Οξυγόνο

8

Η Λόρεν ξύπνησε δίπλα στη μικρότερη κοπέλα. Τα καφέ της μαλλιά κάλυπταν το πρόσωπο της όσο κοιμόταν και η Λόρεν χαμογέλασε καθώς τα απομάκρυνε, πίσω ακριβώς από τα αυτιά της. Οι εικόνες από το χτεσινό βράδυ έπαιζαν στο κεφάλι της. Δε μπορούσε ακόμα να πιστέψει ότι έκανε έρωτα με την κοπέλα που τόσο καιρό ήθελε. Ήταν πολύ παραπάνω από αυτό που περίμενε και από αυτό που επιθυμούσε. Της ήταν αρκετό απλά να της αγγίξει το χέρι ή να μυρίσει λίγο παραπάνω το άρωμα της. Το χτεσινό βράδυ θα έμενε στην μνήμη της για πάντα. Τις σκέψεις της διέκοψε ένα ξαφνικό χτύπημα στην πόρτα. Μετά η πόρτα άνοιξε και η Λόρεν άκουσε την φωνή της κολλητής της, η οποία μόλις είχε μπει στο δωμάτιο που βρίσκονταν ξαπλωμένες οι δύο κοπέλες. Η Νορμάνι κοίταξε την Λόρεν ξαφνιασμένη. Η Καμίλα ξύπνησε από την φασαρία και παρατήρησε την Νορμάνι να στέκεται στην πόρτα έχοντας ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη της. ''Μάνι, βγες έξω!" φώναξε η Λόρεν, αναστατωμένη. ''Θα είμαι στο σαλόνι.'' είπε αμήχανα, γελώντας με ευχαρίστηση. Δε μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε μόλις δει. Η Καμίλα αισθάνθηκε τα μάγουλα της να κοκκινίζουν. ''Καλύτερα να φύγω.'' είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι κρατώντας το σεντόνι πάνω στο γυμνό της σώμα. ''Δεν ήξερα ότι θα έρθει, αλήθεια αν το γνώριζα θα στο είχα πει. Δε το πιστεύω ότι τα έκανα σκατά πάλι.'' είπε η Λόρεν και ξάπλωσε με αγανάκτηση στο κρεβάτι. Η Καμίλα σήκωσε τα φρύδια της. Πλησίασε την ξαπλωμένη κοπέλα και της άφησε ένα τρυφερό φιλί στα χείλη. ''Πέρασα πανέμορφα εχτές.'' είπε. Η Λόρεν χαμογέλασε, τοποθέτησε τα χέρια της στον λαιμό της μικρότερης κοπέλας και την τράβηξε κοντά της, ενώνοντας τα χείλη τους. Το φιλί κράτησε μερικά δευτερόλεπτα αλλά η Καμίλα έκανε πίσω, ''Αν αρχίσουμε τώρα, δε θα μπορέσω να σταματήσω.'' είπε. Η Λόρεν χαμογέλασε πονηρά, ''Δε θέλω να σταματήσεις.'' είπε, ''Πρέπει όμως.'' απάντησε η Καμίλα και σηκώθηκε ξανά από το κρεβάτι για να ντυθεί. ''Πότε θα σε ξαναδώ;'' ρώτησε η Λόρεν και η Καμίλα σήκωσε τους ώμους της, βγαίνοντας από το δωμάτιο. Η Λόρεν αναστέναξε. 
Αφού ντύθηκε, βγήκε έξω για να βρει την κολλητή της. Η Καμίλα είχε ήδη φύγει και η Λόρεν βρήκε την Νορμάνι καθιστή στον καναπέ της. ''Πες τα μου όλα!'' είπε γεμάτη ενθουσιασμό, και η Λόρεν ξέσπασε σε γέλια. 
''Είμαι τόσο χαρούμενη για εσένα.'' είπε η Νορμάνι και την έσφιξε στην αγκαλιά της, ''Ωραία τώρα γίνεσαι υπερβολική!'' είπε η Λόρεν γελώντας, αφού είχε εξηγήσει στην Νορμάνι περιληπτικά τι έγινε εχτές το βράδυ. 

Λίγες ημέρες αργότερα, η Λόρεν αποφάσισε να επισκεφτεί την Καμίλα, εφόσον δεν είχε έρθει σε επαφή μαζί της από εκείνο το βράδυ. Η πρώτη της σκέψη ήταν να εμφανιστεί στο σπίτι της, αλλά αποφάσισε ότι θα ήταν πιο άνετο και λιγότερο αδιάκριτο, εάν πήγαινε στην σχολή της. Ήξερε ασφαλώς ποιες ώρες η μικρότερη κοπέλα είχε μάθημα, γιατί τις ώρες αυτές δεν μπορούσε να βρίσκεται στην δουλειά. Και η απουσία της Καμίλα φυσικά δεν μπορούσε να μην γίνεται αντιληπτή από την Λόρεν.