Sappho kendisine verilen görevleri yerine getirip evine dönmek istiyordu. Birden kendisini eski zamanda İskoçya da bulur. Artık o Eunan Wylie Hewcamden'in müstakbel karısı Aline McEaven'dır.
Merhaa canlar ben geldim :)) Bu bölümü yazarken dinlediğim şarkıyı aşağıya bırakıyorum. Yeni yılınız kutlu olsun :))
https://www.youtube.com/watch?v=bdso4qwyul0
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Dougal büyük salona girdiğinde Eunan'ı tek başına otururken buldu. Şöminenin yan kısmına oturmuş tek elini kırdığı dizine dayamıştı. Elindeki şişeyi kafasına dikip elinin tersiyle ağzını sildi. Dougal yaptıklarının onu bu kadar büyük bir üzüntüye sokacağını düşünmemişti. Ama bu kadar ilerlemişken vazgeçemezdi.
Eunan'ın üzüntüsü ise bambaşka bir şeyeydi. Önceki gün yaşananları düşünüyordu. İçinden gelenlere engel olamamış ve Sappho'yu öpmüştü. Aralarındaki çekime karşı koymaya çalışmış ve birbirlerine vurmuşlardı. O an kendinde değildi ve yaptıklarını şimdi anlıyordu. Dışarıdan nefret gösterisi gibi dursada aslında o an birbirlerinde kaybolmuşlardı.
Kendisine geldiğinde daha fazlasını yapmadan odayı terketmişti. Burada içip duruyordu. Ne kadar içtiğini bilmiyordu. Ama odaya çıkıp Sappho ile yüzleşecek yüzü yoktu.
"Eunan neden buradasın? Aline nerede?"
"Hasretine dayanamadın mı? Unuttuysan hatırlatayım o benim karım!"
"Sadece ata binmeyi öğretiyordum. Dün aceleyle gittiğinizden yarım kaldı."
"Dougal ondan uzak dur."
"Sen sarhoş musun?"
"O benim. Bir daha ona elini sürdüğünü görürsem artık arkadaş olmayız."
"Neden? O senin karın değil gerçekten değil mi? Bu evliliği bir anlaşma olduğu için kabul ettin."
"O benim...."
"Arkadaşın mı? O zaman sorun yok demektir."
"O benim karım!!!! "
"Bundan onunda haberi avr değil mi?"
"Dougal!"
Eunan sarhoşluğun verdiği cesaret ve kafa karışıklığı ile elindekini yere atmış ve Dougal'ın yakasına yapışmıştı. Karısı hakkındaki ümitli konuşmaları canını acıtıyordu. Onun konuşmasından ziyade Sappho'nunda onun gibi düşündüğünü hayal etmişti. Bunun olmaması için ne yapacağını bilmiyordu. Dün kü davranışları pek yardımcı olacak gibi değildi.
"Onu seviyor musun?"
"Dougal kapa çeneni!"
"Bir kereliğine dürüst ol kendine! Onu seviyor musun?"
"Bilmiyorum."
"Ne demek bilmiyorum."
"Şimdiye kadar birini gerçekten sevip sevmediğimi anlayacak kadar çok kişi sevmedim ben. Birini sevmenin nasıl olduğundan bile emin değilim. Birini sevdiğini nasıl anlarsın ki? Eric'i seviyordum ve bak ne hale geldim. Birini sevip sevemeyeceğimden emin değilim sadece."
