အငိုလြန္ၿပီး မည္သည့္အခ်ိန္ကတည္းကပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ကို ေမ မသိေပမယ့္ ေမ ႏိုးလာသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ နံရံေပၚမွ နာရီေလးသည္ ည ရွစ္နာရီခြဲ ဟူေသာ အခ်ိန္အား တိတိပပၫႊန္ျပလ်က္႐ွိေနေပသည္။ စိတ္တိုင္းက် ငိုေႂကြးခြင့္ရခဲ့၍လားမသိ အိပ္ရာမွ ႏိုးလာသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေမ့စိတ္အစဥ္သည္ အနည္းငယ္ တည္ၿငိမ္စျပဳလာၿပီျဖစ္သည္။
ကနဦးအစကတည္းကတိုင္ ေမာင္သာ ေမ့အနား႐ွိေနႏိုင္လ်ွင္ အရာရာျပည့္စံုပါတယ္ ဟူေသာ စြဲလမ္းမႈ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ေမ့ အေပၚတြင္ ေမာင္ စိတ္လည္လာႏိုင္ပါတယ္ ဟူေသာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေရးေရးေလးကိုလည္း ေမ့ မသိစိတ္ထဲမွ ထား႐ွိခဲ့မိဖူးေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင့္စိတ္ထဲတြင္ ႐ွိေနသူသည္ ေမ မဟုတ္မွန္း ႀကိဳတင္သိထားၿပီး ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္လည္း၊ ေမာင္ အေလးထားသည့္သူမွာ ေဇယ် ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္ဟူေသာ မွန္းဆခ်က္ျဖင့္ ၾကံဳေတြ႔လာသမ်ွကို လက္သင့္ခံႏိုင္ပါရန္ ေမ့စိတ္ကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေပမယ့္လည္း ေမာင္ ျမတ္ႏိုးရသည့္သူကို မ်က္ျမင္ဒိဌတြ႔လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေမ့ ယံုၾကည္ခ်က္အစုစုတို႔သည္ စတင္ယိမ္းယိုင္လာခဲ့ရေတာ့သည္။
ေမာင္ ျမတ္ႏိုးရသည့္သူက ေဇယ်ျဖစ္ေနခဲ့ပါလ်ွင္ ေမာင့္ေဘးနားတြင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္လက္၍ ကပ္တြယ္ေနႏိုင္မည္ဟု ေမ ယံုၾကည္ထားခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္ျမတ္ႏိုးရသည့္သူက ေဇယ် မဟုတ္ခဲ့ေတာ့ ေမာင့္ေဘးနားတြင္ အရင္လို ေနႏိုင္ခြင့္ ရႏိုင္ဖို႔က မေသခ်ာေတာ့သလို ေမ ခံစားလာရေလသည္။ အခ်ိန္ယူကာ ေမ တည္ေဆာက္ခဲ့ရေသာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အစံုစံုသည္ ေလတစ္ခ်က္အေဝွ့တြင္ပင္ သဲအိမ္ငယ္ကဲ့သို႔ ၿပိဳက်ပ်က္စီးရေတာ့မည့္ အေနအထားတြင္ ေရာက္႐ွိေနခဲ့ေလၿပီ။ ခိုင္ခံ့မႈကို အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ေသာ ဝါးတံတားေပၚတြင္ ေလ်ွာက္လွမ္းေနရသကဲ့သို႔ ခံစားေနရသည့္ ခံစားခ်က္က ေမ့ရင္အစံုအား မြန္းၾကပ္မႈကို ေပးစြမ္းေနေလသည္။

YOU ARE READING
နားစြင့္ ၾကားဟန္ ရင္ခုန္သံ
Randomျမတ္ႏိုးမႈဆိုတာ စကားလံုးေတြသံုးၿပီး ေျပာျပဖို႔ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ထားတဲ့ ေမာင့္ႏွလံုးသားရဲ႕ တီးတိုး စကားဆိုသံကို နားဆင္ခဲ့မိရင္....