Chapter 47 "Last Battle"

382K 9.8K 3.1K
                                    

a/n:Pasensya na kung hindi ko na mabibigyan ng dedication yung iba.This is the last chapter before the epilogue.Hope you like it.:)


Third Person's POV



Palakad-lakad si Yumiko sa sala ng mansyon nila habang panay ang tingin sa hawak nyang cellphone.


Pakiramdam nya,mababaliw na sya sa sobrang pag-aalala sa dalawa nyang anak.


Ilang beses nya na kasing tinatawagan ang mga ito pero ni isa sa kanila,walang sumasagot.


"Yumi,magpahinga ka kaya muna?Ilang araw ka ng hindi kumakain ng maayos.Gusto mo bang ako ang mamatay sa nerbyos dahil sayo?"


"Eh Saimon.....baka kung ano ng nangyari sa kambal natin.Hindi ko sila macontact tapos sabi pa ni Butler George,tatlong araw na raw silang hindi umuuwi.Kung bumalik kaya tayo sa Pilipinas para hanapin sila?"


"Pero Yumi——-"


"Sige na.Pleeeeeaaaaasssseeee.....?Hon,pleaaaassseee?"


"Hon,alam mo namang hindi ako pwedeng umalis ng basta-basta."


"Edi ako na lang mag-isa!"


"Hindi.Ayoko."


"Eh?!"


"*sigh*Yumi,alam mong kinakabahan ako pag umaalis ka mag-isa."


"So sasamahan mo ako?"


"Yumi....?"


"Hon.....I love you...*puppy eyes*"


"Argh...stop using your charms,please?"


"*puppy eyes*"


"Yumi.Stop that."


"*puppy eyes*"


"Hay oo na.Sige na.Panalo ka na."


"Yes!Naku.....kaya mahal na mahal kita eh!"


Mabilis na humalik si Yumiko sa asawa bago tumakbo papunta sa kwarto nila.Napapailing na lang si Saimon habang nakangiti.Sa isip nya.....'Akala ko,hindi na ako tinatablan ng puppy eyes nya.'



Saisumi's POV



"Gusto mo ng mamatay?*grin*As you wish."-Cloud


Unti-unti nyang kinakalabit ang gatilyo ng baril na nakatutok sa ulo ko.Napahigpit ang pagkakahawak ko sa baril pero diretso pa rin ang tingin ko sa kanya.

Purple-Eyed Princess (Published Under Cloak Pop Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon