiriyordu.

Kapı açıktı, nedenini bilmiyordum. Salona geçtiğimizde birden kırmızı ve soluk bir sarı renk vardı.

Işıklar açılınca kırmızı kalp balonlar ve kırmızı güller belli olmuştu. Ne oluyor lan?

"Miray"

Özgürün sesi ile kapıya dönmüştük, ne?

"Özgür!"

Miray koşarak özgüre sarıldı, ben onlara öküzün trene baktığı gibi bakarken boranın belimde ki eli beni kendime çekip yanağım ve şakaklarım arasında bir yeri öpmüştü.

Özgür elinde ki siyah geniş kutuyu mirayın eline verirken mirayı kendine çekerek sarılmıştı.

"Benimle çıkar mısın miray?"

"N-ne?"

Miray düşünürken benim de içim erimişti, ah galbim.

"Çıkarım aptal bu yaptığın bokluklar azmı!"

"Götün tutuştu dimi mesajlardan?"

"Tabi lan"

"TAMAM SİZ SEVGİLİ OLDUNUZ ARTIK EVE GİDELİİM"

Duygu konuştuğunda bütün gözler ona dönmüştü, bende dahil.

"Siz gidin biz döneriz"

"Oha mercimeği-"

"Siktir git lan!"

*

Miray evde yalnız kalmak değilde cafeye gitmek istemişti bizde kulübeye gitmiştik.

Bora benimle vakit geçirmek istediğini söyleyince mirayın odamızda olmadığı aklıma gelince sohbet ederiz uyuruz falan demiştim.

Oda kabul etmişti, üstümü lavaboda değiştirmiştim sonra ise odaya geçmiştim.

Mor sweat, gri yanında beyaz çizgilsri olmak üzere eşorfman giymiştim saçımı tarayıp salık bırakmıştım.

Odaya girdiğimde bora yatağa yatmış şekilde telefonu ile ilgileniyordu. "Boracıık?"

"Prensesim?"

Boranın yanına yatıp kollarımı beline doladım karın kasları tam dokunduğum yerdeydi, çirkefleşme sırası boradaydı.

Gerçekten de öyleymiş ki konuşmak için ağzını açmıştı.

"Yavrum, karın kaslarıma ellemek istiyorsan bu şekilde değilde bildiğin dokunabilirsin"

"Şerefsizlik yapma sana hala küsüm!"

"Ben ne yaptım yine lan ben bilmiyorum sen söyle"

"Odaya girme dediğim halde girdin"

"Yuh!"

Kitap karakterim tam ben ya, her boku sorun etmeye çalışan insanlara trip atmak için bir bok arayan ben vs sanem: kim kazandı ben aq.

Vote atın ve okuyun yeter amk.

Sizi seviyorum kertenkelelerim.

Duygu × Akgün (ship?)

Miray × Özgür (ship?)

Sanem × Bora (ship?)

Şeyma × Gökhan (ship?)

Akgün × Bora (ship?) :d