Ansızın çıksan karşıma,
Donar kalırım oracıkta.
Hayalimdin,
Gerçek oldun ya.
Yaklaşsan bana adım adım.
Yüzündeki tebessümle,
Gözlerindeki ışıltıyla.
Bir adım da ben atsam,
Buluşsak ortada,
Baksak birbirimize doya doya.
Ne güzel olur değil mi ömrüm?
Sonra sarılsak birbirimize,
Dursak öyle saatlerce.
Ne sen konuşsan,
Ne de ben konuşsam.
Ruhlarımız karışsa birbirine,
Böyle ağır ağır,
Hiçbir detayı atlamayarak.
Kokun sinse üzerime,
Kokum sinse üzerine.
Okşasan saçlarımı şefkatle,
Bir elin belimdeyken,
Öteki elin belimden sıkıca kavrayıp sahiplense.
Fısıldasan o kusursuz sesinle kulağıma.
Hep bu anı bekledim,
Hep sana kavuşmayı bekledim, diye.
Daha bir sokulsam sana.
Çok bekledim seni,
İyi ki geldin, desem.
Öpsen ya saçlarımdan.
Sen kokuyordur şimdi her teli.
Tutsan ellerimi,
Hiç bırakmasan.
Yağsa yağmur,
Esse rüzgar.
Müzik yok ama,
Dans etsek bu yağan yağmurun altında.
İlk dansımız böyle olsa.
Çektiğimiz acılara inat gülsek,
Gönlümüzce eğlensek,
Hayatın tadına varsak,
Beraber sonsuzluğa uzansak.
Ne güzel olur değil mi ruhum?
Ey dualarımın cevabı olan adam!
Ben çok hayal kurdum,
İçinde sadece bizim olduğumuz.
Var mısın bu hayalleri gerçekleştirmeye?
Var mısın benimle geleceğe?
Yazarken çok duygulandım. Sanki gerçekten yaşıyormuşum gibi hissettim. Çok güzel bir his kapladı içimi nedense. Hayalî sevgilime aidim ben sanki. Ondan başkasını istemiyorum.
