ÇİFT RUH TEK BEDEN [VAMPIRE]...

22.' KURT KASABASI'

Arkamı döndüğümde Görke-Amentusu gördüm. Sonunda gelebilmişti. Onun yüzünden ben ölebilirdim. Ama hesaplayamadığım bişey oldu, beni kaçıran çocuk pençesini çıkartıp boynuma yaklaştırdı. Boynumu kesicekti bu psikopat bişey yapmam lazımdı yoksa ölücektim.

"Sen benim sevgilimi öldürdün bende seninkini öldürücem hemde gözlerinin önünde" dedi.

"Eğer ona zarar verirsen seni doğduğuna pişman ederim. Kimseye uygulamadıklarımı bin kat senin üstünde denerim Clark" diye tısladı Amentus. Clark denen çocuğun elinin bir an korkudan titrediği fark etmiştim. "Hiç birşey yapamazsın Amentus sevdiğine elveda de" tam pençelerini boynuma geçirecekken gözlerimi kapattım. Allahım şimdi ölmiyim lütfen şimdi ölmiyim. O sırada acı dolu bir çığlık sesi geldi. Gözlerimi korkuyla açtım. Amentus elindeki keskin bir bıçağı Clark denen çocuğa bir kaç metre ötesinden boynumda olan pençesine fırlatmıştı.

"Sana demiştim daha kötü işkenceler uygulamadan bırak Burçağı"

"Sen öyle san" diyip diğer pençesini boynuma sapladı. Gözlerim karardı İşte şimdi ölüyordum Annemi ve babamı çok özlemiştim sonunda onlarla olabilecektim. Bekle beni anne, bekle beni baba geliyorum sonunda sizlere kavuştum...

Kulağıma bir kaç haykırış, çığlık geldikten sonra artık bu dünyadan göçmüştüm karanlık beni esir aldığında sadece bu karanlıktan kurtulup annemin, babamın yanına gitmek istedim...

AMENTUS'DAN

"BURÇAAAK"Clark piçi oyuncağıma pençe attıktan sonra elimdeki tüm bıçakları ona teker teker saplayıp geri çıkardım ve tekrar sapladım ona Çin işkencesi uygulayacaktım o yüzden ölmemesi lazımdı bu piçin. Burcağa doğru koştum kan kaybı çöktü eğer bişey yapmazsam ölebilirdi. Bileğimi kesip kanımı ona içirdim daha kısa sürede iyileşicekti. Onu kucağıma alıp arabama bindirdim boynuna bir pansuman yapıp arabayı çalıştırdım. Onu bir dağ evine götürdüm. O ölmemeliydi henüz değil oyuncağımın ölmesine izin vermem. Kimse benden başka ona dokunamaz zarar veremez o benim, benim oyuncağım. Zarar verende ancak ben olabilirim, dağ evine yaklaşınca onu kucağıma alıp içeriye girdim. Şömineyi yaktım onun yanına uzanıp onu seyretmeye başladım. Çok güzeldi, o Görkemin olamaz o benim oyuncağım...

***
Boynum ağrıyordu yavaşça gözlerimi açtım. Bilmediğim bir tavanla karşılaştım allah allah bana ne oldu böyle en ölüyordum. En son o depodaydım ne ara buraya gelmiştim. Yanıma döndüğümde Onunla karşılaştım Amentus la bunun benim yanımda ne işi vardı beni o mu kurtarmıştı. Uyuyordu çok tatlı uyuyordu ona bakınca Görkem aklıma geldi onu çok özlemiştim. Aslında bir nevi onun yanındayım sayılır ama o görkem değil. Bambaşka biri aslında hala ondan korkuyorum ama belli etmemeye çalışıyorum. Uykusunda normal göründüğü gibi gözükmüyor. Şirin,tatlı ve uysal gözüküyor elimi yavaşça saçlarına geçirdim çok yumusaktı. Amentus'u öğrendiğimden beri beynimdeki devreler yanmıştı ben şimdi hangisini seviyordum. Görkemi mi onu mu? Görkemi seviyordum Amentus'dan da bilmiyorum güvenemiyorum, korkuyorum o insan kanına susamış katil bir vampir nasıl güvenebilirim ki. Ama uykusunda hiç öyle gözükmüyordu çok tatlı gözüküyordu. Ellerimi hızla çektim saçlarından ben napıyorum böyle ya resmen yanında kanıma susamış bir vampir var ve ben de onun saçlarını okşuyorum kendime gelmeliyim o Görkem falan değil. Hemen yataktan kalktım kalkmamla inlemem bir oldu." Burçak ıyimisin?" Dedi endişeli bir şekilde, Sesimi duymuş olmalı hemen kalktı. "Olamaz yaran kanıyor" diyip yataktan kalktı hemen bir odaya girip ilk yardım çantasını alıp geldi. Yarama biraz tenturdiyot sürüp sonra sargı beziyle boynumu sardı. Bende onu izliyordum benim kanıma susayan vampir beni nasıl düşünüyor ki anlamıyorum. Gri-kırmızı gözlerine gözlerimi diktim. "Beni sen mi kurtardın ama nasıl?" Dedim. "Evet ben kurtardım ölüyordun bende sana kanımı içirdim" dedi. Ağzım şaşkınlıkla aralandı. " Ne" midem bulandığını hissettim. " Ne yapsaydım ölmene izin mi verseydim. Seni benden başka kimse zarar veremez ancak ben veririm anladın mı? Ölüceksen benim sayemde olursun tamam mı hayatın benim elimde istersem bile seni şurada tüm kanını içip tek bir damla bırakmam" dedi sert tonda. Gözlerim korkudan açıldı yapamaz değil mi? yapamaz ya tabi niye yapamazsın ki gözlerimin önünde bir kızı öldürdüğünü kanını içtiğini görmüştüm. Anılar aklıma gelince bedenim buz kesti, bir ürperme geldi. İnşallah sonum o kız gibi olmaz. Hemen uzaklaştım ondan eve gitmeliyim yoksa burada bile tüm  kanımı somurebilir. "Ne zaman eve gidicem?" Dedim. "Gitmiceksin" tek kasımı kaldırarak ona baktım." Nasıl yani ne demek Gitmiceksin. Ben gitmek istiyorum bırak beni" dedim bağırarak. "Eğer tüm kanını içememi istemiyorsan sessiz sessiz oturursun" dedi. Hemen ağzımı kapattım, ben nasıl gidicektim bu katil kim bilir ne yapardı bana. Kapıyı kilitleyip gitti ayağıya kalkarak kapıya vurmaya başladım. "Ya aç sana bu kapıyı ya niye kilitledin hep aç şunu" diye bağırdım, ama o duymamazlıktan geldi. Sessiz sessiz ağlamaya başladım, ben evime gitmek istiyordum bir katil ile aynı evde kalmak istemiyordum. Resmen beni alıkoyuyor zaten beni kurtarmasa şimdi annemin, babamın yanındaydım. Çok özlemiştim onları benim ne biçim bir hayatım var böyle ben sadece normal bir hayat istemiştim. Saatlerce ağladım sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım..