Lucienne Simons, also known as Lush Fox, is a best-selling mystery writer who is worshipped by millions of her fans. Everyone is eager to find out who she is, pero nanatiling tago sa publiko kung sino siya. Hanggang sa literal na nabuhay ang mga bag...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
#DSU1 #LuThor #DaggerSeries #DS1
CHAPTER 19
LUCIENNE'S POV
Isang umuusok na tasa ng tsaa ang ibinaba sa harapan ko dahilan para mapaangat ako ng tingin. Ang maamong mukha ni Nate ang sumalubong sa akin. Halos isang oras na ang nakararaan ng dumating siya kasama ng iba niyang kasamahan sa pulisya. Kausap nila ang team nila Thorn kanina sa conference room habang ako ay nanatili na lang sa opisina ni Thorn.
"Salamat." sabi ko sa kaniya at pilit na ngumiti. "Tapos na kayo?"
Umupo siya sa tabi ko bago napapabuntong-hininga na umiling. "Hindi pa rin."
Pinagsalikop ko ang mga kamay ko nang maramdaman ko ang panginginig ng mga iyon. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari. Akala ko bumalik na sa normal ang lahat. Akala ko tapos na ang lahat ng bangungot na dumating at yumanig sa tahimik ko na buhay. Pero hindi pa pala.
The man on the news was no other than the man we met on the food park. Ang sabi nila Nate ay isang-araw lang nila nagawang i-detain ang lalaki dahil hindi naman malala ang ginawa nito. Nate wanted him to stay for awhile in prison but he can't do that. Kaya pinalipas na lang nila ang pagkalasing ng lalaki sa pulisya bago nila pinakawalan nang mag-umaga.
He said that the man was apologetic. May pinagdadaanan lang dahil nagkaroon ng problema sa misis niya. He even asked how to contact me so he can say sorry. But now he's dead. Gano'n din ang taong sumuko na nagsabi na siya ang pumapatay, Kevin Robles. Someone killed them. And that someone knows my every move. Someone that is following me.
Kaya natatagalan sa pag-uusap ang team ni Nate at ng Dagger. Kailangan nilang makuha ang CCTV footage ng mga lugar na pinuntahan ko lalong-lalo na sa food park para magawang makita kung sino ang laging naroon sa bawat puntahan ko.
"How can this be possible, Nate?" I whispered.
"I don't know, Lucy. I wish I can give you answers. Ang alam ko lang gagawin namin ang lahat para masiguradong magiging ligtas ka." Ginagap ng lalaki ang kamay ko at marahang pinisil iyon. "Gagawin ko lahat para masigurong hindi ka mapapahamak."
"But how about those people? Who would protect them?"
"Lucy-"
"Kasalanan ko lahat ng 'to."
Hinila ko ang kamay ko na hawak niya at isinubsob ko ang mukha ko roon. I felt his hand on my back, trying to calm me. "Hindi mo kasalanan. This is the fault of a crazy sick-fuck. Lahat ng ginawa niya ay kasalanan lang niya."
Naiintindihan ko iyon noon pero ngayon para gusto ko ulit kwestiyunin kung totoo nga ba na wala akong kasalanan. How can I tell that to myself if all these things won't happen if not because of me? Sa akin lahat nagsimula.
Hindi ko maintindihan kung bakit ako. Kung bakit kailangan na mangyari 'to sa akin at sa lahat ng mga taong nadadamay. Hindi ko kailanman ginusto na mangyari ito.
