Mission: Make Her Cry

Chapter 10: Sorry

Chapter 10: Sorry

[Erin's POV]

"Sorry, Erin."

I received a text message from Darren this morning. What? Sorry?

Tingin niya isang sorry lang niya mapapalambot niya na ako? Duh!

Sa totoo lang..

Oo.

Kinikilig nga ako eh! Waaaaaaaaaaaaaaaah!

Nagsorry siya! Baka concerned siya sa akin? Baka nag-aalala siya? Hindi niya ako matiis? I knew it! Mahal niya kasi ako!

Think positive, Erin! Maaappreciate ka rin niya.

But?

Eh? Masakit ang ginawa niya sa akin pero bakit ganon? Hindi ko siya matiis. "Sorry, Erin." lang naman ang tinext niya.

Ni wala mang "I love you, sorry nasaktan kita. Patawarin mo na ako, hindi ko na sasaktan pang muli ang mahal ko." =____= Ang plain plain.

Parang napilitan lang. Wala man lang emoticons.

Pero.. Eh? Eh! Naman eh! >___< Why can't I resist you, Darrenbabes Lee? o_0

"Sige na nga! I love you." errr.. bura bura! Binura ko uli lahat ng tinayp ko para sa reply ko. Masyado naman yatang malandi yun? Agad agad?

Dapat dalagang Pilipina muna ako.. Mahinhin at pakipot.

Err?

"Hindi kita mapapatawad. Masyadong masakit." isesend ko ba?

Err! Bura bura! Hindi hindi! Ano bang irereply ko?

Ang gusto ko lang naman talagang sabihin ay.. "Bakit mo nagawa sa akin yun?" isang malaking BAKIT ang nakatatak sa utak ko.

Puro bakit, bakit, bakit. -_____-

Mahal ba nya talaga ako o nag aassume lang ako? Assumerang palaka naman oh! Ganyan talaga pag nagmamahal ka!

Lahat ng nagmamahal nagiging erotomaniac. Iniisip nila na gusto rin sila ng taong gusto nila? Tama?

Libre lang naman mangarap ng gising! Kahit na masakit isipin na.. Parang imposibleng mahalin niya ako.

*ring*

Babe calling..

He's calling?

Sasagutin ko ba o hindi?

Pakipot mode? Malandi mode?

Yiiih! Mahal ko eh! TT-TT

 I answered the phone call.. <3

"Hello..?"

"Erin, I'm so sorry." narinig ko sa kabilang linya ang boses niyang mukhang sincere naman.. WEEEEEH?!

"A-ah.. E-eh.."

Actually ang gulo gulo ng isip ko. >.< Hindi ko na alam kung ano gagawin ko, hindi ko na alam kung anong sasabihin ko. Ang alam ko lang, nagmamahal ako.

"Sorry, Erin. Sorry."

"Fine." inactivate ko muna ang maldita voice ko, sign of pakipot pa kahit deep inside nagtatatalon na ang puso ko! XD

"Okay. I.." grrrr. Ang tipid magsalita! Siguro naman unli call ka no? Gusto kong sabihin sa kanya.. "Darren! Wag kang matipid magsalita! Namiss kita! Ang tagal ko ring di narinig boses mo! Unli call ka naman diba? Kahit kwentuhan mo pa ako ng isang Wattpad story magdamag pwede mong gawin, mahal mo ako diba?" -_______- Pero mukhang di niya nararamdaman ang feelings ko. Manhid ka boy.