❃Koruyucu

Bölüm 13

Ben gerçekten ona gitmek istiyordum ama babam izin verir mi? Bilmiyorum...

Robin: Rose orda mısın?

Rose: Evet... Ben senin yanına gelmeyi çok isterim ama babam izin verir mi?

Robin: Bence denemmelisin. Senden haber bekliyorum.

Rose: Görüşürüz.

* KONUŞMA BİTTİ *

Kendimi toplayıp aşağı indim. Babam koltukta oturmuş gazete okuyordu. Karşısına geçtim ve

Rose: Ben Robin'in yanına gitmek istiyorum!

Çok hızlı söylemiştim. Direk konuya girdim, bu cesareti nerden buldum bilmiyorum...

Baba: (kafasını gazeteden kaldırmayarak) Tamam...

Rose: Gerçekten mi?

Baba: Tabiki hayır!! (gazeteyi koltuğa sert bir şekilde bırakarak) Sen ne dediğinin farkında mısın?!!

Rose: Ama baba...

Baba: Senin o kurtların arasına gönderebileceğimi mi sandın? Hemde tek başına!!

Rose: Ama tek başıma olmam (bi an aklıma canım arkadaşım geldi) Emily'de benimle gelir...

Babam biraz affalldaı bende bundan faydalanarak daha çok üzerine gittim.

Rose: Baba onu deliler gibi sevdiğimi biliyorsun onun için her gece ağladığımı en iyi sen biliyorsun...

Lütfe izin ver Emily ile beraber gidelim...

Baba: Tamam ama Emily ile birlikte...

Ahhhh babam izin verdi çok muyluyum... O heyecanla babamın boynuna atladım. Teşekkür edip yanağına öpücük kondurup odama çıktım Robin'i aramak için telefonumu açtığımda...

Neee! Telefon açık kalmış ben ..b-ben telefonu kapatmamışmıydım... Utanarak telefonu kulağıma götürdüm...

Rose: Robin...

Robin: Seni seviyorum...

Rose: Bende seni seviyorum...

Robin: Benim için gerçekten ağladın mı?

Rose: Hemde her gece...

Robin: Ben çok özürdilerim...

Artık yanıma gelince intikamını alırsın. (hafif sırıttı)

Rose: Merak etme alıcam

dedim ve ikimizde güldük sonra ona Emily'e haber vereceğimi eşyalarım toplayıp yarın sabah yola çıkacağımızı söyledim.Ardından hemen Emily'i aradım

* TELEFON KONUŞMASI *

Rose: Alo?

Emily: Söyle aşkım noldu?

Rose: Sana iyi bir haberim var!!

Emily: Dinliyorum...

Rose: Valizini hazırla uzun bir tatile gidiyoruz hemde kurtlar şehrine...

Emily: Nee!! Nediyon kızım ne kurtu ne şehri Yoksa....

Rose: (bağırarak) Evet Robin aradaı ve yanına gelmemi söyledi ve ayrıca beni sevdiğini...

Emily: Peki baban?

Rose: O işi hallettim bile...

Emily: Kapat o zaman telefonu çantamı hazırlıycam. Bir dakika orası soğuk mu sıcak mı? Ben nasıl kıyafet alıcam yanıma neyse sen kapat ben araştırırm...

Rose: Tamam saaat 9'da hazır ol...

Emily: Tamam aşkım bay...

* KONUŞMA BİTTİ *

Çok heycanlıydım resmen yanına gidecektim.Bende hemen telefonumu bırakıp valizimi hazırlamaya başladım. Fazla birşey koymadın çoğunlukla siyah kıyafetler...

* SABAH *

İşte o gün gelmişti. Sabah kaktım ona birazda olsa güzel görünmek istiyordum. Siyah pantolonumu ve üzerine harika bir bluz giydim... Birazda makyaj yaptım ve saçlarımın uçlarını dalgalandırdım.

Saate baktım saat 08:35'ti hemen eşyalarımı aldım ve merdivenlerden indim. Kahvaltı masasında babam ve Emily oturmuş kahvaltı yapıyorlardı ne ara geldi bu kız anlamadım...

Emily: Aşkımmm... Çok güzel olmuşsun... Şuan Robin'in yerinde olmak istemezdim.

Babam sahte bir öksürük attı ah Emily dikkat et kızım laflarına hep belden aşağı düşünüyor bu kız...

Emily: Neyse hadi gidelim senin ki bize özel şöför göndermiş...

Rose: Özel şöför mü? Ne gerek vardı?

Emily: Adam göndermiş işte boş yapmada babanla vedalaş...

Emily valizimi almış dışarı taşırken babama baktım... Koşarak ona sarıldım oda bana... Saçlarıma küçük tatlı öpücükler bıraktı onun kollarında huzur buluyordum...

Baba: Dikkat et kızım...

Rose: Tamam baba...

Baba: Eğlenmene bak ve en kısa zamanda geri dön...

Rose: Aslında seninle bu süre işini konuşmak istiyorum. Sende izin verirsen ben biraz uzun bir süre Robin'nin yanında kalmak istiyorum baba...

Baba: (kaşlarını çatarak) Tamam...

Emily kapıdan deli gibi bağırıyor. Bende babımı yanağından öpüp dışarı çıktım. Oha harbidende özel şöför göndermiş deli bu adam yaaa...

Arabaya bindim şöför hafif yaşlıydı. Aldırmadım. Kontollerden sonra yola koyulduk.

İşte gidiyordum...

Yorum ve Oy...