De keuze

Proloog

De zwarte schimmen drukken tegen hem aan. Duizenden Haikuws staan te wachten. Ze wachten allemaal op dat ene moment. Opeens klinkt er ergens in de menigte een droge knal. Verward kijkt hij om zich heen. De Haikuws staan zo ver het oog kan zien. Ze staan op een marmeren vloer. In een kamer met marmeren zuilen zonder plafond, zonder einde. Meer knallen volgen. De menigte stuift in paniek weg van de grote wand waar ze voor staan te wachten. Het gladde oppervlak van de wand rimpelt en een hand verschijnt. Even later komt er een vrouw door de poort gevlogen. Haar grote roofvogelvleugels slaan woest op en neer en de schokgolf die dat teweeg brengt veroorzaakt meer knallen. Uit de poort komt een man tevoorschijn. Hij verandert in een vuurvogel en spuwt een straal vuur naar de zwarte schimmen. De twee cirkelen boven de menigte en blazen alle Haikuws uit die ze kunnen bereiken met hun geest.

Plotseling houdt de paniek op. De Haikuws richten hun bloedrode ogen op de dingen die net uit de poort zijn gekomen. Als één man fluisteren ze iets. De fluistering verontrust de wezens.

"Koimonz, Koimonz, Koimonz," luidt de fluistering. De Koimonz die boven het midden van de menigte vliegen kijken elkaar aan. Dan stormt de menigte naar voren. De Koimonz doen hun best, maar de overmacht van de Haikuws dwingt ze tot terugtrekken. De Haikuws duwen de Koimonz richting de poort. Plotseling beginnen de Koimonz te lachen. De Haikuws deinzen terug, bang voor wat er gaat gebeuren. De Koimonz zeggen iets tegen elkaar maar hij kan het niet verstaan. Hij staat nu vlak bij de poort en ziet iets glinsteren aan de andere kant van het gladde oppervlak. Blijdschap vult hem.

"De poort gaat open!" denkt hij. De andere Haikuws horen dat en ze beginnen opgewonden naar de poort te zweven. Het glinsterende ding wordt groter en het oppervlak begint wild te golven. De Koimonz zien het nu ook en hun ogen worden groot. De  vuurvogel wordt nu een man met roodgevederde vleugels. De Haikuws zweven naar hen toe om ze door de poort te duwen. De vrouw pakt de man vast en drukt haar lippen tegen zijn gezicht. De Haikuws snappen niet wat er gebeurt en blijven rond ze zweven.

Hij zweeft nu vlak voor de poort. Op het moment dat hij erdoorheen wilt komen, smelten de Koimonz samen en ontploffen in een wit licht. Alle Haikuws in zicht worden in één klap uitgeblazen. Hij kan echter nog net door de poort springen.

Een vreemde warmte betast zijn schimmige lichaam. Als hij omhoog kijkt ziet hij een vreemde bal in de lucht zweven. De bal straalt een geel licht uit dat in zijn ogen prikt als hij erin kijkt. Om hem heen zweven vreemde witte dingen. Een plechtige belofte stroomt uit zijn mond:

"Er zullen nieuwe Koimonz opstaan, maar ik, de enige die door de poort kwam, zal ze vernietigen. Broeders, als ik ze verslagen heb zal ik een manier vinden om de poort voor eens en voor altijd te openen. En dan zullen wij, de Haikuws, heerser van de aarde beneden zijn!" Met een laatste blik omhoog naar waar hij vandaan komt, duikt hij naar beneden. Er moet een belofte nagekomen worden...