Circle Of Love

Chapter 2: Will I Say It Or Not?

Okay. Hi! Ako nga pala si Han JaeJi! Tawagin niyo nalang akong April! As if, my friends call me April! That's why April nalang! May mga bagay-bagay na lagi ko nalang iniisip. Alam mo yung ano, yung tipong in love ka sa isang taong best friend mo through the years! Pero pagkakita mo, may crush sa isang babaeng nagngangalang Oh SooYoung! Pero bakit ganun? Maganda siya, maganda naman ako. Maganda personality niya, maganda din personality ko. Pero bakit siya pa ang nagugustuhan ni MinJoo?! It hurts! APA! APA! 

Hey, I'm Oh SooYoung. I'm a college student. Maraming friends. Pero bukod tanging best friend ko lang ay si Kong MinJoo. Pero, it hurts, why, because naiinis ako, papansin yung best friend niya! Parang kala mo wala ng bukas kung sumulpot sa mukha mo. Dati nga, habang nasa canteen kami ni MinJoo, di mo mapapansing nasa likod mo pala siya. Nakakatakot noh?

Oy, ako si Kong MinJoo. Maraming best friends. Mga best friends ko? Dalawa lang! Lol. Pero bago ko sabihin yan, di ko alam kung bakit Lol ako ng lol, eh di naman ako tumatawa o kahit anong smiley. Pero basta, ang dalawang best friends ko ay si April at SooYoung. Maganda silang pareho pero mas gusto ko si SooYoung. Bakit? Kasi siya yung tipo ng babaeng hindi kagaya ni April. Si April kasi, madaldal, minsan maarte, childish minsan - pero ngayon nag-iiba na siya, at lalo na sa lahat, papansin siya. Nakakaturn off para sa akin ang mga nagpapapansin, nakakairita kasi sila kung  minsan. Pero kahit anong gawin ko, tanggap ko naman si April eh..

~PART 1, Monday Morning, Han JaeJi's POV~

So, magandang umaga! Balita ko, yung isa naming kaklase, nagkaroon ng amnesia, kawawa naman siya. Paano na yung mga lessons na natutunan niya? I pity him. Btw, before that, I'm here in a bus, ang daming tao, kahit 7:00 palang ng umaga, akala ko nga konti palang eh, bigla kong naalala, Monday ngayon, ang busiest day of the week. Ewan ko pero, 20 minutes na palang nakakalipas, kailangan ko ng magmadali, 8 ang pasok namin eh. Habang tumatakbo ako, bigla ko siyang nakita.

MinJoo!  sabi ko sa kanya, pero parang bad mood, or talagan snob siya ngayon?

MinJoo! pangalang beses ko ng sumisigaw sa kanya, pero parang hindi niya ako naririnig. Patay na ba ako? Wait nga lang...teka, hindi pa ko patay, bakit ako narecognize ng mga tao sa bus?!

MinJoo!!!!!!!! MinJoo!! sigaw ko, at agad ko siyang tinulak.

Ano ba?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! sigaw niya sa akin, nagulat ako, inis na inis ang mukha niya. Bad mood nga.

Bakit kasi hindi mo ko pinapansin?!! sabi ko naman sa kanya na feeling ko naiinis na ko.

Nag-iisip ako kung anong sasabihin ko kay SooYoung! sabi niya sa akin, at bigla kong naalala, birthday nga pala ni SooYoung ngayon noh? Pero okay lang, next 2 weeks naman, birthday na niya eh. Yay!

Okay... sabi ko sa kanya, at sabay alis na siya.

Feeling ko, parang galit siya sa akin. Natatakot ako, baka mawala ang friendship namin, kaya tiis lang April. Tiis lang.

Pero habang naglalakad ako papunta sa class room namin, nakita ko ang isang quote, "Sacrificing hurts, but because you love, you sacrifice."

Napaisip ako...tadhana ba ito? Yan ang nararamdaman ko ngayon eh. Pero actually, it hurts nga, sobra, APA! APA! Ang sarap ipagsigawan sa buong mundo na...nasasaktan na ako dahil sa mga nangyayari ngayon.

2 Minutes later....nakapunta na ako sa room. Pinagkakaguluhan naman nila yung kaklase naming nagkaroon ng amnesia. Syempre, nakakaawa nga. sinasabi nila sa kanya kung kilala pa ba niya ako, or kahit ano. Pero ang alam ko, may girl friend siya, wow, yung girl friend niya ata, si JiYoon. Ang swerte nga niya eh, mabait si JiYoon, at syempre, maganda pa. Tinutulungan nga daw siya ni JiYoon eh. Pero alam ko, namatay daw ang tita niya, condolence. 

 ~PART 2, Kong MinJoo's POV~

Di ko alam kung paano ko sasabihin kay SooYoung na mahal ko siya. Birthday gift ko sa kanya ay bear, sana nga magustuhan nga niya eh. Naakakairita naman si Lee Joong, yung kaklase naming nagkaroon ng amnesia. Pero nakakaawa nga eh, wala na siyang pamilya, pero ang kwento daw, kaya raw nagkaroon siya ng amnesia ay dahil niligtas niya daw si JiYoon, yung girlfriend niya. I bet he's the right guy for the others.

Habang naglalakad ako, nakasalubong ko si April, sinabi niya sa akin na sabihin ko daw kay SooYoung happy birthday galing sa kanya. Pero bigla namang umalis. Ano bang nangyayari doon sa babaeng yun? 

Happy Birthday SooYoung! God Bless You! - ang panget, wag yan, simple yan eh. Dapat yung tipong hindi mo malillimutan.

Happy Birthday SooYoung! God Bless You! Wish You To Be Happy - wag yan, dinagdagan ko lang ng Wish you to be happy eh.

Happy Birthday SooYoung! Alam mo, ikaw yung hinahanap hanap ng puso ko, kasi..... 

Ano? nagulat ako, nandito pala si SooYoung.

Ahh....uhhh....ahmmm....mmm.... wala. sabi ko kay SooYoung, shet, nandito siya,(dugun dugun tteolryeowa) 두근두근 떨려와 .

Ano nga? Naghihintay ako. sabi niya sa akin. Sasabihin ko na kaya? O wag muna? Nakakatakot eh...baka hindi niya tanggapin...alam mo naman...masakit yun eh....

Kasi..........MAHAL KITA. shet, agad kong nasabi, pero I feel relieved dahil gumaan na ang loob ko.

Tinignan ko ang mukha niya, shocked na shocked si SooYoung, ewan ko ba kung ano, sana kinilig man lang siya dun, sayang effort ko.

친구야, 나 너 좋아해 (Friend, I like you) sabi niya sa akin, tumibok ng mabilis ang puso ko...pero alam ko na, hindi niya ako mahal, she just likes me, and it hurts so much..kaya ang gagawin ko ay....hindi ako susuko, dahil nandito na ako eh, bakit pa ako susuko? Hindi ako kagaya ng iba diyan na magpapakamatay dahil lang nasawi sa pag-ibig.