My hero - lukanette

Boş heyecan yaptığımdan eminim

  Ne olduğunu tahmin edebildiğinizi düşünüyorum.. Babam gece gidip sabah geldiğim için okul harici (ee yani) 1 hafta dışarı çıkmam yasaktı, en azından telefonum benle ve ben bir süper kahramanım, her akşam çıkıyorum zaten. 

 Gene erken yattığım için erken kalkmıştım. Yapacak bir şey yok diye aşağı kattaki fırına indim, belki onlara yardım ederek cezamı indirebilirim değil mi. 

 Annem ve babam yukarıdayken ben de aşağıda beni tek bırakmışlardı, yukarıda daha rahat kurabiye yaparlarmış. Bende el mahkum yoldan geçenleri falan sayıyordum. Genelde çok müşteri geliyor olsa da benim şansıma bugün daha kimse gelmemişti. 

 Tiki mutfak önlüğümün cebinden bana bakıyordu, benim de canım sıkılıyordu zaten.

- Bugün kimse gelmeyecek sanırım mari.

 Kapıya doğru arkamı dönüp sırtımı sehpaya dayadım.

- Sanırım haklısın tiki, bugün şans...

 Keşke kelimemi bitirebilseydim.

- Marinette Dupain Cheng

 Arkama bir hışımla döndüm, neredeyse düşüyordum tabi ama son anda tutundum, şansımın son kırıntısı buna gitti sanırım.

- Chloe Bourgeois ve ...

 Evet marinette, sakin ol.. hani vaz geçmiştin benim güzel benliğim, sakince ismini söyle ve bitsin.

- Adrien Agreste, sizi buraya ne getirdi.

 Demem gerekirse, Chloe ve Adrien kol kola benim fırınımdaydılar. Daha 1 ay olmadığı için mi bilmem bir nebze acı hissetmiştim, ama benim olmayan bir şey için üzülmem yararsız olur değil mi. Tabi hemen Chloe cevap verdi.

- Adriciğimle en güzel kurabiyelerden almak istemiştim, ama bakıyorum da yanlış yere gelmişim.

 Chloe ya kör ya da benle dalga geçmeye çalışıyor, sanırım ikinci seçenek. Değişim için tam sırası sanırım, yani kişilik değişimi, gizli kimlik değil. iç sesle bile her şeyi nasıl mafedebiliyorum yaa.

- Öyle mi chloeciğim, o zaman gidebilirsiniz.

 Tamam, ben o kadar ağır tabi ki konuşamam. yavaş yavaş yükseliriz canım. Adrien, ona diyecek lafım yok artık..

- Marinette buraya ben gelmek istedim.

 Olabildiğince ifadesiz ( tabi ki olmamıştır ama neyse ) bir bakış attım, olduğu kadar artık.

- Ne istersiniz Adrien Agreste

 Adrien ilk şaşırsa da sonradan çikolatalı makoronlardan istediğini söyledi. Buraları geçiyorum, bir şey olmadı yani.

Kutuyu Adrien'a verdikten sonra bana baktı. Chloe bana dik dik bakıyordu, bu kızın benle derdi ne anlamıyorum.

- Mari şey...

 Adrien tam konuşacakken Luka içeri girerek konuşmayı direk kesti, sanırım konuşmıyacagımızı düşündü, ya da beni kurtardı.

-Meri bunları unutmadan getireyim dedim.

 Kıyafetleri içi belli olmayan bir poşet ile getirmişti. Ne tatlı çocuk değil mi yav :D

- Teşekkürler luka, kıyafetlerimi sen getirmesen 1 hafta alamıyacaktım.

 Ben gülünce o da gülmüştü, az önceki gerginimsi şey tamamen yok olmuş gibiydi. Adrien'a hiç bakmak istemedim, o beni geren en büyük sebeb di zaten. Ama onu kovamazdım sonuçta. Ona küçük bir şekilde gülümseyerek :

- Bunlar benden olsun Adrien, size afiyet olsun.

 Adrien yüzüme bakıp o da küçük bir gülücük attı.

- Teşekkürler mari, okulda görüşürüz.

Kafamı hafifçe sallayıp Luka' ya döndüm. Onla ne kadar az konuşursam kerdır. Adrien ve Chloe kapıdan çıkarken Luka bana doğru doğru sehpaya yaslandı.

- Cezalı mısın, seni çok fazla burada görmezdim.

 Ne kadar zeki değil mi. En azından komik olduğu doğru.

- Sana denk gelememiştir, sonuçta burası annem ile babamın.

Oda gülüp etrafa bakındı, sanırım kurabiye falan alacaktı. Başka neden buraya gelsin ki, yani kıyafetlerimi de vermek için de gelmiş olabilir tabi, sadece.

- Cezalı değil misin yani, o zaman akşam 10 gibi seni almaya gelebilirim değil mi ?

 Öhöm öhöm, umarım domates gibi olmamışımdır. Juleka da gelir herhalde, böyle çıkma teklifi gibi olur.... değil mi ?? ;\)

- Ta... tabi ki olur.

 Neden heyecan yaptım ben ya, kekeleme falan. 

- iyi o zaman, akşam ben gelirim.

Bu bir çıkma teklifi değil, bu bir çıkma teklifi değil,  bu bir çıkma teklifi değil, bu bir çıkma teklifi değil, bu bir çıkma teklifi değil ....

- Juleka da gelecek değil mi ?

kapıdan tam çıkmak üzereyken omzunun üstünden bana baktı ve şirin bir şekil de gülümsedi, tatlı çocuk buna laf edemem ama daha hazır değilim.. yani onu seviyorum tabi ama ben Adrien dan hoşla... vaz geçicem ok, yeni rota çizebilirim, ve Luka bana arkadaşça bir teklif sunuyor.

- Ona sordum ama işi varmış, sanırım sadece ikimiz olacağız.

 O kapıdan çıkarken ben de ne yaptığı belli olmayan kalbimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Eminim ben yanlış anlıyorumdur, o bana arkadaşça yaklaşmaya çalışırken benim böyle düşünmem çok yanlış olur.

 Pekii...Ben akşam nasıl kaçıcam, annemler kesin izin vermez, sanırım o gelmeden benim onlara gitmem lazım.