I Fall All Over Again

[30] - Come What May

RHIANNE's POV

Buo'ng byahe namin pauwi ni Angelo at Dennise ay wala'ng umimik sa'ming tatlo. One, dahil si Dennise ay tulog na tulog at pagod na pagod dahil siya lang naman ang nagtaguyod ng dancefloor, sila'ng dalawa ni Carl actually. At two, hindi ko alam kung bakit wala'ng kaimik-imik si Angelo.

Pagtigil namin sa harap ng bahay namin ay nagpaalam si Dennise na mauuna na siya'ng pumasok sa loob dahil nga antok na antok na siya.

"O mauna na 'ko sa loob Rhianne ah." paalam sa'kin ni Dennise at tinapik niya 'ko sa balikat ko at pati na rin si Angelo, "Uy Angelo, salamat sa paghatid ha! Ingat pauwi." sabi nito bago tuluyang lumabas ng sasakyan ni Angelo.

Nilingon ko si Dennise para tingnan kung nakapasok na siya sa loob ng bahay at nakasigurado nga ako'ng nasa loob na siya.

Angelo was about to go out to open my door for me but I grabbed his hand to stop him.

Napatingin siya dun sa kamay niya'ng hinawakan ko at pagkatapos ay napatingin na rin siya sa'kin, "What's wrong?" he asked.

"Diba dapat parang ako 'yung nagtatanong niyan sa'yo?" nag-aalala ko'ng tanong sa kanya. Binitawan ko 'yung kamay niya at umayos ako ng upo, "Angelo, what's wrong? Buo'ng byahe natin pauwi hindi ka nagsalita, hindi ka man lang umimik. Si Dennise excused 'yan dahil pagod sa kakasayaw at dahil medyo may amats na rin, pero ikaw? Ano'ng dahilan mo?" tanong ko sa kanya.

Hindi siya nakapagsalita agad, iniwas niya'ng tingin niya sa'kin at sumandal sa driver's seat.

"If you're asking me if I'm mad at you.." I shook my head, "..hindi ako galit. Concern lang ako sa'yo and I'm worried about you. Hindi ko alam kung ano'ng tumatakbo diyan sa utak mo ngayon e."

Angelo sighed as he faced me, "Babe, you don't have to worry about me. Okay?" he's assuring me that I don't have to worry about him but it seems like there's something I should worry about, "I'm fine." then he tried to smile but I know that smile isn't as real as the smile he always show me.

"The more na sinasabi mo'ng okay ka, the more ko'ng nararamdaman na hindi, at the more na ngumingiti ka ng ganyan, the more na nakukumpirma ng isip ko na hindi ka nga okay." sabi ko sa kanya at sumandal ako sa kinauupuan ko at pinatong ko ang kanang siko ko sa may pintuan, "Babe, ano ba'ng usapan natin?" tanong ko sa kanya habang nakahawak ang kamay ko sa noo ko, "No secrets and no lies. Diba?" paalala ko sa kanya, "So please Babe, kung may problema ka pwede mo namang sabihin sa'kin, dahil.." binaba ko 'yung kamay ko, "..girlfriend mo ko." in-emphasize ko 'yung salita'ng girlfriend para mas maintindihan niya 'yung punto ko.

"Babe.." akala ko may sunod pa siya'ng sasabihin pero parang naubusan siya ng laway at wala na siya'ng sunod pa'ng nasabi.

I sighed, "Is this about Josh?" lakas loob ko 'nang tanong sa kanya para matapos na. "Kasi kung tungkol 'to dun, hindi mo kailangan magkaganyan."

Angelo avoided my gaze again, this time I saw how he closed his eyes, like he's avoiding his tears to come out from his eyes.