ÇİFT RUH TEK BEDEN [VAMPIRE]...

3.'sana güvenebilir miyim ?'

"S-sen B-benim adımı nereden biliyorsun" dedim şaşırarak.

"Beni tanımadın mı Burçak ben hani şu bilinmeyen." dedi gülümseyerek. Kapşonlusu yüzünden yüzü gözükmüyordu. Sadece sokağı ay ışığı aydınlatıyordu bende az çok yüz hatlarını göremezsemde o güzel kahverengi gözlerini görebiliyordum. Jeton yeni düşünce onun Beni takip edip yazan kişi olduğunu anladım. Beni kurtaran kişi o muydu?

hala titremek olan ayaklarımı zor da olsa kaldırabildim. Onun karşısına geçip şaşkınlıkla baktım. "S-sen şu psikopat takipçisin." Dedim. Güldü iyi ki gelmişti yoksa ne yapacağımı bilmiyordum ona bir adım yaklaşarak Çekingenlikle sarıldım. O da önce şaşkınlıkla donup kaldıktan sonra kollarını belime sardı.

Bu his çok güzeldi....

Utanarak ondan ayrılıp gözlerimi koyu kahve olan gözlerine diktim. Gözlerini gözlerime kenetledi, utanarak başımı eğdim. Gülümsüyordu hissedebiliyordum ama niye yüzünü göstermiyordu ki?

"Kapşonunu açmayacak mısın?" Dedim. Başını salladı, hadi ama bari ses ver! 

"Konuşmayacak mısın?" Dedim şaşkınlıkla. Yine başını salladı. Yüzünü görmek istiyordum niye göstermiyordu ki. Beni kurtaran kişiyi merak ediyordum. Bu yabancı kişiyi merak ediyordum.

"Teşekkür ederim..." dedim. "Beni onlardan kurtardın eğer s-sen o-olmasaydı-" parmağını dudaklarıma götürerek konuşmamı engelledi. Kulağıma yaklaşarak fısıldadı." Sana kimse zarar veremez." Dedi. Sesini duymamla irkildim. Ses tonu... Çok güzeldi.

"Benim korumam altındasın." Diye devem etti. Ellerini yavaşça yüzümde gezdirdi. O bana dokununca sebepsiz yere korkmuyordum diğer adamlar gibi değildi. Yavaşça ellerini saçlarımda gezdiriyor sanki incinecekmişim gibi Ürkekçe dokunuyordu. Saçlarıma dokunması beni rahatlatıyordu. Bu yabancı bana ne yapıyordu böyle niye böyle hissediyordum?

Ondan bir adım uzaklaşıp eve gitmem gerektiğini söyledim. Başını salladı. Yürümeye başladığımda beni takip ediyordu herhalde eve tek yürümemi istemiyordu. İçimdeki ses ona güvenmem gerektiğini söylüyordu.

Ben bir yabancıya güvenebilir mıydım?
Bilmiyorum...

Eve yaklaştığımızda çekinerek el sallayıp eve girdim. Bugün çok aksiyonlu geçmişti. Ve çok korkunçtu bir daha asla tek başıma dışarıya falan çıkmayacam. Eğer o yabancı kişi olmasa ne yapabilirdim bilmiyorum. Aslında ilk başta ona güvenmeyerek hata ettim. Çünkü hiç kötü birine de benzemiyor sonuçta beni kurtardı değil mi?

Bilmiyorum beni kurtardı ama ona güvenebileceğim anlamına da gelmiyor. Tanımıyorum üstelik yüzünü de daha görmedim. Akşam yemeğini yedikten sonra test çözmeye başladım. Bu sene benim Tıp fakültesinini kazanmam şarttı. Çünkü Anneme öyle söz vermiştim. Yaklaşık üç saat sonra test çözmeyi bıraktım. Bu aralar çok ders çalışıyorum acaba Beren'i çağırsam gelir mi?

Telefonumu elime alıp Beren'i aradım.

"Alo."

"Alo kanka."

"Kanka bana gelsene kız kıza oturur konuşuruz olur mu?" Dedim.

"Bekle beni Kankağğğ geliyorum kapattım bays." Sevinçle önceden aldığım cips paketlerini açıp kaseye koydum birazdan gelirdi belki güzel bir film izlerdik. On dakika sonra kapı çalınca kapıya koşup açtım. Tabi sarılarak boğulduğumu saymazsak.

"Be-beren bo-boğuluyorum..." dedim. Sonunda anlayıp kollarını gevşetti. Öldüm ya hala öksürüyorum.

"Kanka ya iyi misin? Çok özür dilerim." Kendime geldiğimde gülümsedim. Bu kızın hep böyle hareketleri davranışları vardı ama yine de çok seviyordum be bu kızı.