"Ben kimseye dahil değilim, ben kimsenin malı da değilim." Dedim.
"Emin misin ?"
Ona inanamıyormuş gibi baktım, ki gerçekten inanamıyordum.
"Elbette."
"Sen zeki bir kızsın Canan." Dedi ve rafımdaki kitaplardan birini eline aldı. "Ancak senin o güzel beynin bile sonunun sadece ben olduğunu biliyor."
"Neden ben ?"
"Gözlerindeki o asi ateşi nasıl harlarım diye düşüne düşüne aklımdan olacaktım. Ahh kantindeki o bakışların..."
"Sana karşılık bile vermedim."
"Evet ve garanti ediyorum veremeyeceksin de."
"Senden sadece benden uzak durmanı istiyorum." Dedim başımı tutarak, cidden beni yormuştu.
"Sana süre tanıyamayacağım için üzgünüm, benim olduğunu kabullenip bana herkesin içinde sarılmadığın her gün için bir acı yaşayacaksın."
"N-ne..."
"Bekle ve gör, benim asi ateşim." Dedi ve kapıya yöneldi, son anda durdu odayı heybeti ve kasveti sarmış bir kara melek gibi görünüyordu.
Fazla fantastik film izleme Canan.
"Pazartesi okul çıkışı ilk acın geliyor olacak, unutma tek yapman gereken bana sarılmak."
"Çok aptalca." Dedim kafamı sağa sola sallayıp. Sonra yanıma geldi geri çekilmeme fırsat vermeden saçlarımı karıştırdı ve o kem gözleriyle yüzüme baktı. Ona bir tokat patlattım ve evet elim acımıştı. Sonra hiç beklemediğim bir şey yaptı, beni öpse bu kadar şaşırmazdım ağzıma vurmuştu salak herif.
"Kimse akıllıca olduğunu iddia etmedi zaten. Görüşeceğiz." Dedi ve kahverengi deri ceketini savurarak odadan çıktı.
Pazartesi okul çıkışı hiç-bir şey olamayacaktı. Hiç-bir şey. Sinirden kudurmuştum onun kellesini almak istiyordum, plan yapmak için yatağa oturdum.
Onun kötülüğü odadan tam silinmeden abim içeri girdi. Tedirgin adımlarla kapıda durdu.
"Bir problem var mı ?" Dedi abim ancak sonra gözüne hayal kırıkları yerleşti.
Vardı ama onun bunu bilmesine gerek yoktu. Zoraki bir şekilde gördüm ve malesef inandırıcı olmadı, ağzım sızlamıştı.
"O çocukla benden habersiz görüşebileceğini düşünmüyorsun değil mi ?" Dedi sesi bir anda sertleşmişti.
"Onu anlatmıştım..."
Kapıyı neredeyse itekleyerek kapattı ve yanıma geldi.
"Onunla odanda yiyişecek kadar yakın olduğunu da bilmem gerekirdi." Ogün'e şok içinde baktım, bunu nasıl söylerdi ?
"Ben..." durdum. Gitmeden saçımı dağıtması ağzıma vurması...
"Öyle bir şey olmasına izin vermem." Dedim ancak o anlayacağını anlamıştı.
Aniden kapı açılınca abim önüme kendini siper etti ve ben saçımı toplamaya çalıştım.
"Canan ne oldu kuzum ? Erkan gülerek vedalaştı benimle bir şey mi oldu burada."
"Olmamış anne." Dedi abim.
"Peki." Diyerek annem beni görmek istese de abim onu göndermişti.
"Seviyor olman bunu yapmanı gerektirmezdi Canan. Ben kardeşime hep tam güvendim ama bu..."
"Yapmadım."
"Huhh." Dedi üzüntüyle. "Her neyse... tek istediğim sonradan pişman olacağın bir şeye bulaşmaman."
"Bulaşmayacağım." Dedim, bunun üzerine sadece kafasını sallasa da artık güven binamda çatlaklar olduğunu biliyordum. Alnımı öptü ve iyi geceler dileyip çıktı.
Bu gece benim için iyi bitmemişti ancak pazartesi gecesinin o riyakar pislik için de iyi geçmeyeceğinden emindim.
