တစ္သက္လံုးမွာ အေဂၚဆံုး Fanfic

မိတ္ဆက္

Zawgyi

တက်ားေဟာင္

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေဝ့ရင္းပါ။ ကေလာင္နာမည္ကေတာ့ အေမွာင္ေလာကရဲ႕ ရိလင္းအ႐ွင္သခင္ႀကီးပါ။ အသက္ ၁၈ နဲ့ ပညာအရည္အခ်င္းက အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ပါ။

ေနာက္ႏွစ္ဆို ကြၽန္ေတာ့္ ေက်ာင္းပညာေရးၿပီးဆံုးၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရမယ့္ အခ်ိန္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္တာကေတာ့ ႏိုဗယ္ဆုရ စာေရးဆရာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ငယ္ဘဝစိတ္ကူးဟာ စာေရးဆရာႀကီး ျဖစ္ဖို႔ပါ။ အဲ့ဒီအတြက္ ေက်ာင္းမွာ နံရံကပ္စာေစာင္ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ့္စာမူေတြအမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ပို႔ဖူးပါတယ္။

တေစာင္တေလမွ အေရြးမခံရတာကလြဲလို႔ေပါ့ေလ။

ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ လက္မေလ်ာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့ဘာသာ ေရးၿပီး ႏို႔တစ္ဘုတ္မွာ ကပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ႀကိဳက္လြန္းလို႔ထင္တယ္ ခြာယူသြားၾကတယ္။ မနက္ကပ္ရင္ ညေနဆိုမ႐ွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ ဓာတ္ပံုနဲ႔ တြဲကပ္ရင္ ငါးမိနစ္ဆို မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ဟိ. .ဟိ. .

အာ. . သိပါတယ္. . ကြၽန္ေတာ္စကားမ်ားတယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခဏေလး သည္းခံဖတ္ေပးပါ။ အေရးႀကီးလို႔။ ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ အေရးမႀကီးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေရးႀကီးလို႔ပါ။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စာေပေရးသားတဲ့အစြမ္းကိုယံုၾကည္တဲ့ တန္းခြဲ ၂ က လန္က်န္႔ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ဆက္သြယ္လာပါတယ္။ လန္က်န္႔ေလ ေက်ာင္းကလူေတြသိမွာပါ။ ေရခဲ႐ိုက္ထားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ အေနသလိုလံုးဝစကားမေျပာပဲ ဘဝင္ကိုင္တဲ့တစ္ေယာက္ေလ။ အဲ. .   တည္ၾကည္တယ္ေျပာတာပါ။ (သူ႔ဖန္ေတြကိုက ေၾကာက္ရေသးတယ္)

သူက ကြၽန္ေတာ့္ဝတၳဳကို စာအုပ္ထုတ္ေပးမယ္တဲ့။ သူ႔အေဖက China Media ရဲ႕ CEO ေလ။ သူက အဲ့ကအခြဲ Yún Shēn Bùzhī Chù စာေပထုတ္ေဝ ျဖန့္ခ်ိေရးမွာ ဒါ႐ိုက္တာတဲ့။ ေက်ာင္းကလူေတြေတာ့သိၾကတယ္မလား။ China Forbes မဂၢဇင္းရဲ႕ အသက္၂၀ေအာက္ ေအာင္ျမင္သူ အေယာက္ ၂၀တို႔ ဘာတို႔ထဲပါတဲ့တစ္ေယာက္ေလ။

နို႔နံ႕ေတာင္ မစင္ေသးခင္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္း႐ွင္တစ္​ေယာက္ရဲ႕​ေနာက္ကြယ္မွာ ေသာက္က်ိဳးနဲခ်မ္းသာတဲ့ မိဘ႐ွိရမယ္တို႔ ဘာတို႔ေပါ့။