"Zhuေရ~ Zhu~မွီမွီ ပူစီပူစီ "
ေၾကာင္စာတစ္ခြက္ကိုင္ၿပီး အိမ္ထဲ ေၾကာင္႐ွာထြက္ေနသည့္ က်ဳိးက်ဳိ ့လုဟန္က မေတြ႔တဲ့အဆံုး ထမင္းစားခန္းကိုေရာက္လာသည္။
"Zhu ဘယ္ေရာက္ေနလဲ? "
"ဘယ္သိမလဲ? ဖြန္လွည့္ေၾကာင္ေနတာေနမွာေပါ့"
နဂါးမ်က္ေစာင္းကို အေရးမလုပ္ဘဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ခူးထည့္ထားတဲ့ ထမင္းပန္းကန္လံုးကို ဦးေလးလုဟန္ရဲ႕ေ႐ွ႕ကို ခ်ေပးလိုက္သည္။
"ဒီေန႔ေတာ့ ေစာေစာထလုိ႔ပါလား? "
အိပ္ပုတ္ႀကီးတဲ့တူဝရီးႏွစ္ေယာက္က ပိတ္ရက္ခ်င္း တုိက္ၿပီဆုိရင္ သူနဲ႔ငါ မေလ်ာ့စတမ္း အၿပိဳင္အိပ္ၾကတာေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့ တူေတာ္ေမာင္က မိုးမလင္းခင္ကတည္းက လန္းဆန္းတက္ႂကြေနသည္မုိ႔။
"Date လုပ္ရမွာဆုိေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ "
ဟင္းရည္ေသာက္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔က မဲ့ရြဲ႔ေနတဲ့ လုဟန္ကို မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ပဲလွန္ၾကည့္တယ္။ ဒီဦးေလး ရန္စေနတာ သူ မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္မွ ေတာ္ကာက်မွာေလ။ ေျပာခ်င္ရာေျပာပါေစ။
တင္!
ေဘးနားမွာ ခ်ထားတဲ့ ဖုန္းဆီ ဝင္လာသည့္ စာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က ယူဖတ္လိုက္တယ္။
"ဒီေန႔ ေအးတယ္..
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ဦး က်န္႔ေကာ"
စာကိုဖတ္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရဲ့ မ်က္ႏွာျပံဳးျပံဳးႀကီးကို လုဟန္ကလည္း တစ္ခ်က္မလြတ္ေအာင္ လိုက္ၾကည့္တယ္။
" အင္း..မင္းေရာပဲ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ စာျပန္ၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းကိုခ်လိုက္တယ္။
"ဝမ္ရိေပၚလား? ဘာတဲ့လဲ? "
"က်ဳိးက်ဳိ ့ရား~ ဒါ သူမ်ားရဲ႕ Privacy ေလ
ဘာလုိ႔ အကုန္လိုက္သိခ်င္ေနတာလဲ? "
