Bölüm 6

2.2K 104 18
                                    


Sabah kalktım banyoya doğru ilerledim. Üstüme; siyah bir pantolon ve üzerine siyah bir sweat giydim hava soğuktu. Saçlarımı serbest bıraktıktan sonra çantamı ve kulaklığımı alıp merdivenlerden aşağı inmeye başladım babam birisiyle konuşuyordu.

Baba: Eğer başına birşey gelirse senden bilirim emin ol senin başına hiç iyi şeyler gelmez!

Robin: Merak etmeyin (alaycı bir tavırla) senin kızının başına gelecek her şey benimde başıma gelir yani yarı kendimden sorumluyum.

Baba: (elini omuzuna koyarak) Kızım sana emanet....

Ahhhh inanmıyorum ben çocukmuyum niye beni birisine emanet ediyor!!! Merdivenlerden inerken

Rose: Merak etme baba ben iyi olacağım beni birisine emanet etmene gerek yok!!!

Dedim ve Robin'e baktım. Biraz bakıştıktan sonra

Robin: Madem hazırsın artık gidelim

Rose: Peki....

Ona kızgınım sırf kendisine bişey olmasın diye bana sahip çıkacaktı. Bir de hala utanıyordum...

Biraz yürüdükten sonra:

Rose: Kendi başına birşey gelmesin diye mi beni koruyacaksın?

Robin: Bir bakımdan öyle (sırıtırak) bazı nedenleride var....

Ne!!! ne nedeni yoksa... Hayır hayır benden hoşlanamaz kendime söz verimiştim. Kimseden hoşlanamam ya da birisinin benden hoşlanmasını sağlayamazdım......

Sadece yutkundum.....

Sonunda gelmiştik okulu karşıdan görebiliyordum biraz büyüktü.

Robin: İşte geldik!!

Rose: Güzelmiş.....

Robinle beraber içeri girdik sanırım yeniyim diye herkes bana bakıyordu bu arada bir dakika yaaaa ama neden!!??? Robinle yine aynı giyinmişitik ve ben bunu neden daha yeni fark ediyorum. AAAhhh kesin yanlış anlayacaklar.....

Robinle beraber müdürün odasına gitmeye başladık.

Tık Tık Tık

Müdür: Ohhhh Robin bey sonunda okula gelmeye başlamış!!!

Ahhh Robin okulu asıyormuş demekki??!!!!

Robin: Merak etme bundan sonra geleceğim çünkü bir sebebim var.

Dedi bana bakarak, o an göz göze geldik

Müdür: Yoksa kaldırabildiniz mi?

Robin: Hayır..... sebebi burda!

Müdür: Demek o sensin! Rose..........

Oha adımı nerden biliyor.

Rose: Pardon ama sizi tanımıyorum!

Müdür: Demek küçük kurtumuza o kadar acıyı çektiren sensin......

Rose: Ama siz nerden biliyorsunuz?

Müdür: Robin küçüklüğünden beri bu okulda ve bende onun bugüne kadar müdürüyüm. Robin ortaokula başlayınca garip acılar çekiyordu tabi bende meraklı bir adamım birgün gittim evlerine öğrendim herşeyi... Bu kadar.

Robin: Şehzem abi benim babam gibidir......

Müdür: Madem artık burdasın Robin'nin gözü önündesin artık acılar çekmeyecek. Sevindim. Bu arada sizi sınıfınıza götüreyim.....

Rose: Peki

Sınıfa doğru ilerledik bu arada 12. sınıfız. Sınıfa önden ben arkadan Robin girdi. Bir kız Robin'i görür görmez çığlık attı.

Kız: Ahhhhhh Robin Gelmişşşş aşkımmmmm

Öğretmen: Natalia kapa çeneni (müdere dönerek) Buyrun müdürüm

Müdür öğretmenin yanına yaklaştı, birşeyler fısıldadı. Öğretmen ''Tabiki (bana dönerek) hoşgeldin'' dedi

Rose: Hoşbuldum.

Öğretmen: En arkadaki iki boş sıraya geçin

Oha ama yok artıkk aynı okul aynı sınıf bir de yatmezmiş gibi aynı sırayamı oturucaz.. Bişey demeden sıraya doğru ilerledim. Robin duvar kenarına geçti ben ise hemen yanına. Sırtını duvara yaslamış bana bakıyordu.

Rose: Ne bakıyorsun !?

Robin: (Kulağıma yaklaşarak) Sonsuza kadar benimsin.......


Yorum ve Oy...

❃KoruyucuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin