ꨄ
Ne kadar yalvarsa da kabul etmemiş(!) ve ilk teklifinde benim ağaçtan inmeme yardım etmesine izin vermiştim.
Jimin cidden salak falandı herhalde! O ağaca şu minik, tatlı ve kesinlikle oyun oynamayı çok seven köpek yüzünden çıktığımı düşünüyordu ve bu beni deli ediyordu!
"Emin misin Rory? Köpeği görünce çığlık atıp köpek yüzünden ağaca tırmanmadığına emin misin?"
Onun bu boş sorularına cevap vermek yerine oturduğumuz parkın bankında Jimin ile ortamıza oturmuş olan köpeği seviyordum. Bir sokak köpeğine göre oldukça yumuşak tüyleri vardı ve bu içimde onu ısırma hissi uyandırıyordu.
Jimin'den geçmesi daha muhtemel olan kuduz hastalığını hiç düşünmeden sevebiliyordum köpekciği. Bazen sadece Jimin'e ve köpeklere özel yaptığı hareketlerle ikimizi de güldürüyor ve onu parçalar gibi sevmeme neden oluyordu. Bu durumda kaç dakika eğlenmiştik bilmiyorum ama ben gülerken Jimin'in bana baktığını görmüştüm. Zaten görmemle de suratım düşmüştü. Neden düşmüştü bilmiyordum fakat o bana biraz... garip bakıyordu. Bir süre - ki bu bir süre taş çatlasın 9-10 saniyeydi- bakışmış ve beni Jimin'i köpeğe benzetmem konusunda pişman ederek önüme döndürmüştü.
Öylece koşup parkta sincapları kovalayan köpeğe bakarken konuşmuştu.
"İsmi Roji. Onunla burada tanıştık, sanırım sahipsiz."
"Onu eve götürüp eğlenmeyi çok isterdim fakat böyle bir şey yaparsam tek eğlenen annem ve terlikleri olacak."
Jimin gülmüş ve "Hayır, hayır buna gerek yok." diyerek ayaklanmıştı.
O kalkınca bende eteğimi düzelterek kalkmış ve "Görüşürüz" demesi için bakmaya başlamıştım. O ise benden bekliyormuş gibi durmuş ve gözlerimin içerisine içerisine bakmıştı.
Tamam bu hoş değildi. Neden kalbim deli gibi hızlı atıyordu. Roji beni kovaladığında ya da düz ağaca tırmandığımda bile böyle atmamıştı.
"Şey Rory... yanlış anlama ama annemler evde yok ve ben tekim ve ben çok iyi yemek yapmıyorum ve artık dışardan yemekten sıkıldım acaba Hera teyzeden izin alsak da bize gelsen. Öyle otururuz falan?"
"Hayır sorun değil gelirim de, e sen yemek yapamıyormuşsun. Aç mı kalacağım yani? Gerçi yeni yedik ama..."
"Rory! Burası 'saçmalama ben sana yemek yaparım Jimin.' demen gereken yerdi. Neden böyle diyorsun?"
"E çünkü saçmalamıyorum! Ben ve yemek? Tamam çok yakışıyor olabiliriz fakat bu başkaları yaptığı zaman öyle oluyor. Ben yalnızca çok yakınlarıma yemek yaparım Jimin. O da zehirlenirlerse beni şikayet etmeyeceklerini bildiğimden. Eğer etmeyeceksen evinde bir radyoaktif çalışması yapabilirim yani hiç sorun değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lemonade Stand // Park Jimin
Novela JuvenilPark Jimin limonatacıdır, Rory ise aklını derslerine vermeyen tuhaf bir kız. Bir gün tesadüfen yolları kesişir ve birbirlerinin çocukluk arkadaşı olduğunu öğrenirler. Bazı talihsizlikler şansımız, bazı yanlışlıklar ise doğrumuz olabiliyor. O benim...