Burning Desire

What's Wrong?

Το πρωί κατάφερα και ξύπνησα πριν από αυτόν με αποτέλεσμα να έχω την ευκαιρία να τον χαζέψω λίγο. Ξαπλωνε δίπλα μου ασκεπαστος και απλά τον σκαναρα από πάνω μέχρι κάτω. Βέβαια δεν ήθελα να ξυπνήσει και να με δει πάνω από το κεφάλι του να τον κοιτάζω σαν κουκουβάγια οπότε σηκώθηκα και πήγα στο σαλόνι, πήρα το κινητό μου και ήμουν έτοιμη να στειλω στην Jaclyn μέχρι που είχα πόσες ειδοποιήσεις είχα. 500 Νέοι ακόλουθοι, 150 μηνύματα, Χριστέ μου... Μπήκα στα μηνύματα και όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν όλοι παιδιά από την σχολή που απλά είδαν το story μου με τον Cameron. Όλοι μου έλεγαν το ίδιο, αυτό δηλαδή που μου είπε η Jaclyn, προσπαθούσα να τα αγνοήσω όλα αλλά ρε γαμωτο τόσα άτομα το λένε...

"Καλημέρα μικρό." είπε βγαίνοντας από το δωμάτιο.

Έπειτα ήρθε από πίσω μου και με αγκάλιασε, ήθελα να φύγω. Όσο κι αν δεν το ήθελα με είχαν επηρεάσει πάρα πολύ τα λόγια των άλλων, είχα φοβηθεί αρκετά. Τον εσπρωξα ελαφρά και του είπα καλημέρα. Αυτός με κοιταξε περίεργα και με ρώτησε αν έχω κάτι, αρνήθηκα. Ηθελα να πάω στο δωμάτιο μου. Τον παρακάλεσα να πάει μέσα για να ντυθώ και ευτυχώς με άκουσε. Ξέρω ότι δεν είναι λογικό να φοβάμαι ενώ μου φέρθηκε απόλυτα σωστά αλλά δεν ξέρω, ετρεμα και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να με κακοποιούσε με κάποιον τρόπο. Μόλις ντύθηκα βγήκε από το δωμάτιο και προσπαθούσε να μου μιλήσει αλλά δεν μπορούσα πάρα να αποτραβηχτω, ήταν αυθόρμητο για μένα εκείνη την στιγμή.

"Ivy τι σου είπαν και είσαι έτσι;" με ρώτησε κοιτώντας το κινητό μου.

"Τίποτα, πάω για μάθημα αν δεν έρθεις θα τα πούμε μετά..."

Γύρισα προς το μέρος της πόρτας αλλά μόλις φώναξε το όνομα μου σκαλωσα τελείως, ήταν σαν να κάποιος κόλλησε τα πόδια μου στο έδαφος και δεν μπορούσα να φύγω πλέον. Έκανα μια αναστροφή και πλέον τον είχα ξανά απέναντι μου. Έκανε βήματα προς το μέρος μου μέχρι που βρέθηκα εγώ κολλημένη στον τοίχο ενώ αυτός μπροστά μου, ξανά με πολύ μικρή απόσταση να μας χωρίζει.

"Σου είπα ότι δεν ισχύει τίποτα Ivy, γιατί δεν με πιστεύεις;" είπε και κόλλησε το κούτελο του στο δικό μου.

Ακόμα και η διαδικασία του να καταπιώ είχε γίνει επώδυνη για εμένα. Ένιωθα έναν τεράστιο κόμπο στον λαιμό μου, ήταν εντελώς ανεξήγητο το συναίσθημα μου εκείνη την ώρα. Είναι περίεργο το να φοβάσαι κάποιον, να ξες ότι πρέπει να απομακρυνθείς αλλά ταυτόχρονα να σου αρέσει τόσο πολύ και να τον έχεις μπροστά σου να σε κοιτάζει με αυτά τα μάτια.