❃Koruyucu

Bölüm 1

-Başlama Tarihinizi Yazabilrsiniz-

Sabah uyandım okula gidecektim. Yorgundum gitmek istemiyordum ama mecburdum bu sınıfı geçmek zorundaydım yoksa istediğim meslekte çalışamayacaktım. Bu arada piskiyatri okuyorum. İlk sınıfı geçmiştim ama ikincisinde kalmıştım bu moralimi bozmuştu ondan önceki annemin vefatı...... ben hiç iyi değildim babamla doğduğum yere taşındık ama buraya daha önce hiç gelmemiştim hatırlamıyordumda. Eski bir eve gelmiştik iki katlıydı. Elimde sadece bir tane bavul vardı süslü biri değildim hele o çıtı pıtı kızlar yok mu? sinirimi dahada bozuyordu....!!!!

Arbadan indim. Kulağımda kulaklık eve doğru ilerliyordum başım eğik yere bakıyordum. Aniden birisine çarpmıştım kafamı kaldırdığımda onun açık kahverengi gözlerine bakmıştım çok..... çok güzeldi öylece bakakalmıştım sonra gözlerini gözlerimden ayırıp yoluna devam etti. Biraz uzaktan bakınca uzun boyu ve simsiyah giyinişi neden tanımadığım kişiye bu kadar çok yakınlık hissetmiştim. Zevklerimiz aynıydı üzerindekilerin aynısı bende vardı ve en garibi pişti olmuştuk resmen çiftler gibi giyinmiştik..... Uzaklaştıktan sonra geri yeni ama hiç sevmediğim bundan sonra burda yaşayacağım eve baktım...... Sanırım kendimi en yakın hissettiğim yer kasabanın etrafında olan büyük ağaçlardan oluşan ve oldukça büyük olan bu orman. Harikaydı sanırım kendimi her kötü veya iyi hissettiğimde o ormana gidecektim.....

*5 Saat Sonra*

Evimize çoktan yerleşmiştik odamda öylece oturup şarkı dinliyordum. Burası çok garipti hiç anlamadığım kadar sessizdi..... Yatakta oturup uykuya dalarken kapıyı çalıp babam girdi.

Babam: Kızım hadi üstünü giyin biriyle tanışmaya gideceğiz

Ben: (gözlerimi devirerek) İlk günden ne tanışması!?

Babam: Dediklerimi ikiletme kızım üzerini değiştir seni aşağıda bekliyorum!

Ben: Geliyorum!!

Üzerimi değiştirmedim iki parfüm sıkıp aşağı indim tabi kulaklığımı unutmadım. Merdivenlerden aşağı indim ve babamın bana ters ters bakmasıyla konuştum

Ben: Noldu yine ne bakıyorsun?

Babam: Ulan seni sevmesem varya......... Gel buraya kızım hadi gidelim senin iyiliğin için acılarına son vereceğim..........

Evet acılarım.......... 13 yaşımdan beri kabuslar görüyorum uyur gezerim ara sıra kendime istemsizce zarar veriyordum. Gözümü hastanede açınca garip acılar yaşıyordum bazen oturduğum yerde bazı yerlerime ağrılar giriyordu anlamıyordum. En son uyur gezerken bileklerimi kesmiştim bileklerimde siyah bandana vardı. Yaralarımı saklıyordum kimsenin beni PİSKOPAT sanmasını istemezdim. Bu piskopatlıklarım yüzünden hiç arkadaşım ve hiç sevgilim olmamıştı.

Babamla karanlık yolda giderken devam etti konuşmaya

Babam: Merak etme kızım kurtarıcam seni bu acıdan, aldırıcam o mührü.....

Ben: Baba ne mühründen bahsediyorsun sen??

Babam: Merak etme az kaldı...

Hiçbirşey demeden merakla beklemeye başladım biraz daha yürüdükten sonra bir eve varmıştık ev bizim evimize çok benziyordu. Babam titreyerek kapıyı çaldı ve kapıyı yaşlı bir kadın açtı açar açmaz sadece bana bakıyordu kadında garip bir tip vardı büyücü cadılara benziyordu benden gözlerini aldıktan sonra sırıtarak babama baktı içeri girmemiz için kapıyı biraz daha araladı babam elimden tutup içeri soktu. Evi biraz inceledim garipti saçma sapan tablolar vardı ama saçma olması hoşuma gitmişti. Ve gülümsedim kafamı önüme çevirip önüme baktım yan taraftan yaşlı teyze sırıtarak bana bakıyordu açıkçası korkmuştum. Sonra değişik bir odaya girdik kadın bir masanın arkasına geçti ve bana bakıp şunları söyledi....

Kadın: Ahh benim kızım, büyüyünce daha güzel olmuşsun.....

Ben: Üzgünüm ama sizi tanımıyorum.

Kadın: (bana doğru yaklaşarak) Beni tanımazsın zaten ama onu tanırsın.....

Babam: (aniden söze atlayarak) O çocuğu kızımdan uzak tut Şakika

Kadın: Ben istesemde onlar ayrılamaz bunu sen istedin ben değil kusura bakma onlar bir araya gelecekler!

Ben: Kimden bahsediyorsunuz??

Babam: İlk başta yaptıklarım için üzgünüm... Sen doğduktan iki ay sonra annen çok kötü bir hastalığa yakalandı onun için bir büyücüye yani bu kadına geldim onun bir oğlu var seninle aynı günde doğdu anneni kurtarmanın tek yolu onunla seni mühürlemek tek çarem buydu özür dilerim.

Babam bianda ağlamaya başladı çünkü bende ağlıyordum bunu nasıl yapardı annemi kaybetmeme rağmen o acılar dinmemişti.

Ben: Bunu nasıl yaptın? Peki annem öldüğünde ne hissettin, ya benim genç yaşımda çektiğim acılar ben kaç kere ölümün kıyısından döndüm haberin var mı????!!!

Kadın: Seni anlıyorum kızım senin çektiğin acıların hepsinide benim oğlum çekti. Senin intihar etmeye çalıştığını biliyorum benim oğlumda ölümün kıyısından döndü. Bir kurt olmasına rağmen seninle aynı acıyı taşıyor o da......

Göz yaşlarımı silip hızlıca uzaklaştım. Ne yani şimdi babam beni bile bile bir kurtamı mühürlemişti. Ağlayar Koşuyordum eve gitmek yerine ormana koştum ve derinliklerine doğru koştum. Koşarken sert bir şeye çarptım. Gözlerim kararmıştı. Burnumdan akan kanı hissediyordum. Dudağımdan aşağı akıyordu. Bulanık görüyordum ve evet baylmıştım......... 

İlk Bölüm....

Yorumlarınızı ve Oylarını LÜTFEN Belirtin...