Yalnız Kelebekler

Bölüm11

Durgun nefretim
Hasret resmedip
Yağmurlar büyüttüm
Bulutlar hüzünlü
Yine sana ben teslim
Koşa koşa ben geldim
Hep yanına
Öldüm bilmedi
Acım dinmedi
Peşimde  yıllarım
Yüzüm gülmedi
İnadına hep sevdim
Bu acıyı ben seçtim
Bir başıma
Uzak kalamadım yollarına
Tutup saramadım  kollarıma.

Güneşin  beni dinlerken  transa girdiği belliydi. Acıları  vardı  anne baba hasreti vardı.
Uzak diyarlara gitmişti belkide  cocukluğuna  kırıldığı  zamanlara. Belkide  kayıplar  verdiği  o yaşa. Bir kız için baba farklı bir rol oynardı hep. Kimi zaman soluklanacak gölge  olurdu baba çınar olurdu. Dallarına  salıncaklar  kurardı.  O salıncaktaki  küçük  kız çığlıkları  dolmuştu  kulağıma  esintiler saçlarının  savruluşu. Küçükken  temizdik  onu fark ettim. Büyüdükçe kirlendik.  Büyüdükçe  köreldik. Geceleri  yastıklarımıza  sarılıp  ağladık. Yorganımızı kalkan  bildik.

Son notaya  dokunup şarkinin  büyüsünden  çıktık  ikimizde. Ve yan tarafa  gitarımı koyarken  kapıda  kolları  bağlı Denizi  gördüm.  Güneş  için  endişelenmiştim  çünkü abisinin  haberi  yoktu buraya  geldiğinden. Deniz  elleriyle onu  fark  etmemiş  gibi  devam  etmemi  istedi.  Elleriyle  devam  hareketi  yapar ak  bu biraz içimi  serinletsede yinede  endişeliydim. Şahsen şimdi  gelip  burda  olmamı  sorgulamasını laf atışına  girmemizi  bekliyordum. 

Ama o kapının pervazında bekliyordu.

Güneş bana bakıp.

Sesin güzelmiş kumsal.

Teşekkür ederim Güneş bir parçada sen söylemek istermisin ben çalayım.
Bilmemki önceden bir kaç kere kutlamalarda söylemiştim.
Şimdide söyleyebilirsin hem tek ben ve sen varsın çekinmene gerek yok dedim.

Tamam ozaman. Birden geldin aklıma çalabilirmisin
Yıldız tilbe nin tabikide çalarım.
Başladım tellere dokunmaya güneş ise gözlerini kapatım doğru zamanj bekledi. Parmak uçlarımda hissettim notaları.

Sen yağmuru çok seven küçücük şey

Ben kendine geç kalan bir kadın
Beni sevmezsen de görmesende hayat sürerdi  yine
Ama kendimi sevmezdim şimdiki kadar.
Beni swçmesende yok desende ateş yanardı yine
Ama gülmeyi bilmezdim şimdiye kadar
Birden geldin aklıma yakıverdin ışıkları
Haret ettim kalbime bazen mutluluktan
Birden geldin aklıma yakıverdin ışıkları
Haret ettim kalbime bazen mutluluktan

...

....

....

Şarkının son melodileride parmaktan darbelerle çıktıkı Denizin sesini duyduk şaşırmıştık ama ben melodiye devam ettim

Sen kalbıme denk gelen küçücük şey

Ben kendini aşk sanan adam
Beni sevmesende görmesende hayat sürerdi yine
Ama kendimi sevmezdim şimdiki kadar.

Eliyle tamam dediğinde son notaya vurarak durdum.

Abi
Güneş burda napıyosunn
Evet başladık.

Abi şey
Hadi üşüteceksin içeri girelim nar tanem.
Bende kaçayım artık dedim
Kal istersen
Gerek yok
Sen bilirsin iyi geceler.
Dediğinde güneş yanağıma öpücük kondurup sarıldı beklemiyordum buyüzden afallasamda bende ellerimi beline sardım.
Hadi kızlar saat geç oldu.
Dedinde kolumdaki saate bakarak saatin 1 olduğunu gördüm.Bahçeye girdiğim yere gidip çıktım ellerim montumun cebinden çıkarmadan ön bahçeye yürüdüm ki daha sohbetleri koyu olduğu için arabayı açıp bindim. Hızla çalıştırıp bahçeden çıktım. Gitarımı yan koltuğa koymuştum. Şimdiki rotam bir bar olacaktı bayadır içmemiştim. İyi gelebilirdi bu. Yine o uzun ve karanlık yolda ilerliyiyordum yola çıktığımdan beridir sadece 2 araba geçmişti yanımdan biraz ıssız yoldu buyüzden arabanın otamatik kilidini devreye soktum. İçerden açılmadıkça dışardan açılmayacaktı yolda dikkatlş gidiyordum. Korkmuştum uzun süre sonra korkmuştum yalnızdım. Ben normaldede yalnızdım ama şimdi yanımda bir nefese ihitiyacım vardı. Arkadan dedektör yaparak gelen adama baktım camlar filimli olduğu için görememiştim gaza dahada yüklendim. Hızlıydım ama dahada hızlı olmak istiyordum. Kırmızı araba benle isaya geldiğinde camını indirdi. O an Deniz ve güneşi gördüm rahatlamıştım. Deniz yavaşlamımı gerektiren bir el hareketi yaptı. Bend hızımı düşürdüm aynı tempoda gidiyordukki yabancı bir telefon numarası beni arıyordu. Yan arabaya baktığımda Güneşin kendi telefonunu göstermesinden o olduğunu anladm ama nasıl.