Yolda ilerlerken tüm dikkatim ondaydı. Öyle ki, benim oturduğum apartmana geldiğimizi bile anlamadım. Apartman kapısını açıp içeri girdik. Zemin katta oturuyordu. Bu yüzden beni parkta bulmuş olmalı. Peki ben onu neden görmedim ki... şimdi bunu düşünmenin zamanı değildi.
Yongsun'un koluna girip yatağına kadar gitmesine yardım ettim. Uzandı ve yorganı kafasına çekti. Elimi uzatıp yorganı kaldırdığımda burnunu çekti. Şu an çok masum duruyordu. Şimdi neler döndüğünü sorsam bile cevap verecek gibi değildi. Uzandı. Yorganı tekrar üzerine örttüm. Odadan çıktım.
Mutfağa gelip ona bir tas çorba koymak istedim ama mutfak bomboş.
Anahtarım olmadığı için kapıyı tam kapatmadan örttüm. O an anahtar isteseydim şimdi yanımda olurdun.
Üst kata çıkıp ona hazır çorba yaptım. Yanıma da azıcık ıhlamur aldım.
Dikkat ede ede merdivenlerden inerken kapının ardına kadar açık olduğunu gördüm. Eve girdiğimde her yer darmadağındı. Yongsun'un odasına girdiğimde yatak boştu. Tepsi elimden düştü. Ağzım açık kalakaldım odadın ortasında. Komidinin üzerindeki kağıt dikkatimi çekti.
"Ojeli tırnaklarınla başa çıkamayacağın işlere bulaşma güzelim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
| 𝑀𝑒𝑙𝑙𝑖𝑓𝑙𝑢𝑜𝑢𝑠 | °𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐
Hayran KurguTAMAMLANDI •》Kulaklarımın kutsanmasını isterdim. Sonsuza dek seni dinlemek isterdim tavşanım.