* 2 YIL SONRA *
Sandığım gibi olmadı intihar etmedim edemezdim ona bunu yapamazdım... Ama kendime bunu kolaylıkla yapabilirdim. Bu arada liseyi bitirdim... Üniversite 2'ye gidiyorum ve dediğim gibi piskiyatri okuyorum. Kendime aynada bakıyorum da genç ve daha güzel görünüyordum... Ben böyle görünürken aklıma gelen Robin'i düşünmeden kendimi alamadım ve onu düşünürken yüzümde aptalca bir gülümseme oluşmuştu. Onu hala seviyordum... Odamda üstümü giynirken aşağıda babam seslendi:
Baba: Kızım! Hadi kahvaltını yap!
Rose: Tamam baba geliyorum!
Çantamı ve ayakkabımı alıp odamdan çıktım merdivenlerden sekerek iniyordum. Kahvaltı masasında oturan babama yaklaşıp yanağına küçük bir öpücük kondurdum...
Baba: Günaydın!
Rose: Günaydın!
Kahvaltımı yapıp dışarı çıktım ve okula duğru yol aldım bu kasabada üniversite olmadığı için kasaba dışında okuyorum. Otobüs durağında beklemeye başladım...
Otobüs geldi, binip okula gittim. Okulun bahçesinde beni görüp yanıma doğru koşan Emily'e sarıldım. Bu iki yıl içerisinde bir arkadaş edinebilmiştim. Emily; benimle aynı boyda, sarı saçları, deniz mavisi gözleri, ve kar kadar beyaz teniyle çok güzel bir kızdı...
Emily: Günaydın bebişim!
Rose: Günaydın!
Emily ile farklı bölümlerde okuyorduk ikimizde tıp okuyorduk ama o bayin cerrahı olmak istiyordu, zeki kız sonuçta...
Emily: Hadi kantine gidelim annem yüzünden hiçbirşey yemedim...
Emily'nin ailesi ile ilgili sorunları vardı ailesi onu küçümsüyordu... Annesi ve babası boşanmak üzereydi. Olanlara rağmen ayakta durabiliyor...
Rose: Peki...
Kantine gelip bir masaya oturduk...
Emily: Eeee nasıl?
Rose: (evet Emily herşeyi biliyor ona herşeyi anlattım aslında hiç şaşırmadı inanıyordu böyle şeylere aslında heycenlamıştı) İyiyim hala onu bekiyorum...
Emily: Merak etme elbet gelecek...
Uzun bir sürenin ardından okul bitmişti otobüse binip eve geldim. Kendimi yatağa attım. Tam uyuyacakken telefonuma mesaj gelmişti.
Mesaj:
- Nasılsın?..
Kimdi bu numarası bende kayıtlı değildi...
Mesajım:
- Kimsin?
Bir süre mesaj gelmdi...
Mesajlaşma:
Robin: Benim Rose...Robin
Rose: Sen...sen NERDESİN SEN!!!
Robin: Bana kızmanı özlemişim...
Rose: Seni bulduğum yerde kemiklerini kırana kadar sarılıcam!
Robin: Demek sende beni özledin?
Rose: Ne zaman geleceksin? Ben seni gerçekten çok özledim...
Robin: Bende bunu konuşucaktım... Ben sana gelemem ama sen bana gelebilirsin... Tabi eğer istersen...
Ne yani nasıl onun yanına mı gitmeliyim yani gerçekten gidebilir miyim?
Yorum ve Oy...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❃Koruyucu
Fantasy-TAMAMLANDI- !+18 Kısımlar vardı. Rahatsız olan okumasın! #fantastik Doğuştan hiç normal olmayan bir kıza mühürlenen genç adam... Haberi olmadan yıllardır bir kurta mühürlü olarak yaşayan genç kız... "Demek o sensin, mühürlendiğim kişi..." dedi genç...