Nanginginig na napahawak sa puso niya ang dalaga habang naghihilamos. Nagsisimula na ang seremonya at abot-abot ang kabang nararamdaman niya.
"I can see fear within you mi amor."
Mabilis na napalingon ang dalaga at napatigagal ng makita niya ang binata. Nakadamit ito ng purong itim at sobrang taas ng pulang coat nito na umabot hanggang talampakan."V-vladimer."
Mahinang aniya. She was drawn to his sinful eyes. Napaka ganda ng mga mata nito. She can't afford to blink even a single second. She's afraid that she might lose sight of him again. Unti-unting lumalapit ang binata sa harap niya at hinaplos ang mukha niya. She closed her eyes and feel his cold and calloused hands."I will protect you my love. Always I won't let anything bad happen to you."
Mahinang bulong nito sa tenga niya. Ramdam na ramdam niya ang hininga nitong tumatama sa leeg niya. Marahang hinalikan nito ang leeg at napapikit siya sa kakaibang gaan na nararamdaman. Ilang saglit lang ay parang hanging nawala na ito.
"Eden?"
Mabilis na napatda siya at napapikit."Are you okay there?"
Mabilis na lumabas siya ng CR at nginitian ng tipid si Deborah."I-i'm fine."
Sabay na nilakad nila ang pasilyo. Parang nag slow mo ang paningin niya nang makasalubong niya ang mga nagtatangkarang kalalakihan at seryosong tiningnan siya ng lalaking kausap niya kani-kanina lang. She can feel her whole body trembling in coldness."Don't look at them."
Mabilis na ani ni Deborah at hinawakan ang kamay niya. Yumuko siya at mabilis na naglakad."It's the Volturi's Eden. As much as possible lumayo ka kaagad pag nakasalubong mo sila."
Seryosong ani ni Deborah. Kumunot ang noo niya at tinignan ito.
"Bakit?"
Tanong niya. Tumigil sa paglalakad si Deborah at tignan siya ng maigi."Because they're not trustworthy. They are no ones ally. Makapangyarihan sila higit sa inaakala ng lahat Edenly. They're dangerous at isa lang ang pinagsisilbihan nila at kinikilalang supremo. Not Vreau not Victoria it's Vladimer. You don't know a thing about them so please stay away."
May pagbabanta sa boses nito. Nakaramdam siya ng konting takot sa sinabi nito.
"Vladimer?"
She asked."Yes."
Tipid na sagot nito. Kababakasan ang bigat sa boses nito."He talked to me earlier."
Mahinang aniya. Kumunot ang noo ni Deborah at tinignan siya ng maigi."Don't stare at me like that. You're giving me goosebumps."
Ani ng dalaga at binuksan ang pinto sa harap nila."Stay away from him Eden. Vreau needs you."
Mahinang ani ni Deborah at pumasok na sila sa loob.Kasabay ng malakas na tambol ay siya ring paglakas ng tahip ng puso ni Eden. Kasalukuyan silang nakaupo sa left wing ng Arena. At sa kabilang wing naman ay naka upo ang grupo ni Gravis. Napakalalim ng mga tingin nito sa kanilang gawi.
"Don't get intimidated by them Edenly."
Napalingon ang dalaga sa katabi niya. It's Dorothy parang wala lang ito. Ni hindi niya maramdaman ang kaba sa katawan nito."Hindi ka ba natatakot?"
Bahagya niyang tanong. Ngumiti lang ito at hinawakan ang kamay niya."Aaminin ko nung nangyari ito noon sobrang kaba ang naramdaman ko. Pero alam mo kasi pag nakakakita ako ng dugo lumalakas ang adrenaline ko. Nasasabik ako hindi ko mapigilang ma excite."
Nakangiting amin nito. Napailing na lamang siya at napangiti."I hate bloods."
Mahinang aniya."Oh, but it's not that bad. If you're fighting for your life it's kinda odd to end someones life too, but if you're doing it for your town you know you're worth the fight."
Nakangiting ani nito. Nakikita niya ang debosyon ng dalaga sa bayan nila. Ginagawa nito ang lahat inilalagay ang buhay sa panganib para lang mabigyan ng kapayapaan ang bayan nila. Hanggang ngayon ay nahihiwagaan pa rin siya sa mga nangyayari. Hindi niya inaakalang ang simple niyang buhay sa Vladivostok ay mag iiba dito sa Crucifix."Edenly."
Mahinang tawag sa kaniya ni Deborah. Tinignan niya ito puno ng pag-aalala ang mukha. Nagulat pa siya ng yakapin siya nito."Please live for us. Lucrecia is not an easy enemy."
Nababahalang aniya."I almost forgot. You should always be careful about that bitch Edenly."
Dugtong pa ni Dorothy."Bakit?"
Tanong niya."Bihasa siya sa pang hihipnotismo at pang mamanipula. Huwag na huwag kang magpapadala sa mapanlinlang niyang mata. She maybe looked like an angel which infact hindi naman talaga wag na wag kang magpapatalo. If only I can do something para sana ako nalang ang makakaharap niya."
Di mapakaling ani ni Deborah. Maging siya ay nakaramdam ng takot at pag-aalala."Don't doubt Edenly guys. Relax, i'm sure makakaya niya si Lucrecia. Besides this is the perfect time to unleash her identity."
Positibong ani ni Luccas."I agree."
Nakangiting ani ni Ladiccus."Huwag mong hayaang takot ang maghari sayo Edenly. Just focus and everything will follow. Isipin mo ang hirap na dinanas mo sa training para sa araw na to."
Dagdag pa ni Von. She sighed and smiled."Thank you. I swear I will do my best."
Nakangiting aniya. Kinakabahan man ay hinayaan niya ang tadhana na ang magtakda sa kapalaran niya. Isang lalaking kulay pula ang kulot na buhok may hawak na maliit na microphone at nag salita sa gitna ng mataas na stage."People of Fedorin we shall stay as one. Through this battle may one find solace and solidarity you've been searching. As per recognized, one team shall have seven person. Welcome to the 567th Vying Cup. AS WE START THE BATTLE LET PEOPLE KNOW THE LEFT WING, District of FEDORIN"
Agad na tumayo ang grupo nila at pumasok sa loob ng arena. Maraming tao ang naghihiyawan. May umiiyak at may tumatawa.
"AT THE RIGHT WING DISTRICT OF WISEACRE!"
Mas lalong lumakas ang hiyawan ng mga tao sa malaking arena at pumasok na sa loob ang katunggali nila. Napaka seryoso ng mga mukha nito."Unang sasabak ay..."
May kinuha ito sa glass bowl at pabitin na binuksan ito."Von Vs. Feath"
Agad na napatingin ang dalaga sa binata na kalmanteng pumasok sa loob ng malaking bilog. Magkaharap sila nong Feath at biglang bumuka ang lupa at lumabas ang malaking Crystal shield at nag lock. Nasa loob ang dalawa. Dumagundong ang puso ng dalaga sa kaba at tinignan ang paglalaban ng dalawa.Tbc
Zerenette
To be continued...
BINABASA MO ANG
Blood Of Fedorin
FantasíaCrucifix a sacred place where immortal beings reigned for imperishable opulence and omnipotence. Kilala ang lugar nato dahil sa angking yaman at tahimik ang pamumuno ng kanilang kinikilalang Hari ng naturang lugar. Not an ordinary place kung saan na...