MALEFİZ | Yarı Texting

25

Çalışma masama ilerleyip masamın üstünde duran leptobumu alıp teen wolf aşkımı izlemeye başladım.

Şu lydiada ne mal güzelim çocuğu bulmuşun ne bokuna.

Void stiles olunca çocuk bed boy oluyordu, maşallah.

Biraz flim izledikten sonra müneccim boku yemiş gibi boranın attığı mesajlara cevap yazdım.

Malefizʼim:Ne var.

Boraşkımm:Sanem?

Malefizʼim: Evet

Boraşkımm:Özür dilerim, ya o sinirle söyledim hepsini gerçekten. Özür dilerim. Lütfen affet beni hepsini bir an ki sinirle söyledim serra umrumda değil o emir denen çocukta seni seviyorum sanem gerçekten seviyorum.

Malefizʼim:Niye bana bunları anlatıyorsun?

Boraşkımm: Çünkü seni seviyorum?

Malefizʼim: Tiyatro salonunda öyle söylemiyordun şimdi ne değişti?

Boraşkımm: O sıra sinirlenmiştim serraya aşığım sandın ve sinirlendim, özür dilerim sanem ya seni seviyorum ben.

Malefizʼim: Tamam, sonra konuşuruz.

Saat 20.42ʼydi. Pijamalarımı çıkartıp bordo, asker tarzında tayt giydim ve bir beyaz askılı giyip üstüme siyah ceket giydim.

Biraz bir yerlerde hava almam lazımdı. Tek başıma, çünkü miray veya duygularla gidersem borayla barışmam için ısrar edecekti.

Ve bunu benim düşünmem lazımdı.

Sarı ve kısa saçlarımı tarayıp, mavi gözlerime eyeliner çektim biraz kapatıcı sürdükten sonra sırt çantamı alıp aşağıya indim.

"Anne, ben çıkıyorum merak etme 12ʼden önce geleceğim!"

Dedim siyah spor ayakkabılarımı giyerek, dışarı çıktım. Karşımda aynı zamanda evden çıkan bora duruyordu.

Sırasımıydı?

Takmayarak, yürü sana zarar verecek vücuduna değil ama düşüncelerine.

Bu kadar mal iç sesimle baş etmek zordu.

Gözlerimiz birleşince, yürümeye başladım.

Durağa gittiğimde bora da peşimden geliyordu, bir gitsene lan.

Otobüse bindim, kartımı bastım ve bir yere oturdum.

Bora da gelip benim yanıma oturmuştu, amacın ne kodumun manyağı?

"Sanem?"

Dediğinde sırt çantamdan kulaklığımı ve telefonumu çıkarıp müzik açtım.

Halseyin şarkılarından birini dinliyordum, bora kulaklığımdan birini çıkarınca bana masum köpek bakışlarını sundu.

Zaten köpekti ama masum değildi.

"Sanem, özür dilerim ya affet beni"

"Salar mısın artık bir beni?! Düşünmem lazım ya biraz sakinleşmem lazım diyorum, anlamıyor musun! Bugün bir kaltak üzerine sinirimi bozup benşe kavga ediyorsun sonra gelip özür diliyorsun!"

"Sanem saki-"

"Olamıyorum!"

Koltuktan kalkıp, dur düğmesine bastım ve indim çıkmış olan kulaklığımı taktım. Yürümeye devam ettim bir kafe gördüğümde içeri girdim, Bir dakika o...

Onun burada ne işi vardı!

Vote plase