FIRST CRY!

245 2 0
                                    

It was his youngest sister's 1st birthday masaya kami masaya ako kasi 1st time ko yong makapunta sa isang family event nila. :)

TITA RARA: Alam mo ba yang si mike 3am na umuwi nong isang gabi.

ME: Pero sabi po niya matutulog napo siya ehh.

Nagulat si tita nagulat mga kapatid niya nagulat siya at mas nagulat ako pag tingin ko sakanya nakatitig lang siya and his eyes were saying "babe I can explain" tumigil ako sa pagkain ng spaghetti and makalipas ang ilang minuto I decided to go home kahit halos kakarating ko lang. Naiiyak ako. I'm hurt with his lie! Napahiya ako sakanila. Nagmukha akong tanga!

Sa baba nila he hugged me behind so tightly.

MIKE: Babe sorry na! Nagdota lang naman kami ehh.

ME: Pero bat kailangan mong magsinungaling?

Niyakap padin niya ako ng mahigpit naiiyak na siya naiiyak nadin ako.

ME: Mahal mo ba talaga ako?

MIKE: Mahal na mahal! Sorry na babe hindi na mauulet.

ME: Ewan ko mike ewan ko.

Pilit niya akong hinaharap at niyayakap nakikita ko sa mga mata niya yong pag-iyak niya ng sincere pero nasaktan padin ako. Maya maya hindi ko na siya natiis niyakap ko nadin siya.

ME: Babe maliit man o malaking bagay pagsisinungaling padin yon.

MIKE: Sorry na babe T3Tv

PUNYEMAS NAMAN MIKE ANO BA NAGPA-POUT KANA NAMAN EHH :( YONG LIPS MO!!!

Pinahid ko yong basa niyang mukha kakaiyak. Haler sino ba namang makakatiis sa pout niya at sa mala-anghel niyang mukha. Para siyang baby umiyak ehh! BABE NEMEN EHH HAHAHA! Kiniss ko tuloy siya tapos tapos tapos ano uhmmm...

KILLER SMILE NIYAAAAA OMG!

MIKE: Bati na tayo uhh!

ME: Opo basta wag mo ng uulitin uhh.

MIKE: Yes ma'am! ^_^

Otw home na kami habang nagkukulitan para kaming mga bata ang haharot! Sabunot dito bunggo don. HAAAAAYS :')

Dota Is Just A BeginningTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon