Shadow Chaser

7.Bölüm - Gül Yapraklarının Mesajı-

Kedi mi? Ne kedisi? Hatırladım.O görüntüyü hatırlamadığıma dair kendimi ikna etmek için o kadar uğraş vermiştim oysaki.Bu yazılan notta ne innesiydi böyle? Böyle güzel bir gülün içinden böyle anlamsız bir notun çıkması benim için açıkçası pekte bir şey ifade etmiyordu.

Sınıf arkadaşlarım büyük bir olasılıkla benim bayıldığıma tanık olmuşlardı.Veya okuldan tanımadığım herhangi biri mutlaka görmüş olmalıydı.Çünkü bulanık olmasına rağmen zorda olsa kadrajıma aldıklarıma göre öğretmenlerin ve diğer insanlar üzerime telaşla koşarken, en az bir kişi illaki insanların böyle koşuşunu sorgulayıp meraklanarak bakmak istemiştir.Bunu düşünmemin sebebi ise birinin bana eşek şakası yapmaya çalıştığını düşünmemdi.Fakat bunu gören bir kişi benim evime, odama neden girmek için uğraş sarf etsindi ki?Ailemden birinin böyle bir şey yapacağını düşünmüyordum.Çünkü annem hala stresten ve perişan halden çıkamamıştı.Babam ise böyle bir şey yapmazdı.Daha doğrusu yapacak olsa bile daha olgunca ve ders verici şakalar yapardı.Bu açık yeşil kağıda yazılmış ellerimin arasındaki not babam gibi biri için oldukça klişeydi.Gereksiz kız kardeşim yaptı diye düşünmekten vazgeçtim çünkü onun kafası böyle şeylere basmazdı ve yazısı bu kağıttaki yazıya göre daha güzeldi.O zaman neydi bu? Ey hayat! Dead note'culuk mu oynuyoruz?

Şuan o kadar sakindim ki...

Hiçbir şekilde strese girme veya ürkme gibi duygular barındıramıyordum.Sanırım hayat beni hissizleştirmişti.

Aklıma dün gece gördüğüm gölge ve telefonumdaki tuhaf sıvı gelmişti.O günde tuhaf bir şekilde sakindim.Eğer sakin olmasaydım usulca kalkıp üzerimi giyinmeye korkar, küçük çocuk gibi yatağımdan bağırarak annemi çağırırdım.Veya en basit örneği vereyim.Korkudan yorganı kafamın en üstüne kadar çekerdim ve nefes alamasam bile yorganı indirmemek için yorganın altına fotosentez bile yapardım.Ama bunların hiçbirini yapmamıştım.Yeterince sakin bir şekilde yatağımdan kalkıp üzerimi giyinmiştim.Fakat okula giderken şüphelerim hareketlenmişti ve beni paranormal olaylar yaşadığıma ikna etmek üzereydi.Tahminimce dün de olduğu gibi olayı yaşadığım an sakin kalıp diğer zaman dilimleri içerisinde stresten ellerimde tırnak bırakmayacaktım.Biraz daha böyle şeyler görürsem nalları dikecektim.

Ben böyle şeylere alışkın bir insan değildim.Ben, yalnız olmayı seven, kendi çapında kendi kendini mutlu etmeye çalışan, hedef olarak tıp fakültesini seçip, okuyup çalışıp huzurlu bir hayat yaşamak isteyen sıradan bir kızım.Sadece benim gördüğüm ölü kedi muhabbeti, gölge muhabbeti ve gülden çıkan not muhabbeti beni ürkütmek yerine sinirlendirmişti.Bu nedenle bunları kurcalamak yerine direkt bunlardan kurtulacaktım.

Yatağımdan yavaşça çıktım ve mutfağa doğru ilerledim.Annem hala çorbayı karıştırıyordu.Beni görünce yüzü mutluluk ve sinir arasında gidip geldi.Aslında sinirlenmesinin nedeni açıkça ortadaydı...

''Yatağından çıkmak için izin alma zahmetine girdiniz mi hanfendi?''Diyerek sinirlendiği noktayı hem gözleriyle hem sözleriyle belirtti.

''İyi olduğum için çıkıp sizi kontrol etmek istedim güzeller güzeli genç prensesim.''Diyerek küçük bir gönlünü alma çabasına giriştim ve yanına yaklaşarak arkadan kollarımı beline dolayıp ona sarıldım.

''Böyle yapınca seni affedeceğimi düşünüyorsan... Kesinlikle doğru düşünüyorsun.Genç ve güzel olduğumu zaten biliyorum ama egomu tatmin etmen de hoş bir şey''Dedi ve kendi kendine gülerek espri yaptığını belirtmek için göz kırptı.

Ardından saatine baktıktan sonra aceleci bir tavırla konuşmamı beklemeden mutfaktan çıkıp askılığa doğru gitti ve kabanını alıp üzerine geçirdi.Tam nereye gidiyorsun diye soracak olmak üzereydim ki konuşmaya başladı.