Evladını kaybeden bir annenin hüznü var üzerimde.
Bir parçam eksilmiş sanki.
Kendi canımdan,
Kanımdan yavrum,
Elimden kayıp gitmiş...
Öyle bir gitmiş ki,
Tutamamışım elinden,
Öpememişim gözlerinden,
Bağrıma basamamışım yürekten.
Bir el çekip almış onu benden,
Götürmüş sanki bilmediğim diyarlara.
Yaşamam için bir sebepti belki de,
Onu da almışlar elimden.
Ağlayıp zırlasam ne fayda?
Giden geri gelmiyor sonuçta.
Mutluyum aslında bir bakıma.
Belki de beni koruyan melekler arasında yavrum.
Ben göremesemnde belki yanıbaşımda,
Belki de yukarıda.
Öldüğümde yalvaracak benim için Allah'a.
Allah'ım...
Annemsiz girmek istemiyorum cennete,
O da benimle gelsin.
Belki de günahlarımdan arınıp gideceğim yavrumun yanına,
Sarılacağım ona.
Dolduracağım ciğerlerimi,
O cennet kokusuyla.
Not:bu şiiri kitabımda yazdığım olay yüzünden yazdım. Çünkü beni çok etkiledi. Bunu şiire de yansıtmaya çalıştım. Umarım sizi de etkiler...
