KANDONG

CHAPTER 1

I was on a hurry that time kasi malalate na ako sa School. "Ano ba yan! Late ka nanaman Appleeee!" sigaw ko. Agad na akong lumabas ng bahay at nag-abang ng sasakyan kong bus. "Jusko!! Sana naman hindi punuuan, hirap kaya kapag standing! Hayss!" inis na sabi ko. Maya maya pa, ay natanaw ko na mula sa malayo ang isang bus. "Haaayy! Kuya ba't ang tagal moo? Malalate na ako!" bulonh ko habang hinihintay ang parating na bus.

Huminto ito sa harapan ko at akma na akong aakyat nang biglang hinarang ako ng konduktor neto. "Ah miss, pasensiya na. Puno na kami." sambit neto sa akin. "Ano!! Hindi pwede malalate na ko manong! Sige na please? Isakay niyo na ako. Kahit standing na." pilit ko sa kanya.
"Sige, ikaw bahala miss." agad na sagot neto. At tuluyan na nga akong sumakay sa bus. PUNUAN MGA ATEEENNGG! Marami na rin ang nakatayo. Nagpatuloy ako sa paghahanap ng pwesto ko kahit nakatayo.

Hanggang sa may nag-alok sakin na kumandong na lang daw sa kanya. "Dito miss oh? Kandong kana sakin." yaya neto. Napatingin naman ako sa kanya, ssshheettt! Sheettt! wafuuu! Ganto mga type ko eh. Syempre hindi na ako nagdalawang isip pa. Kumandong na ako kahit nakakahiya kesa naman tumayo ako.
"Oh! Don't take advantage with me huh?" sambit ko sa kanya. "Ako pa talaga? Buti nga pinaupo pa kita. Tsaka alam mo ang bigat mo pala." biro niya sabay tawa ng mahina. Aba! Bastos to ah sambit ko sa isip ko. "btw, I'm Jhustine , Jhustine Vein." sambit niya sa akin. Infairness, mas gwapo siya sa malapitan. "Apple" tipid na sagot ko sa kanya. "Malalaglag na ako!" reklamo ko sa kanya. "Umusod ka kasi pataas, nasa may tuhod ko lang ikaw naka upo eh." sagot niya. Ako naman umusod nga pataas hanggang sa dumikit na ang likod ko sa dibdib niya.

Maya maya pa ay dumaan ang bus na sinasakyan namin sa isang malubak na daan. At syempre, tumalbog talbog ako sa kinauupuan ko. Nang maramdaman ko ang isang matigas na bagay sa inuupuan ko. "Wait? Yung cellphone mo ba yun? Baka mabasag?" saad ko sa kanya. At akma na sana akong tatayo nang...
"Fvck! Wag kang gagalaw!" sabi niya sakin. At napatingin ako sa kanya na bakit parang pinagpapawisan ito. "Pinagalit mo yung junjun ko sa baba." dagdag pa neto at tumingin sakin na para bang may gustong ipagawa sa akin.