Hayat güzel. Hayat bir reçel kavanozunun içine parmağınızı daldırıp ufak bir yaramazlık yapmak isteyeceğiniz kadar tatlı. Tüm sivri köşelerine rağmen -yuvarlak bir dünyamızın olması bunu değiştirmiyor- toz bir şeker kadar tatlı hem de. Şimdi böyle s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalbimi muhafaza edecek güçte ve kararlılıkta süvarilere ihtiyaç duyuyorum. Göğüs kafesimin kapılarını sıkı sıkı tutacak, içeriye birilerini almadan önce gerekli izin belgeleri çıkmış mı diye kontrol edecek. Eğer zor kullanmaya kalkışılırsa en iyi okçularını devreye sokacak. Komutan değil mi neticede? Stratejik düşünecek biraz. Askerlerinin nerede, ne yapması gerektiğini en iyi o bilecek. Işıl'ın kalbi kırılmasın diye ellerinden geleni artlarına koymamaları gerektiğini tembih edecek.
Baş edemiyorum pamuk şekerlerim. Toprak'ın çıkışının sağlanamadığı bu kalpte kopan fırtınalarla baş edemiyorum.
Belki de ediyorum ama ederken çok büyük acılara gark oluyorum. Mesela daha fazla acıkıyorum. Uykusuz kalıp neyin nesi kimin fesi olduğunu öğrenmeye çalıştığım insanların kendileri hakkında bile bilmedikleri gerçekleri öğreniyorum. Çetin bir savaş veriyorum sizin anlayacağınız. Bütün o motivasyon konuşmalarını günde üç kez tok karnına kendime yapmayı sürdürsem de bu mücadele kolaylaşmıyor. Aslına bakarsanız üzümüyle, sapıyla, belki biraz çekirdeğiyle bağrımıza basmamız gerekiyor olabilir. Toprak'ı değil tabii canım. Onu birisi bağrına basacaksa ben tutar kafasını bir güzel basarım. Genel olarak söylüyorum. Devam etmenin en büyük kurallarından biri budur.
Sosyal medyada yapılan derin araştırmaları bilirsiniz. Genelde insanlar bu mesele için kendi hesaplarını kullanmayı tercih etmezler. Hepinizin olmasa bile çoğunuzun yedek hesabı olduğunu düşünüyorum. Bizim de kızlarla ortak kullandığımız bir sahte hesabımız mevcut tabii. Dün eve gelir gelmez o hesaptan Rüya Karaca'ya istek gönderdiğimi söylemek durumundayım. Ancak kendisi henüz kabul etme girişiminde bulunmadı. Hal böyle olunca ben de kolları sıvayarak Karaca soyadının nereden tanıdık geldiğini araştırmaya başladım. Bulduğum her yeni bilgiyle gözlerim yerinden çıkacakmış gibi büyürken Rüya'nın çok net bir fotoğrafıyla karşı karşıya gelemedim.
Annesi, babası ve abisi oldukça başarılı isimlerden... Üçü de hukuk dünyası tarafından tanınan, sayılan ve sevilen kimliklerinin yanı sıra sosyete denilen ilginç toplumda da yer edinmişler. Köklü bir soyadına sahip olduklarını araştırdıkça daha iyi farkına vardım. Paşa torununu bile içlerinde barındıran bu ailenin prestijinin sağlamlığı karşısında derince bir iç geçirmekle yetindim. Gevrek gevrek gülmek üzereyim şu an. Peki, yetinmedim. Yani elbette yetinemedim. Kızlara ağlamakla karışık bir üslupla depresyona girmek üzere olduğumu söyledim.
Hala Toprak'ın hayatında nasıl bir yer kapladığını bilmediğim Rüya Karaca'yı hafızamdan silmek gibi bir imkânım olsaydı keşke. Yirmi dört saatten fazla vakittir buzdan heykelimi görmeden evde takılıyorum. Büşra, tavsiye vermek hususunda kendini geliştirerek Toprak'a mesaj atmamı söylüyor. Ben bunu yapmak için yanıp tutuşan uzuvlarımı kontrol altında tutmayı nereden öğrendiğimi hiç bilmiyorum. Aslında dosyayı incelediyse yarın buluşup fikirlerini öğrenmek istediğimi söyleyebilirim. Gayet normal bir hareket olur. Fakat yaptığı her işte ne kadar özenli olduğunu bildiğim adamın bana mesaj atmasını istiyorum. Eğer incelemeye vakit bulduysa, önerilerini sıraladıysa, gerçek manada çalışmaya değer bulduysa...
