The 'HALF' Blood Princess

Chapter 29

*Michelle's POV*

si Lipple!

Ang huli kong naaalala ay nung nakipag basag ulo sya sa ulol na bampira, malakas ito kaya hindi imposibleng matalo sya laban ang bampirang ulol.

Ibat ibang masasamang scenario ang pumapasok sa isip ko pero binabaliwala ko lang ito.May tiwala ako kay Lipple, alam kong malalabanan nya ang bampirang ulol na iyon, pero hindi pako papakasigurado.Kinakabahan ako sa kanya, lalo na't ako ang nagdala sa kanya sa kapahamakan.

"Apo ayos kalang ba? mukhang ang lalim ata ng iniisip mo,may problema ba?"

Nag aalalang tanong ni Mamita saakin.Balak ko sana syang singhalan pero mabuti naman at aad ko itong napigilan, may mali talaga, parang nagiging iba ang ugali ko.Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.

"ayos lang ho, may iniisip lang"

wika ko saka ngumiti ng tipid.Hindi ko kayang sabihin kay Mamita ang problema ko dahil alam kong makikisawsaw nanaman sya dito. Ako ang may kagagawan kaya ako rin ang pwedeng lumutas nito.Ayoko ng dumepende sa mga taong nakapalibot saakin.

Maaari kong mahanap si Lipple gamit ang Wizard power ko, kaya lang masyado pa akong mahina para gumamit nito.Hindi kasi ako sanay na gumamit ng malakas na kapangyarihan kaya hindi sanay ang katawan ko sa mga enerhiyang lumalabas dito.

Isa pa May nararamdaman akong kung ano sa loob ng katawan ko na syang pumipigil ng kapangyarihan ko.Particular na rito ang likod ko na syang tinamaan ng gagong bampira.

Saglit na kumirot ang likod ko na ikinangiwi naman ng mukha ko, ansakit nun ahh.

"are you ok?"

Nag aalalang tanong ni Mamita,saka tinignan ang bahaging likod ko,iginid ko naman ang katawan ko para hindi nito makita ang likod ko.Even me, myself doesn't know kung bakit ko yun ginawa.Uhh! this is frustuating me!

"I'm fine"

Tipid na sagot ko saka umayos ng upo sa kama.Iba yata ng kinikilos ko ngayon, napansin ko.Ngayon ko lang din napansing I'm just wearing a Long sleeve Sweater See through, kaya kitang kita ko ang itim kong brassie, well hindi naman ito big deal saakin kasi nagsusuot talaga ako nito when I'm home,kahit wala kami sa beach.

*tok tok tok*

Nakarinig kami malalakas na katok galing sa labas ng bahay,na sya namang ikinataka ko.

"Did our doorbell broke?"

Confusion written in my face, hindi kasi nag dodoorbell ang mga bumibisita o mga taong pumupunta rito saamin noon.

"Nope, ayos panga yun eh, katunayan nga nag doorbell kanina yung delivery boy saatin, about hmm... 20 minutes ago"

sagot naman nito saakin na ikinataka ko.Alam ba nila kung paano gumamit ng door bell?

"ahh...sige magpahinga kana, ako na ang---"

hindi paman sya nakakatayo pero agad ko na syang napigilan by grabbing her wrist, hindi ko naman sinasadyang mapalakas kaya muntikan na syang matumba.Look... even my strenght.This is really unusual.

"I-I'm sorry"

guilty kong paumanhin, nakikita ko kasi sa reaksyon nito ang pagkagulat at pagtataka.

"A-ako na po ang magbubukas"

Saad ko at nag iwas ng tingin, I can't at her like this.I'm so stupid,binitawan ko nalang ang kamay nito at naglakas na pababa.

"Pero ang sugat mo--"

"I said I'm fine!"

medyo napataas ang boses ko dun pero di ko nalang pinansin at bumaba na.Naisip kong mas nakabubuti siguro kung buong araw ko nalang ititikom ang bibig ko para hindi ko na masinghalan si Mamita, I really felt the guilt.

Hindi paman ako tuluyang nakakaabot sa may pintuan pero dinig ko na ang malalakas na tawanan at sigawan nila.

Those voices, somehow parang pamilyar sila...Very familliar.

Nasa tapat nako ng pinto at ngayon ay dinig na dinig ko na ang mga boses nila, parang may kung ano silang pinag aawayan, and om cue, mabilos kong pinihit ang doorknob at tuluyang binuksan ang pinto.

Gulat akong napatitig sa mga taong nag aawayan sa labas ng bahay namin,nandito sila?Hindi ata nila napansin ang pagbukas ko ng pinto...err... maliban nalang sa isa, na parang tangang nakakang nakatitig sakin.

"M-Michelle..."

mahinang saad ni Shanna na nakapagpatahimik sa lahat, Mabilis naman akong binalingan ng tingin ng isang isang lalake.And swear halos mapatalon ako sa gulat ng mamukhaan ko ang mukha nya.

"Nathaniel?"

*Nathaniels POV*

Parang may kung ano sa tiyan ko ng banggitin nya ang pangalan ko, hindi ko alam pero I felt special everytime she says my name na mahigpit kong ipinagbawal na banggitin ng iba.

Hindi ako makapagsalita, nanatili lang akong naka tanga sa harap nya habang sya ay gulat ring makita ako.

Napabaling naman ako sa suot nitong damit at nakakunot noo, isang see through sa sweater na halos makita ba ang---the heck! ramdam ko ang paginit ng mukha ko at Halos mapamura ako ng mapagtantong...b-b-br--br-- god I felt tense! Bakit ba kasi nag susuot ng ganito ang babaeng to!

"Mi--"

Hindi ko paman natatapos ang salita ko agad na dinumog na sya ng best friend nyang si Szannine.

"Jesus Christ! ok ka na? wala ng masakit sayo?yung sugat mo?, ano sumagot ka--"

"Pasok na kayo"

Tipid na wika nito at umuna ng pumasok sa loob, hindi ko naman sinasadyang mapatingin sa likod nito, hindi ko man halos makita kung ano yung nasa likod nito pero alam kong marka yun.

Ano ang bagay nayun?Tattoo? sa murang edad nag patatoo na sya?.

"Masunget ata ang bestfriend mo ngayon? may dalaw?"

nakakalokong tanong ni Maki na agad namang binatukan ni Szannine.

"Sira ulo"

ani nito at pumasok na sa loob, nag kibit balikat naman si Makino at agad ding sumunod dito, Kasunod naman nito Shanna pero bago paman sya tuluyang makapasok nagsalita muna ito.

"Nakita mo ba yung likod nya"

Biglaang sabi nito pero hanggang ngayon ay nakatalikod parin saakin.It wasn't a question, it's a statement.

"Nakita mo rin"

saad ko na nakatingin sa likod nya,Mahabang katahimikan ang pumapalibot saamin, hindi ako sanay sa ganito, ang pagkaseryoso nya ngayon...I'm not use to it.Nagbago na talaga sya.

"Hindi maganda ang kutob ko dun"

huling saad nito bago tuluyang pumasok sa loob ng bahay, dahil naman dun ay napaisip ako.

'What does she mean?'

********

EndOfC29