Son dersten çıktık ve Afrayla okulun çıkışına ilerledik. Okulun bittiğine sevinemiyordum bile çünkü çok fazla ödevim vardı. Bıktım şu okuldan!
Okul bahçesinden çıkıp sağa döndük. O sırada mesaj geldi. Ama hava soğuk olduğu için elimi sıcak cebimden çıkartmak istemedim. Telefonum çalmaya başlayınca mecburen açtım.
"Efendim anne?"
"Mesaj atıyorum niye bakmıyorsun?"
Bıkkın sesimle "Çünkü yürüyorum." dedim.
" Tamam gelirken dört ekmek al."
"Niye?"
"Misafir geliyor, oyalanma."
"Ben gelmiyorum eve" dedim yüzümü buruştururken.
Annemse beni takmadı.
"Hadi çabuk."
Annem telefonu yüzüme kapattı. Gitmek istemiyordum. Okuldan eve dönünce misafir görmek istediğim son şey bile değildi.
Yeni bir bildirimle telefonum titredi.
Gizemli çocuk fotoğraf atmıştı. Atkımın fotoğrafını. Elim boynuma gidince sınıfta unuttuğumu fark ettim.
05***: Sınıfta unutmuşsun. Bende kaybolmasın diye aldım.
Ben : Gerçekten bizim okuldasın.
Acaba sınıftaki kızlar mı işletiyordu beni? Yoksa Serkan mıydı?
05***: Evet aynı okuldayız.
Ben : Ne zaman karşıma çıkacaksın?
05***: Ben çıkmayacağım. Sen bulacaksın. Böyle daha eğlenceli olacağını düşündüm.
Ben: Yanlış düşünmüşsün! Hayallerini yıkmak gibi olmasın ama seni bulmaya falan uğraşmayacağım.
05***: Zaman ne gösterir bilinmez ufaklık.
Ufaklık mı demişti o bana? Sinirle kaşlarımı çattım. Nerem ufaktı benim?
"Afra benim nerem ufak?"
Yalandan süzdü ve inanamadığını belli eden yüz ifadesini takındı.
"Nerden çıktı şimdi? Neren ufak olabilirki senin?"
"Dimi ya."
Bana pis bir şekilde sırıttı ve birden koşmaya başladı. Bir iki adım gitmiştiki arkasına döndü ve bağırdı.
"Boyun dışında!"
...
Akşam onbire geliyordu ve misafirler hala gitmemişti. Siz nasıl misafirsiniz evinize gitsenize! Diye geçirdim içimden.
"Yarprak abla napıyosun?"
Maalesefki misafirlerin bir de yaklaşık altı yaşlarında bir erkek çocukları vardı.
"Yusufcum benim adım Yarprak değil Yaprak tamam mı?"
"Tamam Yarprak abla."
Pes etmeye karar verdim. İsterse Keriman bile diyebilirdi şu saatten sonra.
"Napıyorsun Yarprak abla?"
Kalemi masaya koydum ve Yusuf'a döndüm.
"Ödev yapmaya çalışıyorum. Ama sen başımda dikildikçe dikkatim dağılıyor. Hem senin uyku saatin geçmedi mi nasıl hala bu kadar enerjiksin?"
