Burning Desire

Intro - Cast

Ωραία, πρώτη μέρα σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας και έχω ήδη αργήσει, αυτά σου κάνει η Ελλάδα, γαμωτο. Τέλος πάντων, ας μην τα πολυλογώ, κατάφερα να ντυθώ στην ώρα μου και να πάρω ένα ταξί, ευτυχώς γιατί δεν θα άντεχα τέτοιο ρεζιλίκι. Λοιπόν με λένε Ivy και από ότι καταλαβαίνετε έρχομαι από Ελλάδα, κατάγομαι από Αγγλια αλλά εκεί μεγάλωσα και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, είναι πολύ καλύτερα εδώ. Όπως και να εχει, είμαι 19 και μόλις πέρσι τελείωσα το λύκειο αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι καρδιά υποτροφία, ναι, υποτροφία γθα Λονδίνο, θέλω να σπουδάσω ψυχολογία.

"15 ευρώ." μου είπε ο ταξιτζής και άπλωσε το χέρι του για να του δώσω τα λεφτά.

Του χαμογέλασα, τα άφησα στο χέρι του και βγήκα όσο πιο βιαστικά μπορούσα, βρισκόμουν μπροστά από το μέλλον μου, το πανεπιστήμιο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα μέσα γεμάτη ενέργεια, δεν είχα ποτέ θέμα με την κοινωνικό ποίηση οπότε δεν είχα αγχωθεί καθόλου. Κοίταζα γύρω μου με την άκρη του ματιού μου και εντάξει, δεν θα πω πως όλα τα βλέμματα ήταν καρφωμένα πάνω μου γιατί προφανώς δεν ήμουν η μόνη καινούργια αλλά κάποια ήταν καρφωμένα σίγουρα, καλό αυτό. Κοίταξα το ρολόι μου και κατάλαβα πως είχα λίγα λεπτά ακόμα μέχρι να ξεκινήσει η ξενάγηση μου (και όλων των νέων φοιτητών) στο πανεπιστήμιο και στις φοιτητικές μας εστίες οπότε σκέφτηκα να κάνω κάποιες γνωριμίες.

"Freshman;"

Γύρισα πίσω μου και αντίκρισα μια μελαχρινή, όμορφη κοπέλα, μάλλον με. Πρόλαβαν οι γνωριμίες. Της χαμογέλασα και κούνησα θετικά το κεφάλι μου, έπειτα συστήθηκα.

"Ivy." της είπα και μείωσα λίγο την ένταση του χαμόγελου μου για να μη φανώ υπερβολικά χαζή, ή έστω αμηχανη.

"Jaclyn, χάρηκα. Ο ενθουσιασμός σου πάντως φαίνεται από μίλια μακριά, είσαι η μόνη μέχρι στιγμής που από τη στιγμή που μπήκε κοιτάει δεξιά κι αριστερά, υποθέτω πως δεν είσαι από εδώ." απάντησε και μου χαμογέλασε με μια ελάχιστη δόση ειρωνείας.

"Κατάγομαι εν μέρει από εδώ αλλά μεγάλωσα Ελλάδα, γιατί;" απόρησα.

"Γιατί καλή μου μπορεί να είμαστε μια μεσαίου μεγέθους χώρα με αρκετά πληθυσμό αλλά πίστεψε με όλοι ξέρουμε το ποσό βαρετά είναι τα μαθήματα του πανεπιστημίου, συν ότι οι πιο πολυ έρχονται με το ζόρι μόνο και μόνο επειδή έχουν λεφτά οι γονείς τους, ειδικά αυτός εκεί." απάντησε δείχνοντας μου με το δάχτυλο έναν τύπο ο οποίος στεκόταν ακόμα στην είσοδο κοιτάζοντας τον ουρανό.