Baba parasıyla mı olacaksın adam?
Utan be,
Utan!
Karakterin yoksa paran neye yarar?
Varken elinde imkân,
Sevindiremeyeceksen küçük bir çocuğu,
Sana bakan,
Seni insan mı sanar?
Benim param var diye övünüyorsun,
İnsanlığın zerresini bünyende taşımıyorsun,
Sonra da gelmiş,
Ben insanım diyorsun.
Allah görüyor be yukarıda,
Sen kimi kandırıyorsun?
Bir kıvılcım yeter zenginliğini bitirmeye,
Bir sivilce yeter güzelliğini gölgelemeye.
Hâlâ övünüyorsan,
Ben zenginim diye,
İnsanlıktan sınıfta kaldın,
Sana bir alkış yakışır işte.
Veriyorsa Rabbim sana o parayı,
Nasip ediyorsa harcamayo,
Biraz hayırlı işlere harca da,
Belki öğrenirsin 'insan' olmayı.
Yok bu dünyada senin gibilerin yeri,
Öbür dünyada da yoktur,
Eminim.
Bunu bile bile küçük görüyorsan fakiri,
Allah'a havalesin.
Ne diyeyim?
